از «کوسه» همان برون تراود که در اوست
به گزارش زرین نامه؛ وب سایت صالحـــون نوشت:
تقدیم به ۱۷۵ ماهی عاشق:
دلبسته موجی و نگنجی در پوست
زیبایی روزگار تو سرّ مگوست
ماهی شدهای و دل به دریا زدهای
فارغ شدهای ز هر کسی غیر از دوست
تو جام بلا زدی و سرمست شدی
مست میِ دوست، کِی به دنبال سبوست؟!
هرگاه قلمرو ات پر از کوسه شود
غوّاص شدن به ورطه عشق نکوست
دست تو اگرچه بسته! امّا باز است …
صوت تو بلند از آن فروخفته گلوست
وحشیگری و جنایت و خونخواری …
از «کوسه» همان برون تراود که در اوست
“سجاد شاکری”
انتهای پیام/م
ارسال دیدگاه