بانوی بهشتی

به گزارش زرین نامه ؛ وبلاگ ذوالفقار نوشت :

“بسم الله الرحمن الرحیم”

آینه موج برداشت و تاریخ به عقب برگشت. هاله ای از ابهام خاطر تاریخ را به یاد رویدادی در شهری آشنا انداخت. کوچه ها همان کوچه، خانه ها همان خانه، و فاطمه همان فاطمه…

گویا روز ما تکرار شده بود و فاطمه ای بر آسمان آغوش مردمی، می درخشید. آن هم در خانه ای که در و دیوارش زنگ محبت داشت. ان روز آسمان ابری نبود، هیچ چکاوکی نغمه خود را حبس نمی کرد، هیچ حوضی بدون ماهی موج نمی زد و هیچ نسیمی بدون سلام به سرو نمی گذشت.

درب خانه ها روبروی هم باز می شد و عابران با لبخند و سلام به هم صبح بخیر می گفتند. شهر، شهر پیامبر (صلی الله علیه و آله) بود. اول صبح سایه ها قد می کشیدند و اقاقیهاسرود لبخند می خواندند، یاسها با نوازش خورشید با ناز از خواب بیدار می شدند و اینها همه به پاس یاس بهشتی و خیر کثیر خداوند فاطمه (سلام الله علیها) بود.

انارترین روزهای خدا صبح شان را با درود بر او می آراستند. تقویم پر برگ تاریخ، گذرعمر را با صلوات بر خاندان و فرزندان او روز شمار می کرد.

جویبارترین نهر فراتمهریه او بود که همه نهرهای روان با نام او جویش و پویش می آغازید. که او فاطمه اطهر (سلام الله علیها) بود. زهرای نامدار تاریخ و بانوی مهربان شفاعت و اینک خانهموسای فرعون شکن مدینه، به نور فاطمه ای دیگر نور باران شد. دختری که استواریقامت پدر بود و زینت طبع برادری طوس آرای. برادر و خواهری که شمع و پروانه هم بودند و در کنار هم دو مصرع یک شاه بیت معصومه (سلام الله علیها) و رضا (علیه السلام)؛ ملیکه و سخا؛ دردانه و وفا؛ گنجینه و صفا و هر دو راضی به حکم قضا.

“اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم”