اقناع خانواده، تنها راه جلب مشارکت در مدارس

به گزارش زرین نامه به نقل از کلاس بیست؛ صدای های زیادی به گوش می رسد، آقاپول کتاب همین قده ، «آقا چرا نمره های فرزندم اینقد پایینه؟»، «آقا ما بچمونو میفرستیم مدرسه یه چیزی یاد بگیره اینه آموزش شما»، «آقا من پول برای کمک نمی دم» و. ..

خانمی روی صندلی نشسته که نوبتش بشود تا هم کارنامه بگیرد و هم ثبت نام کند.

می گوید: مدرسه فرزندم امکانات زیادی ندارد، معمولا سرویس بهداشتی ها غیر قابل استفاده است. دنبال واژه می گردد می گوید: مدرسه زیر خط فقر است.

ادامه می دهد:واقعا کلمه فقیر برای مدرسه ها صادق است، البته همه نه ولی اکثرا همینطورند، اگر جایی ساختمان خوبی دارد، تازه ساخته شده است اما مابقی هرسال رنگ آمیزی می شود اما مگر یک مدرسه چند سال می تواند عمر کند.بعضی مدارس حتی سقف هایشان هم دارد آورد می شود.

صدای بلند آقایی نظرم را جلب می کند اینجا مدرسه است یا بنگاه خیریه؟؟چقدر پول بدهیم، سالانه،ماهانه، روزانه، کارنامه هم باید بدهی! پول می خواهی، ثبت نام، پول می خواهی. جلسه پول می خواهی، دیگر از توان منِ خانواده خارج است که هر زمان شما بخواهی پول بدهم و با عصبانیت بیرون می رود، می گوید: «الان اصلا عصابش رو ندارم.»

مدرسه ای دیگری قلقله است، مدیر مدرسه کوتاه به ما جواب می دهد، تیر ماه تا شهریورماه همینطور است، یک روز خلوت و یک روز شلوغ اما در کل ما وظیفه خودمان را انجام می دهیم، امروز کارنامه و فردا ثبت نام .

از سرانه مدرسه که می پرسم درد دلش باز می شود، اول سال هیچ، وسط سال هیچ، آخر سال هیچ واقعا اگر بگویم سرانه ای نداریم دروغ نگفتیم با 300 -400 هزار تومان نمی شود پول برق یک ماه را هم پرداخت، حالا وسایل آموزشی و امکانات اولیه رفاهی به کنار.

نمی دانم کی می خواهند پول آب و برق و گاز و تلفن را برای مدارس رایگان کنند.

او ادامه می دهد: ما با همه نوع خانواده سرو کار داریم، یکی پول کمک به مدرسه را بدون اینکه ما درخواست کنیم پرداخت می کند، دیگری هرکاری بکنیم، تمام برنامه های مدرسه را هم برایش شرح دهیم کمک نمی کندف خانواده ای هم داریکه اصلا نمی تواند کمک کند و ما خودمان باید به یاری کنیم. اما در هر حال چون در آمد دیگری نداریم مجبوریم از خانواده درخواست کنیم.

این مدیر مدرسه می گوید: در تابستان برای پروژه مهر باید تلاش کنیم اما با چه پول و در آمدی خدا می داند، این اضطراب، وضعیت هرسال مان است.

او ادامه می دهد: ما انجمن اولیا و مربیان در مدرسه داریم، هر چه در جلسه ها تصویب شود، ما همان را اجرایی می کنیم این قانون است اما خانواده ها پیشنهاد نمایندگان خود را هم نمی پذیرند و باز ابراز رضایت نمی کنند.

ریشه نارضایتی والدین در عدم اقناع ازسوی مدیران

در این باره "محمود نسرکانی" رئیس انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش گلستان خود را نماینده خانواده ها معرفی می کند و می گوید: نه تنها مدارس استان، بلکه مدارس کشور با کاستی های فیزیکی فراوانی مواجه هستند که وزارت آموزش و پرورش نمی تواند به تنهایی پاسخگوی آن باشد، بنابراین تلاش می شود تا با مشارکت های مردمی و نهادهای ی مختلف بتوان تا حدودی مشکلات مدارس را مرتفع کند.

این کارشناس ارشد آموزش خانواده، این نارضایتی ها را ریشه در عدم اقناع والدین از سوی مدیران می داند و می گوید: باور داریم مشکل خانواده ها مشارکت در مدارس نیست، خانواده اگر بداند در مدرسه فرزندش چه برنامه هایی انجام شده و چه فعالیت های مثبتی و با چه اهدافی برنامه ریزی شده بدون شک کمک های خود را به آموزشگاه گسیل می کند.

بزرگترین صدمه برپیکیره آموزش و پرورش پول گرفتن از اولیاست

او بااشار به محدودیت های آموزش و پرورش می افزاید: بزرگترین صدمه ای که طی سال های اخیر به به آموزش و پرورش خورده، پول گرفتن از اولیا است، در حالی که این آخرین راه مشارکت است.

نسرکانی ادامه می دهد: خانواده ها حق دارند، برنامه بخواهند، نقد کنند، لذا مدیران با سعه صدر با ارائه برنامه ها اعتماد آنان را جلب نمایید .
او با طرح این سوال که "خانواده از کجا بداند که اولویت برنامه مدارس چیست؟"، ادامه می دهد: با احترام به ارائه گزارش کار و ارائه شفاف فعالیت ها و امکانات، خانواده را در جریان برنامه های انجام شده و کاستی های مرکز آموزشی قرار داده شود.

این مدرس آموزش خانواده با بیان اینکه مساجد مکان مقدسی هستند که خودگردان توسط افراد یک محله اداره می شود و از تقدس بالایی برخوردار است، اذعان می کند: ما مسئولان مدرسه تلاش نکردیم مرکز تعلیم و تربیت را به مکان عمومی مقدس و با ظرفیت تبدیل کنیم.

کمک 5 میلیاردی خانواده های گلستانی به مدارس در سال گذشته

نسرکانی از مشارکت 5 میلیارد و 150 میلیون تومانی خانواده های گلستانی در سال تحصلی 94-95 خبر می دهد و می گوید: این درحالی است که کمک سرانه مدارس یک میلیارد تومان بود که سهم هر مدرسه به 400 هزار تومان هم نمی رسد.

به گزارش کلاس بیست؛ هرچند همه ساله با آغاز ثبت نام مدارس، بازار اخذ پول از خانواده ها و تکذیب مسئولان آموزش و و پرورش و تاکید بر مشارکت های دلوطلبانه داغ می شود، اما بی‌تردید برنامه های سالانه و جدول هزینه ها و مصوبه شورای مدرسه در یک سال و نصب آن در مدرسه و مطالعه آن توسط والدین حس اعتماد خانواده را بر می انگیزد و در نتیجه خود را موظف به مشارکت در مدرسه فرزندخود می کند البته این کمک لزوما به معنی مشارکت همه و البته پولی نیست.

انتهای پیام/