آیا به آتش کشیدن پرچم آمریکا برابر با تجاوز و کشتار و هتک آن‌ها به مسلمانان و اسلام است؟

به گزارش زرین نامه به نقل از نیلکوه، پرچم کشورها نماد ملت‌ها و به نمایندگی آن‌ها نماد دولت‌هاست. البته امروز اغلب دولت‌ها دیگر نماینده کامل ملت‌های خود نبوده و پس از دریافت مشروعیت نمایندگی، روش سیاسی متناسب بافرهنگ ملل را به منصه ظهور نمی‌رسانند.

در کشور ایالات‌متحده آمریکا معمولاً مردم به امور سیاسی و خصوصاً روابط بین‌المللی در آن حدی واقف‌اند که لابی‌های مختلف و ابر رسانه‌های آن‌ها صلاح می‌دانند.

معمولاً مشاوران عموماً یهودی امنیت ملی آمریکا، سازمان سیا، لابی‌های یهودی و صهیونیستی در این کشور تسلط کامل بر امور سیاسی دارند.

در این باب می‌توان گفت آمریکا ملت خودش را نیز در بی‌خبری نگه‌داشته است. حال تصور کنیم دولت آمریکا همان ملت آمریکا است.

اگر ملت آمریکا به دنبال صلح‌دوستی و ارتباط منطقی با ملت ایران است، چرا بیش از 60 سال به دشمنی با ملت ایران ادامه داده است؟

چرا باوجود هزاران کیلومتر فاصله به دنبال تسلط بر خاورمیانه و منطقه استراتژیک خلیج‌فارس است؟

به نظر شما محاصره چندجانبه ایران که از طرفی محاصره اقتصادی و تحریم‌های مالی و سیاسی و از طرف دیگر محاصره نظامی و اشغال کشورهای همسایه ایران بوده است برای چیست؟ آیا نمی‌توان گفت نابودی پرچم ما در کار است؟

آن‌هایی که حرف منافع ملی را به میان می‌آورند این می‌تواند یکی از مهم‌ترین شواهد منافع ملی باشد. یا آن‌ها با ما دوست هستند، و یا دشمن؛ در دوستی آن‌ها حتی یک نشانه از آن دیده نمی‌شود.

مذاکرات هسته‌ای نیز به خاطر محدودیت ایران و نرسیدن ایران به‌حق واقعی خود یکی از عناصر منافع ملی غرب است. به نظر می‌رسد ما باید در مذاکرات، در تنزل قیمت نفت به خاطر آن‌ها، در مقابله با رژیم اشغالگر قدس، در توهین به مقدساتمان و پیامبر رحمت، در آزادی‌های مختلف و... در ده‌ها مورد دیگر به نفع منافع ملی غرب و آمریکا کوتاه بیاییم و منافع اسلام و ایران اسلامی و توسعه ملی و ده‌ها مورد دیگر را به بهای لبخند ژکوندی آن‌ها کنار بگذاریم.

آتش زدن پرچم دولت‌ها کار خوبی نیست. اما تا جایی که آن‌ها نیز نخواهند ملت ما را به آتش بکشند، اسلام را با آتش نسوزانند. هویت ما را نسوزانند. افغانستان، عراق، فلسطین و ملت‌های مسلمان را با قهر خود به آتش نکشند.

آیا به آتش کشیدن پرچم یک یا چند کشور متجاوز برابر با تجاوز و کشتار و هتک آن‌ها به مسلمانان و اسلام است؟

من نیز با به آتش کشیدن پرچم دیگر ملل که عشق آن‌ها به هویتشان است مخالفم، ولی آن ملت‌ها نیز باید دولت‌هایشان را برای به آتش نکشیدن هویت ماتحت فشار بگذارند. دولت ایران دستور به آتش کشیدن و نکشیدن پرچم کشورها را صادر نمی‌کند. ملت ایران است که برای دفاع از هویت ملی خود و برای نشان دان عمق نفرت خود از نگاه دوگانه آن‌ها چنین قهرمانانه می‌خروشد.

امت اسلام مثل ملل غرب نسبت به سرنوشت و هویت خود بی‌تفاوت نیست. من نیز همه ملت‌ها را دوست داشته و به آن‌ها احترام می‌گذارم. نشانه آن‌هم همزیستی مسالمت‌آمیز ما با یهودیان و مسیحیان و حتی نمایندگی آن‌ها در عین اقلیت بودنشان در مجلس ایران اسلامی است.

چرا فرانسه نمی‌تواند ده درصد مسلمان خود را بربتابد.

دنیای غرب باید جای مناسب و صندلی درجه‌یکی را برای مسلمانان در نظر بگیرد.

ما شهروند درجه دوم جهانی نیستیم.

ما دارای هویتی مستقل، دارای فرهنگی غنی هستیم که تا قرن‌ها مرجع علمی آن‌ها بوده‌ایم. غرب برای آتش نزدن پرچم‌هایش توسط کشورهای مسلمان باید اسلام و فرهنگ اسلامی را درک کند. به اسلام احترام گذاشته و خود را در کنار اسلام قرار دهد نه بالای سر اسلام.

انتهاي پيام/م