پیشکشی برای تهنیت شهادتت نگاشته ایم

گوارای وجودت، مصطفی
سلام خدا بر شهیدان ،بر پیروان راه حق ، بر تو مصطفی شهید

مراسم اولین سالگرد “شهید مصطفی احمدی روشن” و “شهید رضا قشقایی” در مسجد “سازمان انرژی اتمی” برگزار شد.
شهید مصطفی احمدی روشن متولد سال ۱۳۵۸، استاد دانشگاه صنعتی شریف و از دانشمندان هسته ای کشورمان بوده که سال گذشته همزمان با سالگرد به شهادت رسیدن “شهید مسعود علی‌محمدی” دیگر دانشمند هسته ای کشورمان، پس از خروج از منزل در ساعت ۸:۳۰ صبح توسط یک موتورسیکلت سوار با چسباندن یک بمب مغناطیسی در خیابان گل نبی تهران (میدان کتابی) به درجه رفیع شهادت نائل شدند.
شهید احمدی روشن دانش‌آموخته مقطع کارشناسی رشته مهندسی شیمی در سال ۱۳۸۱ از دانشگاه صنعتی شریف بود.
چه زود افلاکی شدنت در پیچ و خم زمان سپری می شود ،انگار نه انگار که یک سال گذشت ،گویی چند صباحی بیشتر نیست که از میانمان پرکشیده و ما را تنها گذاشتی ،اما چه حکمتی در شهادتت وجود دارد ؟مگر نه انکه وقت تنهایی، زمان باز می ایستد و ما را در گذشته غوطه ور می سازد. پس چرا درنبودت به ما احساس تنهایی دست نداد؟خود پاسخ سئوالم را می دانم اما چه کنم که روح بیمار من به تو رشک می ورزد .
تو شهیدی ،شهید کسی است که تمام هستی خود را برای پروردگارش فدا می کند و مانند عاشقی سر گشته دور معشوق خود می چرخد.و تو شهید ی مصطفی ،مصطفی بعد از شهادت از درد می سوزم و به خود می پیچم ،راستش را بخواهی سئوالی بی جواب در ذهنم مانده .تو چه گوهری در دامن داشتی که خدا لیاقت لقاء خود را به تو ارزانی داشت ؟من و تو خوب می دانستیم که لقاءالله فیضی است که نصیب هر کس نمی شود و همیشه در تلاش بودیم تا به اندازه سهم خود از خوان نعمت گسترده ی پروردگار توشه بر گیریم . خوشا به سعادتت مصطفی چه زود توشه ی خود را پر کردی و به سعادت رسیدی .
مصطفی، جمله معروفی هست که می گویند :به مدگرایان بگویید که اخرین مد کفن است .تو چرا پیرو مد شدی ؟تو که یک بسیجی خاکی بودی تو چرا ؟امروزه در بین بچه ها شهادت در راه علم مد شده است .تو طلایه دار مدگرایان شده ای ، تو که گمنامی را دوست داشتی ،حال چه شده که اسوه ی جهاد علمی شده ای مصطفی ،والله که خدا عالم غیب و آشکار است. خود می داند که چه چیزی برای چه کسی مناسب است و به حق نیز که جایگاه در خور خودت را به تو بخشید مصطفی . این را گفتم از باب مزاح زیرا چهره همیشه خندانت به انسان احساس لطافت و سرور می دهد .
مصطفی جان،می خواهم حقیقتی را با تو بازگو کنم .هنگام شهادتت خیلی ها چه از دوستانت ، چه از خانواده ات و چه از این خلق خدا ناراحت و غمگین از شهادتت بودند چون رفتن یک نخبه علمی ان هم با روحیه همچون تو داغی سنگین و هزینه گزاف برای حرکت علمی و نظام جمهوری اسلامی بود .خیلی ها فکر می کردند با عروجت دیگر مردانی همچون تو پا به عرصه نمی گذارند ،اما چه کنم که شهید چنان برکتی دارد که همه از نعمتش بهرمند می شوند .مصطفی با پرکشیدن تو نه تنها عرصه ی جهاد علمی به زانو در نیامد بلکه با الگو ساختن تو که از خود این قشر جوان بودی گویی جان تازه ای به این عرصه بخشید ،عزم ها جزم تر ،اراده ها استوار تر ،اخلاص ها بیشتر و … .همه از بر شمردن برکت شهادتت عاجز مانده اند .چگونه است که خدا تو را از گمنامی به اوج بلندای اسمان ستارگان ایران می رساند ؟مگر تو از ما نبودی جوانی معتقد ،ساده و بی الایش ،با ارداه ای پولادین و روحیه ای خستگی ناپذیر .خدا را شکر می کنم چون تو کسی هستی که از دل همین جوان ها بیرون امدی تا دیگر عده ای کور دل نتوانند از تو یک اسطوره ی دست نیافتنی درست کرده و بذر نا امیدی را در دل جوانان این انقلاب به پراکنند.افتخار ما این است که امثال تو از دل همین نسل قد علم کرده اید و وظیفه ای که خداوند به تو داده بود را انجام دادی و عاقبت نزد معبود خود شتافتی.
مصطفی ،مردان خدا از شهادت خود با خبرند و زمینه ان را خودشان فراهم می کنند ،تو را مرد خدا می دانم زیرا وقتی پدرت عبارت (ربنا تقبل منا هذه القربان )را بیان کرد در اتش سوختم در دلم بلوایی شد که تاکنون چنین نشده بود. تو چه کردی که پدرت شهادت تو را همچون قربانی خود به درگاه الهی می داند .ایا تو اسماعیل حضرت ابراهیم (ع) برای پدرت هستی .مصطفی نمی خواهم مانند افراد تنگ نظر از تو افسانه بسرایم ،اما چه کنم که نزد جوان انقلابی نسل سوم یک شیهد بهتر از هزاران قهرمان خیالی و شخصیت های مهم است ،حال که تو شهید علم هستی .
مصطفی دستانم قادر به نگاشتن در مورد مقام والای یک شهید نیست ،شاید نوشتن برای تو بهانه ای باشد که از درد دل خود را برای تو بازگو کنم ،شاید وجه افتخار من این است که اندک صباحی با تو همسنگر بوده ام .اما تو از خیلی ها جلوتر بودی زیرا فرمان مولا را به صحیح ترین شیوه ی ممکن اجرا کردی ، نه تنها سنگر علم را خالی نکردی بلکه در جبهه فرهنگی نیز به مقابله با دشمن پرداختی و سعادت داشتی که حتی شهادتت هم به عنوان یک عامل شکست دشمن در میدان جنگ نرم باشد. زیرا این نشان می دهد که انقدر دشمن زبون شده که از شیوه ناجوانمردانه وارد می شود و پیروزی تو را نشان می دهد که ماموریتت را به درستی انجام دادی و هم شهادت تو عامل جذب نیروی بیشتر برای مقابله با دشمن در این جبهه است .
مصطفی ،یقین دارم که تو در عرش ملکوتی خدا هم هرگز از ما غافل نمی شوی و در مواقع ضرورت دست ما را هم می گیری چون ما امروز و در این شرایط سخت به راهنمایی های تو نیاز داریم و باید از امثال تو الگو بگیریم .
مصطفی تنها بهانه ای که مرا همچون تو با ارده ای مصمم نگاه داشته است ان است که تو خود پر کشیده ای و وظیفه ی من در نبود تو تربیت نسل فردای این انقلاب برای مبارزه ای سخت تر و حساس تر از امروز است ،وظیفه ای که من می پندارم از وظیفه ی تو سخت تر است زیرا تو با شهادت این نسل را تربیت کردی و می کنی اما امثال من گناهکار باید با تمام وجود پا به عرصه میدان نهاده و برماست که خلاءمردانی همچون تو و دیگر شهدای علمی مانند دکتر شهریاری ،علی محمدی ،رضایی نژاد و قشقایی را پر کنیم و از وظیفه ای که ولی امر بر دوش ما می نهد نیز غافل نشویم .
مصطفی حال احساس می کنم که کمی به تو نزدیک شده ام ،درحقیقت یعنی تو به من نزدیک تر شده ای . ما جوانان انقلابی، همچون پدرانمان که به خون همسنگران خود سوگند می خوردند به خون شما سوگند یاد می کنیم که تا اخرین نفس و تا اخرین قطره ی خون از ارمان های شما دفاع کرده و همراه امام خود راه شما را ادامه دهیم و فرامین ایشان را همچون تو بر دیده ی منت نهیم زیرا امام مان به ما اموخت که در هر کجا ایستاده ایم انجا را مرکز دنیا قرار دهیم و بدانیم که همه توجه ها به سوی ماست و چه زیبا فرمود حضرت ماه در تجلیل از مقام والای شما :
شهادت این دانشمندان برجسته در راه آرمان های بلند و الهی ، به کشور، به انقلاب اسلامی ، ملت ایران و محیط علمی آبرو بخشید و آنان با این شهادت ،به بالاترین رتبه از ارزش های معنوی دست یافتند .
یقین دارم که روزی به تو ملحق خواهم شد ،پس برای ما دعا کن مصطفی احمدی روشن

منبع: سایت حماسه سازان