(3)

اما در جلسه رسیدگی به این پرونده سه تن از همکاران شوهرم که در شهرداری گنبد ، همکار خودم نیز بودند به دادگاه آمده و برگه اعساررا امضا کردند که شوهرم درآمد مالی خوبی ندارد و در حد یک کارگر ساده حقوق می گیرد تا دادگاه مهریه را بصورت اقساطی بکند .

اما شوهرم به جز شهرداری در کار خرید و فروش کامپیوترنیز بود و حتی نمایندگی آن را داشت و من همه این موارد را با تهیه مدرک به دادگاه ارائه دادم اما هیچ برخوردی نشد.

بعد از مدت دو سال که هنوز با شوهرم بر سر طلاق به تفاهم نرسیده بودم و با هم زندگی می کردیم، متوجه شدم ماهی 85 هزار تومان به حساب دادگستری گنبد واریز می شود که بعد از کنکاش معلوم شد این پول بابت مهریه ام هست که از حساب شوهرم با رای دادگاه یک چهارم از حقوق شوهرم به حساب دادگستری واریز می شود در حالی که ما چنین توافقی اصلا نداشتیم .

بعد از این قضیه بود که به وکیلم گفتم که چرا قاضی در این مورد کاری نمی کند و حتی از دو همکار خودم در شهرداری گنبد بابت عدم اجرای اوامر قضایی و گزارش خلاف واقع در مورد شوهرم که حقوق وی اینقدر نبوده و قسط دارد و اینکه چرا این 85 هزار تومان طی این سالها با توجه به افزایش حقوق کارکنان، زیاد نشده شکایت کردم که بعد از شکایت من از این دو نفر این مبلغ به 115 هزار تومان رسید.

این موارد در حالیست که یک چهارم از حقوق زمانی است که شوهر من با من زندگی نکند و متاهل شده باشد و در صورتی که من تنها زن وی هستم باید یک سوم به من اختصاص یابد که با توجه به پایه حقوق یک میلیون و دویست هزار تومانی که شوهرم می گیرد باید حداقل 300 هزار تومان به من ماهانه تعلق بگیرد نه 85 هزار تومان که این فاجعه و البته خنده دار است !

بعد از درخواستهایی که از قاضی پرونده داشتم و رسیدگی نشد گویا پرونده ام به گرگان منتقل شده و منتظر اقدامات جدید هستم و نمی دانم واقعا یک زن تنها باید چطور حق خود را در مراجع قضایی بگیرد./گلستان ما