جشن شکوه 46 سال ایستادگی در ایران اسلامی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی زرین نامه؛ ساعت هنوز ۱۰ صبح نشده، اما خیابان‌ها از حرکت مردم جان گرفته و مسجد محمدیه علی آبادکتول همچون سال های گذشته، باز هم شاهد حرکت انقلابی خانواده‌هایی است که دست در دست هم آمده اند تا با عزمی مشترک برای خلق حماسه ای دیگر، در راهپیمایی امروز حاضر شوند.
اگر چه شب گذشته برف آمده، اما انگار چیزی نمی‌تواند این جمعیت را متوقف کند. سرما، دلیلی برای ماندن در خانه نشد، بلکه انگیزه‌ای شد برای حضور پررنگ‌تر در جشن چهل و شش سالگی انقلابی مقدس.
پرچم‌های سه‌رنگ ایران در دست‌ها می‌چرخد، صدای تکبیرها از هر طرف شنیده می‌شود و پلاکاردهایی که شعارهای انقلابی بر خود دارند، در میان جمعیت دیده می‌شود.
چهل‌وشش سال از آن روزها گذشته است. در چهره‌ها می‌شود ردپای نسلی را دید که انقلاب را با تمام سختی‌هایش لمس کرده‌اند. از پیرمردی که در آن سال‌ها جوانی پرشور بوده و امروز عصا به دست دارد، اما همچنان آمده است تا جوانانی که شاید انقلاب را ندیده باشند، اما باور دارند حضورشان تایید درستی همان مسیری است که نسل‌های قبل پیموده‌اند.

در این میان، برخی چهره‌های آشنا نیز در جمعیت دیده می‌شود، از مسئولان ارشد شهرستان گرفته تا معلمان، کارگران، کسبه بازار و دانش‌آموزانی که تعطیلی امروز مدرسه را فرصتی برای همراهی با این موج مردمی یافته‌اند. 
حضور پررنگ نسل‌های جدید در میان جمعیت، بیش از هر چیز به چشم می‌آید. نوجوانانی که پرچم به دست دارند، کودکانی که شعارهای بزرگ‌ترها را تکرار می‌کنند و جوانانی که این روزها را نه فقط یک رسم، بلکه بخشی از هویت تاریخی خود می‌دانند.
با نزدیک شدن به مقصد راهپیمایی، شعارها رساتر می‌شود. میان جمعیت، حرف‌های مختلفی هم به گوش می‌رسد. از سختی‌های معیشت گرفته تا آرزوهایی که برای آینده دارند. گلایه‌ها هست، اما ناامیدی نه.
در میان قدم‌هایی که روی برف‌های آب‌شده خیابان‌ها گذاشته می‌شود، عزم و اراده‌ای دیده می‌شود که فراتر از هر شعار است.
حضور مردم، نه فقط یک رسم تکراری، که تحسینی است از ۴۶ سال پایداری با وجود تمام مشکلات و سختی ها و مسیری که همچنان ادامه دارد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی زرین نامه؛ قدم‌هایی که امروز برداشته شد، ادامه همان مسیری است که ۴۶ سال پیش آغاز شد و گرمای این حضور در دل‌های مردم زنده می ماند. نگاه‌ها برای روزهای بهتر و پرشکوه تر، به آینده دوخته می شود و بار این مسئولیت، بیش از همه، به دوش مسئولین کشور است که باید برای ساختن ایرانی قوی تر ادای دین کنند.
گزارش: نرگس تجری
انتهای پیام/