علی آبادکتول امسال بوی محرم نمی دهد!
در حالی که به روزها و ساعت های منتهی به ماه محرم نزدیک می شویم و همه ی شهرها و روستاهای کشور رنگ محرم به خود گرفته اند اما عده ای از فعالان فرهنگی علی آبادکتول معتقدند که هنوز شهرستان ما بوی محرم نمی دهد!
به گزارش خبرنگار زرین نامه؛ جمعی از فعالین فرهنگی شهرستان علی آبادکتول در نامه ارسالی خود به این پایگاه خبری تحلیلی نوشته اند:
در اینجا می خواهیم باب نقدی برادرانه با شورای اسلامی شهر و شهردار شهرمان بگشاییم، که اگر چه ممکن است به مزاج دوستان خوش نیاید، اما بر خود وظیفه می دانیم از باب امر به معروف و نهی از منکر نکاتی را متذکر شویم.
در سالی که به امر مقام عظمای ولایت و مرجعیت حضرت امام خامنه ای حفظ الله به سال "فرهنگ" مزین شده، متاسفانه مشاهده می کنیم در چند روزهای منتهی به ماه محرم که به گفته ی امام خمینی (ره) "این عزاداری ها و مجالس روضه ابا عبدالله الحسین (ع) که انسان ساز می باشد و باعث تبلیغ و پیشرفت اسلام است" مشاهده می شود هیچ گونه فضا سازی جهت این رخداد بزرگ و حیاتی در شهر علی آبادکتول اتفاق نیافتاده و این در حالی است که فضا سازی محرم در ابعاد مختلف در تمام نقاط کشور دیده می شود که این فضا سازی هم با حمایت همه جانبه (کمک های مالی و تحویل انواع بیرق، پرچم، کتیبه و پارچه های مشکی) شهرداری ها از هیئات مذهبی صورت می گیرد.
اما متاسفانه در شهرمان علاوه براینکه از این کمک ها خبری نیست، دیده می شود هیات های مذهبی برای فضا سازی شهر در ماه محرم که با بودجه شخصی خود جوانان می باشد، با موانع و مشکلات زیادی به بهانه سدمعبر و مزاحمت روبرو می شوند.
سوال ما این است؛ آیا نصب کتیبه امام حسین (ع)، آن هم در ماه محرم مجوز می خواهد!؟
حال با توجه به این نوع عملکرد به سه نتیجه می رسیم:
• مسئولانی که می دانند که فرهنگ و کار فرهنگی یعنی چه اما خوب، درست و به جا عمل نمی کنند!
• مسئولانی که نمی دانند و از فرهنگ و کار فرهنگی تعریف و تعبیر درستی ندارند و کاری هم نمی کنند، که فرصت سوزی هم در اینجا اتفاق می افتد.
• مسئولانی که علاوه براینکه نمی دانند و بلد نیستند در حوزه اجراء جلو دارند و اشتباه کاری هایشان دست بسیاری از فعالان فرهنگی را می بندد.
در پایان توجه مسئولان محترم شهرمان را به این سخن گهربار از امام خمینی (ره) بیان گذار جمهوری اسلامی ایران جلب می کنیم که فرمودند:
سیدالشهدا (ع) هم که کشته شدند نه اینکه رفتند یک ثوابی ببرند، ثواب برای ایشان مطرح نبود، آن طور رفت که این مکتب را نجاتش بدهد، اسلام را پیشرفت بدهد، اسلام را زنده کند، شما هم که دارید نوحه خوانی می کنید، حرف می زنید، خطبه می خوانید و ... همه روی این مقصد باشد که این اسلام را می خواهیم با همین هیاهو حفظش کنیم. (صحیفه نور)
ارسال دیدگاه