گوشه ای از علل قیام امام حسین (ع)

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی زرین نامه؛ بدیهی است قیام و انقلاب پاک و خونین اباعبدالله الحسین علیه السّلام به جهان بشریت درس فداکاری آموخت، تنها قیام این نبود که یزید را نابود کند بلکه او می خواست با مجاهدت خود لکّه های ننگین را از دامن اجتماع پاک کند و روشهای اهریمن ها را از بُن براندازد و کاخ ستمگران را ویران کند و درس شجاعت به جهانیان بیاموزد و محیط تازه ای به وجود آورد و براساس عقل و منطق و عدل و انصاف پایه گذاری کند لذا نتیجه زحمات طاقت فرسای حضرت آن شد، که موفقیت درخشان و بی نظیری نصیبش گردد.

واقعا مصداق آیه شریفه «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون»۱ هستند.

قیام سید الشهداء علیه السّلام برای این بود که پرده از روی کار بنی امیه بردارد و آنها را به جوامع اسلامی معرفی نماید. و هم احساسات دینی مردم را علیه امویین بسیج کند و عواطف جامعه را به سوی خاندان پیغمبر و اهل بیت علیهم السّلام جلب فرماید تا بنی امیه از اینکه بتوانند بر قلوب مردم حکمرانی کنند و مالک دلها شوند و شعائر اسلام را موقوف سازند محروم و ناامید شدند.۲

منبع:

۱. سوره آل عمران، آیه ۱۶۳.

۲. پرتوی از عظمت حسین علیه السّلام، ص ۲۶۲.

۳. چهره درخشان حسین بن علی علیه السّلام، ص ۳۰۰.