جانباز شیمیایی به خیل همرزمان شهیدش پیوست

به گزارش زرین نامه؛ وبلاگ خدا بود و دیگر هیچ نوشت:

بسم رب الشهداء والصدیقین”

شهید باکری میگه: بعد از جنگ رزمنده ها به سه دسته تقسیم میشن، بعضی ها از گذشته خودشون پشیمون میشن،

بعضی نسبت به جنگ بی تفاوت میشن،

بعضی هم همچنان پای ارزش ها و آرمان هاشون باقی می مانند

و تا آخرین لحظه عمر از این آرمان ها دفاع می کنند...

افراد زیادی هستند که خاطرات و ناگفته هایی در سینه دارند و هیچ وقت بر زبان نمی آورند …

و با خود می برند …

مردان خدا بی صدا می آیند و بی صدا می روند ...

حاج محمد ذبیحی جانباز شیمیایی و رزمنده ی دلاور هشت سال دفاع مقدس، از جمله کسانی بود که تا اخرین لحظه عمرشون برای ارزش های دفاع مقدس ایستادگی کردند، و لحظه ای به فکر امتیاز و درصد جانبازی نبودند…

دانش آموزان و دانشجویان گرگان خیلی خوب حاج محمد رو میشناسند…

من راهیان نور و با حاج محمد شناختم…. کسی که مرد واقعی خدا بود…. شهید زنده بود واقعا حرفاش به آدم آرامش می داد…

حاج آقای ذبیحی خیلی خوب مناطق عملیاتی و یادمان های راهیان نور را می شناخت….

دیگه اون صدای رسایی که توی شلمچه و پاسگاه زید می پیچید برای همیشه قطع شد…………..

یه روز گفتم حاجی توروخدا بیایین خاطراتتون رو بنویسید یا خاطراتتون رو بگید ضبط کنم میخوام زندگی نامه تون رو بنویسم………..

نگذاشت………… میگفت من برای خدا برای خدا برای خدا رفتم و برای نام و مقام نرفتم جبهه.

میخواست گمنام بماند… و مردان خدا همیشه گمنام اند…

هنوز در باورم نمی گنجد که حاج محمد ذبیحی پدری دلسوز و مهربان رو از دست دادیم…

حالا من با این همه فیلم و کلیپ چه کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ یک لحظه هم فکر نمی کردم روزی بخوام درباره شهادتت بنویسم……..

حاجی شهادتت مبارک…. سلام مرا هم به شهدا برسان…

نمی دانم بنیاد شهید و حفظ آثار حاجی رو شهید محسوب کرده یا نه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ولی حاجی برای همیشه و همیشه تو قلب ما زنده است…….

مسئله ای نیست که او را شهید بنامند یا نه، چون خود حاجی یک لحظه در حیات خودش دنیال این چیزای مادی نبوده، مطمئن هستم که بعد از رفتنش هم راضی نخواهد بود………

شادی روح بلندش صلوات.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم…

التماس دعا

انتهای پیام/م