مدرک هایی برای در کوزه!

به گزارش زرین نامه؛ با اين وجود رفتن به دانشگاه مثل رفع تكليف شده به طوري كه اگر كسي مدرك دانشگاهي نداشته باشد، گويا بيسواد است. دانش آموخته شدن صرف از دانشگاه ها بدون داشتن مهارت و غيرمرتبط بودن شغل فرد با رشته دانشگاهي به يك چيز روتين تبديل شده و براي درصد بالايي از افراد چندان فرقي نمي كند كه در چه رشتهاي از دانشگاه پذيرفته شوند و به همين صورت شغل اكثر فارغ التحصيلان هم ربطي به رشته تحصيليشان ندارد!

البته عده اي با وجود تلاش هاي فراوان در خصوص يافتن شغلي مربوط با رشته شان ناكام ميمانند و راه به جايي نمي برند و مشغول به كسب درآمد در ساير حيطه ها مي شوند.بر اساس آمار وزارت كار در سال 84، 2 ميليون و 115 هزار نفر داراي تحصيلات فوق ديپلم و ليسانس بودند كه پس از فراغت از تحصيل به جاي فعاليت در بازار كار همچنان در صف بيكاران هستند. اين تعداد در سال 93 به ميزان 5 ميليون و 212 هزار نفر تنها در اين 2 گروه فارغ التحصيل افزايش يافته است.بر اساس اين آمار، 601 هزار نفر با مدرك فوق ليسانس و دكتراي حرفه اي و تخصصي غير فعال هستند كه اگر تعداد افراد بيكار داراي مدرك بالاتر از فوق ليسانس را به 601 هزار بيكار فوق ليسانس و دكتراي حرفهاي و تخصصي اضافه كنيم حدود 730 هزار نفر دكتراي خانه نشين داريم.

رئيس دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي دانشگاه شيراز در اين خصوص مي گويد: مساله تحصيل كردگان بيكار يك آسيب اجتماعي است و اين امر مربوط به نظام آموزش عالي در كشور است.

دكتر بابك شمشيري مي افزايد: در يك نظام آموزشي صحيح و در جامعه اي كه نظام آموزش عالي متناسب با نيازهاي جامعه شكل مي گيرد و پاسخگوي مسائل و مشكلات موجود است اكثر افراد جذب رشتههايي ميشوند كه بتوانند شغل ايجاد كند و كارآفرين باشد، اكثر رشته هايي كه در افراد مهارت ايجاد مي كند فني است و نياز به سطوح بالاي تحصيل ندارد و در سطح كارداني و كارشناسي كفايت ميكند، به گونهاي كه افراد بتوانند وارد بازار كار شده و كارآفرين باشند.اين دانشيار فلسفه تعليم و تربيت دانشگاه شيراز مي گويد: ما بيشتر نياز به مراكز علمي تخصصي داريم كه براي ورود به بازار كار مهارت ايجاد كند و توجه روزافزون به اين مساله ضروري است.

دكتر شمشيري مي افزايد: تعداد دانشگاه هايي كه به رشته هاي نظري ويژه در سطوح تحصيلات تكميلي مي پردازند بايد محدود شود چرا كه نياز جامعه به اين موارد كمتر از رشته هاي راه اندازي شده است.

اين استاد دانشگاه شيراز مي افزايد: در صورتي كه اين افراد بدون انتظار ايجاد شغل و با هدف كسب دانش وارد دانشگاه شوند وضعيت مطلوب مي باشد اما اكثر افرادي كه وارد دانشگاه مي شوند 17 تا 26 ساله اند و افراد در اين سنين نياز به كسب درآمد و استقلال دارند.

اين دانشيار فلسفه تعليم و تربيت دانشگاه شيراز مي گويد: اگر هدف از تحصيل براي اين گروه سني را صرفاً فرهيخته شدن و كسب دانش به عنوان ارزش بدانيم شعار داده ايم و تحصيلات دانشگاهي به جاي اين كه اشتغالزايي كند افراد را مشغول مي كند و حتي در برخي موارد به نوعي وقت افراد را به هدر مي دهد.

دكتر شمشيري عنوان مي كند: ما در جامعه با خيل عظيم افراد تحصيلكرده رو به رو هستيم كه مدرك دارند اما از شغل و درآمد خبري نيست و علاوه بر اين مهارتي هم براي ورود به بازار كار ندارند چرا كه اكثر دانشگاه ها مانند مدارس صرفاً به ارايه آموزش هاي نظري مي پردازند.وي با اشاره به افزايش بي رويه دانشگاه هاي مختلف طي سال هاي اخير در كشور و استان مي گويد: اين وضعيت باعث شده كه اين مراكز علمي خود با صندلي هاي خالي مواجه شوند و به نظر من توسعه دانشگاه ها همزمان بايد با پذيرش دانشجوي خارجي همراه باشد چرا كه اگر صرفاً بر اساس دانشجوي بومي برنامه ريزي شود با اشباع و صندلي هاي خالي مواجه مي شويم.

رئيس انجمن پزشكان عمومي كشور نيز در گفت و گو با خبرنگار «خبرجنوب» با اشاره به غير مرتبط بودن كار درصد بالايي از افراد تحصيلكرده با رشته دانشگاهي شان يادآور مي شود: 80 هزار پزشك عمومي در سطح كشور داريم كه حدود نيمي از آنها كار حرفه اي خود را انجام نمي دهند و بايد از خودمان بپرسيم كه ما چه كرده ايم كه اين سرمايه ها در مسير اصلي خود قرار نگرفته اند و اين اتفاق به نوعي سرمايه سوزي است، در حالي كه براي اجراي برنامه پزشك خانواده و توسعه طب عمومي كشور شديداً به اين پزشكان عمومي نياز داريم.دكتر كاميابي مي گويد: در حال حاضر نسبت سرانه پزشكان به بيماران در كشور كمتر از نيازهاي جامعه است و اين ميزان بايد دو برابر شود، پزشكاني كه در اين حيطه فعاليت مي كنند اعتماد به نظام سلامت كشور، امنيت شغلي و ارتقاي شغلي خود ندارند و اگر يك مسير اطمينان بخش براي آن ها رقم بزنيم شاهد بازگشت اين پزشكان عمومي به نظام سلامت كشور خواهيم بود.

رئيس انجمن پزشكان عمومي كشور مي افزايد: در آغاز اجراي برنامه پزشك خانواده آمار فعاليت 600 پزشك عمومي را در اين طرح به ما دادند و اين ميزان در حال حاضر شامل يك هزار و 80 پزشك عمومي است و به عبارتي توانسته قشر خاموش پزشكان عمومي را كه به نوعي سرمايه هستند به مسير طبابت برگرداند./خبر جنوب

انتهای پیام/