معلم روشندلی که هدایتگر دلهای مردم روستای اودک شده است+تصاویر

به گزارش خبرنگار زرین نامه؛ در يكي از روزهاي گرم تابستان سال 1367 در خانواده اي از روستاي اودك دوجي شهرستان علي آباد كتول متولد شد و اين آغاز يك زندگي پر فراز و نشيب براي او و خانواده بود، سرنوشتي زيبا و شنيدني كه در ادامه می خوانیم:

وقتی فهميدند يكي از چشم هاي كودك معصوم شان از ديدن زيبايي هاي دنيا محروم است انگار كوهي از غم بر دوش والدينش گذاشته شد. اما خداوند نوري در قلب آنها ريخت كه بعدها فهميدند براي ديدن زيبايي هاي آفرينش، چشم دل بايد روشن باشد...

زمانی که عبدالرزاق گری به سن 3 سالگي رسيد هنگام بازي، چشم ديگرش كه آن هم كم سو بود، دچار آسيب شد و والدین وی را براي مداوا به تهران بردند. تلاش هاي والدينش براي بازگرداندن قوه بينايي كودك خردسالشان تا پنج سالگي ادامه مي يابد اما تقدير الهي چيز دیگری بود...

آغاز فصلی نو در زندگی عبدالرزاق

پدر و مادر بعد از بی نتیجه ماندن درمان ها، تصمیم می گیرند به گونه ای دیگر نور و روشنی را مهمان دل و جان فرزند خود کنند و به این ترتیب فصلی جدید در زندگی عبدالرزاق 7 ساله آغاز می شود.

آن ها عبدالرزاق را به حوزه علميه می سپارند تا قرآن بیاموزد و با ثبت نام وی در دارالحفاظ رحمانيه روستاي عرب سورنگ، عبدالرزاق فراگيري و حفظ قرآن كريم را آغاز می کند.

عبدالرزاق با عنايت خاصه خداوندي و سعي و پشتكار مثال زدني، عبدالرزاق تنها از راه شنيدن آيه هاي وحي، موفق به اتمام حفظ كامل قرآن كريم در سن 11 سالگي شد.

اتفاقي كه خوشحالي و شادماني خانواده اش، بزرگترين پاداش براي تمام سختي هايي است كه آن ها تحمل كرده بودند.

15 سالگی نقطه ی آغاز بازتاب کلام نور از دل عبدالرزاق

عبدالرزاق از سن 11 تا 15 سالگي در مقام كمك استادي، مشغول به تدريس در همان حوزه دارالحفاظ محل تحصيل می شود.

در طي سال هاي تحصيل و بعد از آن، بارها و بارها در مسابقات و محافل قرآني موفق به كسب رتبه هاي برتر شد.

مسابقاتي كه در سطح استاني و كشوري برگزار مي گرديد و عبدالرزاق گري، هربار با دست پر و اراده اي محكم تر با كسب مقام برتري از آنها برمي گشت.

پدرش می گوید: صوت دلنشين و روحيه ي شاداب عبدالرزاق، موجب شده بود كه با اينكه سن و سالي نداشت، به زودي ميان روحانيون و اساتيد منطقه شناخته شود.

وی می افزاید: هر كس براي اولين بار او را مي ديد مجذوب توانايي ها و روحيه اجتماعي و خونگرم او مي شد.

وقتی تلاش های معلم روشندل در روستای اودک به بار می نشیند

در سال 1385 با كسب اجازه از استاد خود، با نيت تاسيس يك موسسه فرهنگي قرآن و عترت كه بعدها با نام دارالقرآن آي نور طه نام گذاري شد، عازم روستاي محل تولد خود گرديد.

بسياري از مقامات اداري و رؤساي ارگان هاي دولتي، رابطه اي صميمي و نزديك با عبدالرزاق قاري دارند و داشتن اين روحيه اجتماعي شاداب باعث شد كه برنامه ها و اهداف او، براي تاسيس يك موسسه قرآني به زودي به بار بنشيند و با حمايت هاي مادي و معنوي خانواده، در سال 85 شروع به فعاليت در زمينه تدريس علوم قرآني به علاقه مندان در روستاي اودك دوجي کند.

فعاليتي كه در سال 1388 از طرف سازمان تبليغات اسلامي به رسميت شناخته شد و موفق به اخذ مجوز از آن نهاد گرديد.

با گسترش فعاليت ها و برگزاري چندين دوره مراسم فارغ التحصيلي در طي سال هاي بعدي، تعداد100 نفر موفق به ختم قرآن كريم در اين موسسه شدند و با پيگيري هاي مستمر عبدالرزاق و هيات مؤسسين، در سال 1392 موسسه فرهنگي قرآن و عترت آي نور طه اودك دوجي، رسما در اداره ثبت اسناد به ثبت رسيد و از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي كشور مورد تاييد قرار گرفت.

در پایان وقتی نظر عبدالرزاق را درباره قرآن جویا شدیم، گفت: قرآن چراغی روشن و هدایتگر است که همه ی انسان ها می توانند راه خود را حتی بدون چشم سر پیدا کنند و من به همه ی جوانان توصیه دارم قفل درهای بسته زندگی خود را تنها با ارتباط عمیق با خداوند رحیم و قرآن بگشایند که یاری گری عظیم است.