اختراعی که در شهرک صنعتی علی آباد کتول بین المللی می شود

به گزارش زرین نامه؛ ملت ایران به همه ی جهانیان ثابت کرده است که ایرانی می تواند در مقابل همه تحریم ها و شیطنت ها و فریبکاری های دشمنانش بایستد و سربلند باقی بماند. دلیرمردان ما چه در زمینه هسته ای و چه تجهزات  نظامی ، تجهزات پزشکی و ... مصداق آشکار ما می توانیم شده اند. زیرا که خدا با ما و رهبری فرزانه کشتی بان ماست. در این گزارش به چند نمونه از این دستاوردها هر چند به طور خلاصه اشاره می شود.

اعتماد به نفس جوانان گلستانی ستودنی است و مصداق بارز ما می توانیم را باید در سه جوان برومند گلستانی جست که با اختراع خود بار دیگر نام ایران را در دنیا سربلند کردند. اختراع تشک آتین ابر آریا در گلستان بدست سه جوان ایرانی ستودنی است. اختراعی  که در شهرک صنعتی علی آباد بین المللی می شود.

نمونه دیگر، پیمان یعقوبی، 24 ساله، کارشناس ارشد رشته نرم افزار است که بر اساس یک اشتباه وارد رشته کامپیوتر می شود، سپس مرد و مردانه پای اشتباهش می ایستد و در همین رشته موفقیت های چشمگیری نیز کسب می کند. امروز او سازنده ی حرفه ای بازی های رایانه ای است و با اینکه سن کمی دارد هم اکنون در دو دانشگاه استان مشغول تدریس است.

 تشک آتین ابر آریا با صد در صد خاصیت آنتی باکتریال

ماجرا از این قراراست که سه نفر در علی آباد به نام های نصیر نیک فرجام اصالتا مشهدی و مهدی اسکندی و مجتبی نورعلیشاهی از علی آباد کتول پیگیر طرحی می شوند که نصیر نیک فرجام به آنها پیشنهاد می دهد، آن را با تلاش و پشتکار دنبال کرده و به نتیجه می رسانند. طرحی که امروز افتخار گلستان و ایران شده است. بهتر است از زبان یکی از آنها بقیه ماجرا را دنبال کنیم.

مجتبی نورعلیشاهی عضو تیم سه نفره مخترع تشک آتین ابر آریا می گوید:

"نصیر نیک فرجام طرحی در ذهن داشت و با من و مهدی اسکندی مطرح کرد. طرح او ساختن تشکی برای بیمارانی بود که مدتی طولانی چه در منزل و چه در بیمارستان بستری هستند و مانع از زخم بستر می شد. ما این طرح را به مدت 6 ماه بررسی کردیم."

 نورعلیشاهی در ادامه می افزاید: "از گذشته مرسوم بوده که برای آنتی باکتریال کردن از نقره استفاده می شده، چون نقره خاصیت باکتری زدایی دارد. امروز در دنیا تشک هایی ساخته می شود که از نانو ذرات نقره در آن استفاده می کنند تا تشک ها آنتی باکتریال شوند.

البته این نوع تشک هم سنگین است و هم زود حرارت را جذب می کند و باعث التهاب پوستی می شود که تا مرز گرفتن سرطان هم پیش می رود! دیگر اینکه به دلیل قیمت بالای آن هر شخصی قادر نیست آن را خریداری کند.

بنابراین با تلاش ما تشکی طراحی و ساخته شد که کاملا ایرانی بوده، قیمتش بسیار کمتر از نمونه های خارجی آن است و از همه مهمتر اینکه از الیاف گیاهی ساخته شده است، سبک است و برای تمام مدتی که از آن استفاده می شود خاصیت ضد باکتریالی آن باقی می ماند و مریض هرگز زخم بستر نمی گیرد.

" این مخترع گلستانی می افزاید: "کاتالیزهای گیاهی هم ارزان است و هم ماندگار و به مرور زمان از بین نخواهد رفت، خاصیت آنتی باکتریالی تشک هایی که در خارج با نانوی نقره ساخته می شود بین 70 تا 80 درصد است اما این ویژگی برای تشک ما به صد درصد رسیده است."

اولین بار در دنیاست که نصیر نیک فرجام دارای مدرک کارشناسی ارشد میکروبیولوژی ، مهدی اسکندری کارشناس ادبیات و مجتبی میرعلیشاهی کارشناس زیست شناسی موفق می شوند تشک آتین ابر آریا را با دستان پرتوان خود بسازند.

مدال طلای سوییس، کروواسی، رومانی و کشوری را به خود اختصاص داد

مجتبی نورعلیشاهی می گوید: "پس از بررسی این طرح به مدت 6 ماه، آزمایشگاهی را در شهرستان علی آباد کتول تجهیز کردیم و بعد از یک سال نیم تلاش مداوم، طرح  درقالب کار آزماشگاهی به نتیجه رسید. در سال 1393 قبل از اینکه طرح وارد فاز صنعتی شود تصمیم گرفتیم که ابتدا آن را در جشنواره های داخلی و خارجی شرکت دهیم تا به لحاظ علمی هم تایید شود. طرح ما در سال 2014 در مسابقات پزشکی کشور سوییس در ژنو مدال طلا را به خود اختصاص داد.

همچنین برنده مدال طلا در کشور کرواسی و رومانی هم شد. در داخل کشور هم به مقام اول کشوری نائل شد. سپس برای کسب مجوز اقدام کردیم و با اینکه در این راه خیلی اذیت شدیم اما ایستادگی کردیم و کار را به تولید رساندیم."

تیم ما در مدت سه سال فعل های خواستن و توانستن را صرف کرد

مخترع گلستانی خاطر نشان می کند: " بعد از کسب مجوز تولید، فاز اول کار در سال 1393 با سرمایه ای اندک در شهرک صنعتی علی آباد کتول و در زمینی به مساحت 1500 متر مربع آغاز شد. در ابتدا تولید روزانه ما بین 10 تا 30 تخته تشک بود. بعد از گذشت یک سال و استقبال بیمارستان های داخلی، سرمایه گذاری به جمع ما پیوست و فاز دوم با مساحتی بالغ بر 16هزار متر مربع آغاز شد.

کار توسعه یافت، میزان تولید بالا رفت و هم اکنون در سه شهر بزرگ کشور تهران _ که دفتر مرکزی ما قرار دارد _ و در شهر مشهد و تبریز هم نمایندگی داریم.

برای فاز خارجی و صادرات به کشورهای همسایه و حوزه خلیج فارس هم برنامه هایی در دست اقدام داریم که دراین کشور ها دفتر نمایندگی دایر کنیم و سپس صادرات داشته باشیم." وی در ادامه می گوید: " به کشور های اروپایی نیز درصورتی که هزینه ترانسفر پایین بیاید حتما صادر خواهیم کرد.

مطمئنا کشورهای اروپایی هم از این محصول استقبال می کنند." نورعلیشاهی بیان می دارد: "خواستن توانستن است.

با نیتی صادق در هر کاری می توان موفق شد. در روز اول کار، سرمایه ما اندک بود ولی امیدوار بودیم که می توانیم موفق شویم. دراین تیم صداقت وهمدلی وجود داشت و امید داشتیم که موفق می شویم. با توکل و امید به موفقیت در طی سه سال پیشترفت کردیم. تیم ما در مدت سه سال فعل های خواستن و توانستن را صرف کرد.

جوان دیگری از گلستان سازنده بازی های رایانه ای

پیمان یعقوبی جوان دیگری از دیار گلستان است که نمونه یک جوان با اراده و با پشتکار است. وی که سازنده بازی های رایانه ای است از موفقیت هایش می گوید: "با یک اشتباه رشته نرم افزار را انتخاب کردم و در دانشگاه فناوری نوین مشهد قبول شدم. وقتی دیدم مجبورم این رشته را بخوانم افسرده و نگران بودم. اوایلش سخت بود. چون ازاین رشته اطلاعاتی نداشتم. از دوران کودکیم علاقمند بودم بدانم بازی های کامپیوتری چطور درست می شوند.

همین فکر و انگیزه باعث شد که نیرو بگیرم و با خود گفتم حالا که مجبورم این رشته را ادامه بدهم بهتر است روی این موضوع کار کنم . در دانشگاه مشهد در سال  1388 با چند نفر از هم رشته ای هایم یک تیم تشکیل دادیم. در شروع کار اساتید به ما می گفتند ساخت بازی کار سختی است و شما نمی توانید از پس انجام آن برآیید. کار شرکت های بزرگ خارجی است و کار شرکت های داخلی نیست. اما من و دوستانم نترسیدیم و هدف را دنبال کردیم.

ابتدا خواستیم در پارک علم و فناوری مشهد عضو بشویم اما تیم ما را قبول نمی کردند. درچندین جشنواره آنها شرکت کردیم و صاحب مقام شدیم . این تلاش تیم ما باعث شد که با ما قرار داد ببندند و کار ما تجاری بشود."

بنیاد علم و فن آوری ایران را در گلستان تشکیل دادیم

موسس بنیاد علم و فناوری ایران در گلستان  توضیح می دهد: " یک سال نیم بعد از فارغ التحصلیم، به گرگان آمدم. البته اینجا وضعیت از مشهد بدتر بود. با صدا و سیما صحبت کردم، گفتند بازی انیمیشن برای استان های بزرگ است، همانطور که اساتید ما می گفتند بازی و ساخت آن مال ایران نیست.

چند جشنواره در گرگان برگزار کردم. وقتی طرح ها را معرفی می کردم خیلی ها باور نمی کردند. سپس با چند نفر از علاقمندان این رشته مجموعه بنیاد علم و فن آوری ایران را در گلستان تشکیل دادیم."

وی اضافه می کند: "پس از چند ماه به تعداد اعضای بنیاد ایران افزوده شد. میانگین سن اعضا 21 سال است.  چند جشنواره بازی تشکیل دادیم. اعضای این بنیاد از گروه های نرم افزار، گرافیگ و هنر هستند و حتی  بعضی ها هنوز دانشجو هستند. اعضا با طراحی نرم افزار درآمد کسب می کنند.

برای فعالیت در بنیاد رشته تحصیلی ملاک نیست. بلکه علاقه مهم است. در بنیاد هم  آموزش می دهیم و هم  تولید بازی های کامپیوتری داریم. منبع درآمد هم بستگی به خود شخص دارد. هر چه تولید داشته باشند درآمد آنها بالا می رود. البته به ایده های نو هم مبالغی پرداخت می کنیم. احتمال دارد که چند نفر روی یک طرح کار کنند که درآمد بین آنان تقسیم می شود."

با اولین شکست دل سرد نشویم

یعقوبی می گوید: "بنیاد، بیشتر نقش یک کافه هم اندیش را ایفا می کند. اشخاص در جشنواره ها معرفی می شوند. با بسیاری از موسسات و نهادهای استان قرارداد بسته ایم. ما هم مارکت ها ی داخلی و هم خارجی را رصد می کنیم تا محصولات تولیدی را هم در داخل و هم در خارج بفروش برسانیم. کارها ی اولیه انجام شده و حساب ارزی باز کرده ایم. این کار نو و تازه ای که اساتید می گفتند نمی شود الان می تواند منبع ارزی خوبی باشد.

پس با داشتن اول علاقه و سپس پشتکار می توانیم در هر کاری موفق شویم. من خودم به این نتیجه رسیده ام که هر کسی برای کاری ساخته شده است. اگر به رشته دیگری می رفتم شاید موفق نمی شدم. من در دانشگاه به رشته ام علاقمند شدم. بهتر است که یک فرد روی علاقه اش سرمایه گذاری کند. ما باید باور کنیم که می توانیم. خیلی جاها در مسیرمان شکست هم خوردیم اما خسته نشدیم و ادامه دادیم. با اولین شکست دلسرد نشویم."

ایرانی می تواند در هر شرایطی موفق باشد. اگر در شکست ها دلسرد نشود و مطمئن باشد که میتواند. اعتماد به نفس را با ایمان به خدا و توکل به او می توان تقویت کرد. همانطور که در دیار گلستان جوانانی با غیرت آن را تجربه کرده اند و مصداق ما می توانیم شده اند. معرفی دو جوان گلستانی موفق دراین گزارش تنها نمونه ای بود از صدها استعداد ایرانی. پس خدا با ماست و ما می توانیم! پشتکار را چاشنی کار کنیم! الهی به امید تو!

گزارش از رقیه بشارت نیا

انتهای پیام/