کاربردهای اظهارنامه چیست؟

به گزاش زرین نامه؛ هرگاه بخواهیم مطلبی را به کسی بطور رسمی و قانونی بگوئیم به طوری که بعداً ایشان نتواند کتمان کند که شما اصلاً و ابداً در این خصوص با بنده صحبتی نکرده اید و یا من از موضوع بی اطلاع هستم، از اظهارنامه استفاده می کنیم.

همچنین هرگاه بخواهیم چیزی (مالی، شیئی، سندی و...) را به کسی بدهیم و او از گرفتن آن امتناع می ورزد و تمایل ندارد آن را تحویل بگیرد از طریق اظهارنامه آن را قانوناً و بطور رسمی به او تسلیم می کنیم.

کاربرد دیگر اظهارنامه در اینجاست که چنانچه ملکی را در اختیار شخصی قرار داده ایم و در زمان موعد تخلیه ملک، مستأجر از عودت ملک خودداری کند، ابتدا باید با ارائه اظهارنامه بطور رسمی و قانونی از او بخواهیم که ملک مورد نظر را ظرف مدت 10 روز تخلیه کند در غیر اینصورت یکماه فرصت خواهیم داشت تا با ارائه دادخواست مبنی بر تصرف عدوانی ایشان را به محکمه کشانده و خواسته خود را مطرح و ایشان را ملزم به تخلیه ملک کنیم. همچنین همگان می توانند طلب و دیونی که از افراد طلبکار هستند را از طریق اظهارنامه رسمی و قانونی طلب نمایند.

نکته اول؛ هنگام ارائه اظهارنامه باید بسیار دقیق باشید چرا که شاید در هنگام ارائه اظهارنامه خواسته خود را طوری بیان کنید که به ضررتان تمام شود. لذا در هنگام اظهارنامه باید از شخصی که نسبت به مسائل حقوقی آگاهی دارد، مشاوره بگیرید.

نکته دوّم؛ همانطور که عرض کردم باید از تجربیات یک مشاور بهره ببرید چرا که امکان دارد شما با ارائه اظهارنامه فرصت غافلگیری را از دست بدهید و شخص مقابل را نسبت به مسئله فوق آگاه کنید و ایشان هم فوراً بجهت محکوم نشدن در محکمه بدنبال راه گریز و فراری باشد و شما فرصت غافلگیری را از دست بدهید.

ماده 156 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب می گوید: هر کس می تواند قبل از تقدیم دادخواست حق خود را به وسیله اظهارنامه از دیگری مطالبه نماید، مشروط بر اینکه موعد مطالبه رسیده باشد. بطور کلی هر کس حق دارد اظهاراتی را که راجع به معاملات و تعهدات خود با دیگری است و بخواهد بطور رسمی به وی برساند، ضمن اظهارنامه به طرف ابلاغ نماید.

ماده 157 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب نیز می گوید: در صورتی که اظهارنامه مشعر (بیان) به تسلیم چیزی یا وجه مال یا سندی از طرف اظهارکننده و مخاطب باشد، باید آن چیز یا وجه یا مال یا سند هنگام تسلیم اظهارنامه به مرجع ابلاغ، تحت نظر و حفاظت آن مرجع قرار گیرد، مگر آنکه طرفین هنگام تعهد، محل و ترتیب دیگری را تعئین کرده باشند.

گردآورنده: علی محّمد غلامی دانشجوی کارشناسی حقوق