بزرگترین مزرعه شترمرغ علی آباد کتول گرفتار در پیله پروانه فعالیت

به گزارش زرین نامه؛ مالک دیلمی جوان کارآفرین روستای محمد آباد کتول به همراه برادر بزرگتر و پسرعمویش مزرعه شترمرغی در دل کوهستان ایجاد کرده است که حالا یکی از بزرگترین مزارع پرورش شترمرغ در استان گلستان محسوب می شود.

از شاگردی تا کارآفرینی

دیلمی پیش از این در زمینه نقاشی ساختمان مشغول به کار بود. وی درباره خودش می گوید: بعد از پایان مقطع راهنمایی، باید برای ادامه تحصیل به شهر می رفتیم و من به دلیل مشکلات مالی خانواده ام نتوانستم ادامه تحصیل دهم.

سال 82 به عنوان شاگرد، وارد کار نقاشی ساختمان شدم و روزها به گرگان یا علی آباد کتول می رفتم تا کار کنم و بابت این شاگردی روزی هزار تومان دستمزد می گرفتم.

3 سال شاگردی کردم که اواخر دستمزدم روزانه به 2 هزار و 500 تومان می رسید، در سال 87 روی پای خودم ایستادم و به تنهایی توانستم کار نقاشی ساختمان را عهده بگیرم که بابت آن روزانه 25 هزار تومان دریافت می کردم. دستمزدم پله پله بالا آمد و حالا به روزی حدود 100 هزار تومان رسیده است. اگر چه در این شغل هنوز مشغول کار هستم، اما دائمی نیست و در یک ماه شاید 15 روز برایم کار وجود داشته باشد.

دیلمی ادامه می دهد: در کنار نقاشی، حدود 15-10 راس گاو و گوسفند داشتم که در حیاط خانه یمان پرورش می دادم و در سال حدود 10 میلیون تومان از این کار درآمد داشتم. اما متاسفانه یکی دو سال آخر تب پرفکی آمد و مجبور شدم زیر قیمت دامم را بفروشم که با ضرر زیادی مواجه شدم.

بعد از گذشت چند ماه، یکی از دوستانم پیشنهاد پرورش کبک داد که بهانه ای شد تا در زمینه پرورش طیور تحقیق بیشتری کنم و در نهایت پرورش شترمرغ را انتخاب کردم، زیرا این حیوان به بسیاری از بیماری ها مقاوم است.

کار پرورش شترمرغ را به طور سنتی و خانگی آغاز کردم و در حیاط منزل این حیوان را به کمک برادرم پرورش می دادم تا اینکه یک بار یکی از مشتریانم گفت بسیج سازندگی از عرصه های تولیدی و اقتصاد مقاومتی با پرداخت تسهیلات، حمایت می کند.

حمایت 37 میلیون تومانی بسیج از ما کارآفرین ساخت

اواخر سال 95 بود که با مراجعه به بسیج و طی مراحل اداری که زمان کمی هم طول کشید، توانستم 37 میلیون تومان تسهیلات دریافت و به طور حرفه ای و جدی وارد عرصه پرورش شترمرغ شویم.

این تسهیلات یک سال تنفس داشت. با همکاری برادر و پسر عمویم دامداری بالااستفاده ای در دهه محمد آباد را اجاره کردیم و با آغاز فصل بهار که برای پرورش شترمرغ مناسب است، 120 قطعه جوجه سفارش دادیم.

6 ماه طول کشید تا جوجه ها به یک شترمرغ بالغ برای عرضه به بازار تبدیل شوند. در حال حاضر 500 کیلو گرم گوشت در ماه فروش داریم که به نسبت جمعیت، سهم کمی به استان و شهرستان خودمان اختصاص دارد، چون مردم هنوز با فواید گوشت شترمرغ آشنایی ندارند و باید برای ترویج فرهنگ مصرف آن در منطقه کار شود.

این کارآفرین جوان درباره مشکلاتشان در زمینه تولید شترمرغ می گوید: یکی از مشکلات ما نداشتن کشتارگاه در شهرستان است. انتقال شترمرغ ها به شهرستان های دیگر همچون دلند و آق قلا نیز برای ما هزینه زیادی دارد که به صرفه نیست. ما هفته ای یکبار کشتار داریم و باید برای هر بار جا به جایی حدود یک میلیون و 500 هزار تومان کرایه بدهیم. همچنین جنب و جوش زیاد شترمرغ در مسیر رسیدن تا کشتارگاه نیز سبب شکستن پاها و حتی تلف شدن نیز می شود.

شترمرغ ها در انتظار پروانه دار شدن

دیلمی ادامه می دهد: یکی دیگر از مشکلات اساسی ما نداشتن پروانه فعالیت است. برای دریافت پروانه از جهاد کشاورزی چند ماه دوندگی کردیم اما در نهایت پاسخ نتیجه بخشی دریافت شد. کشتارگاه نیز برای تحویل گرفتن شترمرغ ها از ما پروانه می خواهد و به همین دلیل همواره برای کشتار با مشکل مواجهه هستیم.

کارآفرین جوان شهرستان علی آباد کتول خاطر نشان می کند: در حال حاضر 3 نفر در این مزرعه مشغول به کار هستیم، اما اگر به ما پروانه بدهند، با توجه به ظرفیت این مزرعه، می توانیم میزان پرورش خود را از 120 به بیش از 500 قطعه شترمرغ هم افزایش دهیم که بالتبع افزایش اشتغال را هم به دنبال دارد.

گزارش: نرگس تجری

انتهای پیام/

لینک مرتبط:

تصاویر مزرعه پرورش شتر مرغ در دل کوهستان