مشارکت اجتماعی جوانان علی آبادکتول در مقایسه با مشارکت سیاسی ناچیز است/ گفتمان توسعه باید حول محور تفکر نسل جوان شکل بگیرد

به گزارش زرین نامه؛ جوان و امیال و افعال او ریشه بسیاری از پدیده های بزرگ و کوچک اجتماعی را شکل می دهد، به عبارتی دوره جوانی برهه ای از زندگی هر انسان را دربر می گیرد که در نظر کارشناسان بسیاری، آینده اکثر اجتماعات انسانی به تصمیمات این دوره ی زندگی افراد وابسته است، از این رو بیراه نیست اگر تصور کنیم در صورتی یک جامعه ساختمند و منظم خواهیم داشت که به اهداف و انگیزه های جوانان آن خطی درست بدهیم.

بررسی وضعیت زندگی جوانان شهرستان علی آبادکتول و نگاهی به وضعیت تحصیلی و کاری و حتی تحلیل چگونگی گذراندن اوقات فراغت آنان، کمک شایانی به تنظیم سند توسعه این شهرستان خواهد کرد، به همین منظور گفتگویی با مرتضی تجری، عضو شبکه مشاوران جوان استانداری گلستان و دانشجوی کارشناسی ارشد مردم شناسی دانشگاه تهران، ترتیب داده ایم که در ذیل این گزارش از نظر می گذرانید.

نقش آرزوها در زندگی جوانان بخصوص جوانان علی آباد کتول چیست؟

اساسا یکی از نیاز های مهم در انسان، بخصوص نسل جوان، داشتن آرزو است که این نیاز محرکه زندگی انسانی و حیات فرد است. چنانچه اگر این آرزو در فرد وجود نداشته باشد زندگی پیش رو به سمت زوال ونابودی می رود. این آرزو ها هستند که فرد را درمسیر زندگی قرار می دهد و به نوعی نقشه راه او در ادامه زندگی می شوند. هر چند که این آرزوها بر اساس موقعیت و شرایط مختلف می تواند در افراد متفاوت باشد. بنابراین جوانان شهر ما هم از این قاعده مستثنی نیستند و هر یک با آرزوهای مختلف خود زندگی می کنند که به آنها انگیزه بودن را می دهد.

استعداد جوانان  علی آبادکتول را چگونه ارزیابی می کنید و فکر می کنید تا چه اندازه از این استعدادها در توسعه یافتگی شهرستان بهره برده شده است؟

جوانان ما هم مانند سایر جوانان استان و کشور دارای استعداد ها وانگیزه های خاص خود هستند. اما اینکه چرا این استعداد ها مورد استفاده در زمینه توسعه شهر قرار نمی گیرند بحث دیگری است. یکی از علت های عدم استفاده از استعداد ها در شهرستان عدم برنامه ریزی در این زمینه است. سوالی که پیش می آید این است که چرا ما باید این استعداد را کشف کنیم؟ این استعداد ها پاسخگوی کدام نیاز جامعه ما هستند؟ بنابراین اگر به این دو سوال پاسخ منطقی دهیم می توانیم به نتیجه بهتری برسیم. وقتی ما هدف و برنامه ای برای پرورش و استفاده از این استعداد ها در زمینه های مختلف نداشته باشیم صحبت از تاثیر آنها در مسیر توسعه  بی فایده است. بنابراین ابتدا مسولین باید برنامه وهدف داشته باشند. وقتی برنامه داشته باشیم به دنبال شناسایی ابزار برای اجرای این برنامه ها هستیم که رکن مهم این ابزار را هم نیروی انسانی با استعدادجوان تشکیل می دهد. پس از شناخت استعداد ها در زمینه های مختلف باید از آنها در زمینه های مربوط به خود بهره برد.بنابراین من معتقدم عدم برنامه ریزی در حوزه جوانان شهرستان مانع کشف و بکارگیری استعداد ها می شود.

یکی دیگر از دلایل آن را می توان در عدم اعتماد مسئولین به استعدادهای نسل جوان دانست به طوری که جوانان با شور و انگیزه در برابر فضایی  با کمترین خلاقیت، محافظه کاری، مقابله با ایده های جدید وحتی گاها با تمسخر آن ایده ها روبه رو و این استعداد ها در نطفه خفه می شوند. بنابراین ما با نوعی سرخوردگی در این استعدادها رو به رو می شویم که فرد مسیر خود را برای نشان دادن و بروز خود تغییر می دهد بطوری که همین نیرو خلاقی که می توانست در مسیر ترقی و پیشرفت و در یک کلام در مسیر مثبت قرار گیرد به بی راهه می رود و هزینه های سنگینی را بر دوش جامعه می گذارد.

نظر شما در رابطه با جای خالی یک جوان مستعد در سمت مشاور جوان فرماندار شهرستان چیست و این جای خالی و عدم بهره مندی از استعداد جوانی چه تبعاتی خواهد داشت؟

متاسفانه فکر می کنم حدود هشت ماهی است که حوزه مشاور جوان فرماندار مسئولی ندارد. که این نشان از بی توجهی و کم اهمیتی  به حوزه جوانان شهر است. وقتی شما یکی از مهم ترین متولی های حوزه جوانان را درشهر نداشته باشید بنابراین طبیعی است که این چنین وضعیت اسفبار جوانان شهر را شاهد باشیم. به هرحال چیزی که در اینجا مهم است این است که زمان به عنوان مهمترین چیز دارد از دست می رود و مسئولین امر هم همینطور دست روی دست گذاشته اند. بنابراین علت این تاخیر در معرفی مشاور جوان فرماندار را باید از شخص محترم فرماندار پرسید. آنچه که ماشاهد آن هستیم  این است که گفتمان های توسعه در سایر شهر های استان حول محور اندیشه و تفکر نسل جوان شکل گرفته است که متاسفانه شهر ما همچنان درگیر برخی از مسایل حاشیه ای است که تمام وقت و انرژی مسئولین و افراد جامعه را به خود مشغول کرده است.

شما به عنوان جوان مسیر توسعه شهرستان علی آباد کتول را  چگونه ارزیابی می کنید؟ به خصوص توسعه اجتماعی و فرهنگی؟

باید نگاه به توسعه یک نگاه همه جانبه باشد. متاسفانه عده ای از توسعه فقط تغییرات بعد مادی جامعه را درنظر میگیرند که این تغییرات می تواند به عنوان مثال در ایجاد یک کارخانه ،ایجاد سد و...باشد .درحالی که تجربه ثابت کرده است که تمرکز تک بعدی به بخش اقتصادی و بی توجهی به ابعاد فرهنگی اجتماعی آن مسیر توسعه را با شکست مواجه می کند. یکی از علت های این نگاه تک بعدی این است که تغییرات مادی در شهر بهتر دیده می شوند و برای اینکه فرد کاندید و یا هر مسئول دیگری  بتواند راحت تر در جایگاه خود تکیه بزند و در دوره های بعد مردم را راحت تر باخود همراه کند تن به ابعاد فرهنگی و اجتماعی توسعه نمی دهد چرا که برنامه ریزی فرهنگی واجتماعی  مسیر طولانی تری را در پیش می گیرد و بازدهی آن هم نیاز به زمان بیشتری دارد و همچنین تغییرات هم چندان راحت مشاهده نمی شوند. این نگاه های بشدت کوتاه مدت و سیاسی بشدت آسیب زا هستند. نکته جالب در اینجا این است که شهرستان ما بیشترین میزان مشارکت سیاسی حدود 93 درصدی را داراست درحالی که کمترین میزان مشارکت اجتماعی را هم داریم. این یک تناقض جدی است که باید کمی تامل کنیم که به کجا می رویم. ما کمترین تعداد ان جی او را در سطح استان داریم که خود این سازمان های مردم نهاد می توانند تاثیر بسزایی را در زمینه توسعه ی فرهنگی و اجتماعی جامعه متکثر علی آبادکتول داشته باشند. ان جی او هایی که می توانند با برنامه ها و آموزش شهروندان فضا را برای مشارکت شهروندان در تعیین سرنوشت خود و همچنین زندگی هرچه بهتر محیا کنند.

یکی از معضلاتی که چهره شهر را ناموزون کرده تعداد بالای موتورسواران جوان آن است؛ علت این پدیده را در چه می دانید؟ یا به عبارتی دلیل روی آوردن جوانان به این قبیل کارها چیست؟

متاسفانه شهر ما را به تعداد بالای موتورسواران آن می شناسند. موتور سوارانی که هر از چندگاهی شاهد از دست دادن جان آنها هستیم. در واقع این موضوع جزء هویت شهری ما شده است. اما علت چیست؟ آیا باید پاسخ آن را در ابعاد اقتصادی آن جستجو کنیم؟ هر چند من منکر تاثیر اقتصادی در این قضیه نیستم اما به نظر من این مشکل را باید در ابعاد اجتماعی و فرهنگی آن بررسی کرد. به این دلیل جنبه های اقتصادی این قضیه را کمرنگ می دانم که چون ما شاهد این هستیم که حتی طبقات بالای اقتصادی هم سعی می کنند از وسیله نقلیه موتوری استفاده کنند. بنابراین موتورسواری جوان با بعد هویتی جوان گره خورده است. وقتی صحبت از هویت میکنیم یعنی اینکه آنچه که فرد را از دیگری متمایز می کند. جوانان شهر هرچه بیشتر تلاش می کنند با داشتن موتور در سنین پایین، خود را مورد قبول جامعه و همسالان خود قرار دهند. به طوری که این جوان برای تایید شدن در نزد هم سالان خود به خانواده  خود برای خرید موتور فشار می آورد. فرد موتور سوار با داشتن موتور مخصوص به خود و با مدل های مختلف سعی در تمایز خود بادیگری و سعی در بروز خود می کند. در اینجا ما با یک رقابت اشتباه در عرصه اوقات فراغت روبه رو می شویم. رقابتی که هر چه شدت مقاومت آن بیشتر باشد جان بیشتری را درسطح شهر از جوانان ما می گیرد.

پیشنهاد ها و توصیه های شما برای توسعه شهرستان به خصوص در حوزه ی جوانان چیست؟

برنامه ریزی مناسب، شناسایی ظرفیت ها و پتانسیل های نیروی جوان
اعتماد و احترام مسولین به نظرات و پیشنهادات جوانان
ایجاد بستر مناسب برای فعالیت های داوطلبانه ی سازمان های مردم نهاد (ان جی او ها) در حوزه جوانان شهرستان
اتحاد و همدلی نخبگان سیاسی و قومی شهرستان
عدم نگاه های قومی  در برنامه های توسعه و استفاده از ظرفیت های اقوام مختلف در شهرستان
توجه بیش از پیش به توسعه فرهنگی واجتماعی در شهرستان

انتهای پیام/