گرو گذاشتن ریش مصنوعی!
وقتی در شب خواستگاری مخاطب خاص که در تمام تصاویر پروفایلش با عینک دودی بوده، رخسار می نماید، کاخ آرزوهای جوان مردم تبدیل می شود به یک واحد ۴۰ متری همکف و به قولی «حجاب چهره جان را بذار سر جاش؛ جان مادرت!»
به گزارش زرین نامه؛ حتما شما هم این جمله را شنیده اید که در فضای مجازی نه تنها «باطن» آدم ها با ظاهرشان فرق می کند؛ بلکه «ظاهر» آدم ها هم با ظاهرشان فرق می کند!» در حقیقت بعد از فله ای شدن مواد آرایشی و تغییر کاربری برخی آرایشگاه های مردانه، تشخیص «مرد رویاها» از «زن زندگی» کمی دشوار شده است و به سادگی گذشته نیست و زن و مرد، پیر و جوان، خرد و کلان، همه و همه در فاز آرایش و پیرایش هستند. نور به قبر مولوی ببارد. چند قرن بعد از فوت این بابا ما تازه فهمیدیم « من نه منم، نه من منم» یعنی چه؟!
هر چند در خصوص رشد بی رویه مصرف لوازم آرایشی نیاز به ارائه مدرک و آمار نیست با این وجود آمار شش ماهه گمرك نشان ميدهد كه «در مدت ياد شده علاوه بر واردات مقادیر زیادی لوازم آرایشی از مبادی قانونی و غیر قانونی، 244 کیلو کلاه گیس، ريش، ابرو، مژه مصنوعي از الیاف به ارزش 1302 دلار و همچنین سنگ پا(pumice stone) به وزن 9 هزار و 722 کیلوگرم به ارزش 19هزار و 463 دلار یا ارزش 563 میلیون ریال وارد کشور شده است!» به نقل از جراید.
فلذا دوستان عنایت داشته باشند که اگر چند صباح دیگر در کوی و برزن، با رویکرد یک نگاه حلال، «مژگان سیاهی»، «چشمان شهلایی»، «کمان ابروانی به غایت نکو»، «پریشان گیسوانی توی در توی» و امثالهم مشاهده نمودند فی الفور قرار و عنان از کف ندهند و به قول حافظ در دین و ایمان شان رخنه ایجاد نشود که بلاشک مقادیر معتنابهی از این زیبائی ها و دلربایی جات، بدلی و ساخته دست بشر علی الخصوص برادران چشم بادامی چینی است! فی الواقع از این دست «تیر مژگان» ها و «کمان ابرو» ها چیزی جز اگزما و حساسیت های پوستی بر نمی آید و یقین بدانید از فرآیند «که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان» و یا « از غمزه تیر سازی وز ابرو کمان کنی» و ... خبری نیست. خیالتان تختِ تخت...
علی ای حال با عنایت به اینکه مصرف بی رویه لوازم آرایشی و مصنوعات مذکور در کنار انجام برخی اعمال جراحی زیبایی عین دوره های پیام نور در جامعه فراگیر شده است، چند پیشنهاد فلک فرسا و مدبرانه در این خصوص ارائه می گردد:
الف) توجه ویژه به سنت در خواستگاری:
یافتن نیمه گمشده در عصر حاضر همانند سال های گذشته نیست. در این وادی عده ای سر رشته و آدرس کاخ آرزو هایشان را در فضای مجازی می جویند. تا اینجای داستان هم به ظاهر مشکلی نیست؛ ولی در شب خواستگاری وقتی مخاطب خاص که در تمام تصاویر پروفایلش با عینک دودی بوده، رخسار می نماید کاخ آرزوهای جوان مردم تبدیل می شود به یک واحد 40 متری همکف و به قولی «حجاب چهره جان را بذار سر جاش؛ جان مادرت!» بنابراین توصیه می شود در این مورد خاص از شیوه های سنتی غافل نشوید و خود را بی نیاز از درایت و دور اندیشی عمه خانم و خاله خانباجی و سایر بزرگان فامیل ندانید.
ب) مالیات و افزایش قیمت:
در برخی کشور های خارج، به منظور جلوگیری از مصرف مواد خاک بر سَری نظیر مشروبات الکلی و سیگار، علاوه بر اخذ مالیات فراوان، قیمت این محصولات را نیز تا حد زیادی افزایش می دهند. البته در کشور ما افزایش قیمت امری عادی تلقی می شود و شرکت ها با «رویکرد دور همی» و «خود جوش» قیمت ها را دو لاپهنا حساب می کنند، ولی در این مورد خاص نیز توصیه می شود، علاوه بر «رویکرد دور همی» یک نموره دیگر هم به قیمت این وسایل اضافه شود بلکه ملت فقط در موارد خاص نظیر مجالس عروسی و شادی از این وسایل استفاده کنند و برای خروج از منزل جهت خرید دو قالب کره یا یا یک دبه ماست، خودشان را ماستمالی نکنند و به همان دو پاف ادکلن قناعت کنند!
پ) گرو گذاشتن ریش مصنوعی:
هر چند بخش اعظم این وسایل و لوازم مربوط به جماعت نسوان است ولی دوستانی که قرار است وام ماشین و کالای قسطی به خلق الله تحویل دهند، مراقب باشند تا کسی ریش مصنوعی گرو بانک ها نگذارد! چرا در این دوره زمانه تیغِ چک و سفته چیزی را نمی برد؛ ریش مصنوعی که جای خود دارد!
نویسنده: وحید حاج سعیدی
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه