تست دلسوزی در وزارت ورزش!

به گزارش زرین نامه؛ این نکته را عرض کردیم تا سنگ هایمان را با وزارت ورزش واکنده باشیم که اگر مطلبی راجع به این دو تیم می گوییم هیچ منفعت شخصی در کار نیست و فقط از سر دلسوزی و همدردی با هواداران و سرمایه های اصلی ورزش مملکت است.

و اما ماجرای واگذاری استقلال و پرسپولیس... راستش را بخواهید در ولایت ما یک کفش فروشی وجود دارد که همه ساله هنگام عید نوروز تابلویی جلوی مغازه نصب می کند با مضمون « حراج به علت تغییر شغل» و این ماجرا 13 سال است که تکرار می شود! موضوع واگذاری تیم های سرخابی پایتخت هم آدم را یاد کاسبی این بنده خدا می اندازد که دولت هر سال اعلام می کند تا پایان سال این 2 باشگاه واگذار می شوند ولی باز سال بعد می بینیم که این تیم ها هنوز آویزان بیت المال هستند.

اما امسال دوستان سناریو را تغییر دادند و به قولی «خشت نو از قالب دیگر زدند» و این بار قیمت گذاری هم کردند. اما چه قیمتی که به قول یکی از بر و بچه های کف بازار، با نصف این مبلغ می شود باشگاه ختافه را خرید! البته این کل ماجرا نیست و متولیان ورزش در این وزارتخانه اعلام کرده اند به هر کس که این مبلغ را آماده کند، باشگاه ها را نمی فروشند و خریدار باید دلسوزی خود را ثابت کند. در ضمن مقرر شده حتی در صورت واگذاری انتخاب هیات مدیره و تعیین اعضای باشگاه باید زیر نظر وزارت ورزش باشد! ( به نقل از روزنامه جوان – 27 دی 93)

هر چند این موضوع کمی پیچیده است و شاید حل این معمای چند وجهی برای شما خواننده گرامی کمی سخت باشد، اما از آنجایی که حقیر در اکثر علوم سماوی و ارضی دست بر آتش دارم و به قول فردوسی «سخن هر چه پرسند پاسخ دهم» سعی می کنیم داستان را برای شما موشکافانه حلاجی کنیم. شاید برای شما این سوال پیش بیاید که چطور می توان میزان دلسوزی افراد را محاسبه کرد!

امروزه ما در علم روانشناسی انواع و اقسام تست داریم. در این مورد هم می توان از خریدار تست دلسوزی گرفت و میزان دلسوزی را به طور دقیق محاسبه و اعلام کرد. فقط یک سوال اینجا مطرح می شود که چرا پیش از این در خصوص دلسوزی مدیران این باشگاه، اقدامی صورت نمی گرفت و هر مدیری که آمد سفرهای خارجی اش را رفت، چند صباحی تیتر یک روزنامه ها و برنامه نود شد، تیم پر حاشیه تر و ناتوان تر شد، بدهی های باشگاه چند برابر شد و سر آخر هم سر از بازداشتگاه و ... در آورد! این بخش از ماجرا را ما هم نمی توانیم تجزیه و تحلیل کنیم. یک مقدار هم خودتان فکر کنید. بیل که به کمرتان نخورده است!

وحید حاج سعیدی

انتهای پیام/