عرضه مواد خوراکی با طعم تقلب و سود جویی!

به گزارش زرین نامه؛ حکومت اسانس های غیر مجاز در بازار، 60 تن سیب آلوده به سرب به میدان تره بار رسید ، خیار گلخانه ای نخورید ، عسل چینی هم به بازار آمد؛ هشدار درباره آفلا توکسین و آجیل کهنه، نان های آلوده به جوهر قند، آلودگی هشت نوع برنج وارداتی تائید شد، تاراج سلامتی مردم با واردات گوشت های آلوده، ایرانی ها در سال نیم کیلو سم می خورند؛ چای خارجه با طعم برگ درخت و اسانس؛ هندوانه های خیلی قرمز نخورید، دست های پشت پرده در واردات ماهی های آلوده به کشور، کاکل ذرت رنگ شده یا زعفران اعلا، رنگ کردن گوشت سفید و عرضه آن به جای گوشت قرمز، جولان مخاطره آمیز خمیر مرغ در کارخانجات سوسیس و کالباس، روغن پومیس خطرناک تر از روغن پالم و ...

اینها بخش از اخبار نگران کننده ای هستند که همه روزه در جراید و پایگاه های خبری مختلف منتشر می شوند و زنگ خطر جدی تهدید سلامت هموطنان ما را به صدا در می آورند. البته اینکه چرا این قبیل اخبار در رسانه ملی چندان جایی ندارند موضوعی است که مسئولان این رسانه باید پاسخگو باشند. البته از حق نگذریم هر وقت کار خیلی بیخ پیدا می کند و افکار عمومی خواستار پاسخگویی مسئولین در این گونه موارد می شوند، اخبار بیست و سی به ناچار موضوع را در چند ثانیه با یک تیتر یا عنوان دهان پر کن، پیگیری می کند!

متاسفانه در طول سال های اخیر با وجود هشدارهای کارشناسان در سایه غفلت برخی مسئولین، سود جویی با محصولات غذایی و کالاهایی که با سلامت و جان شهروندان در ارتباط است روند رو به رشدی پیدا کرده است و عده ای سود جو همچنان سلامت مردم را نشانه رفته اند و از این طریق به کسب در آمدهای غیر مشروع از قِبل فروش محصولات تقلبی و غیر استاندارد مشغولند!

هر چند در بسیاری موارد مسئولان به راحتی و با اعلام تکذیب اخبار فوق، هیچ مسئولیتی را در قبال موارد مذکور و مشابه تقبل نمی کنند، ولی آنچه که با واقعیت مطابقت دارد این است که در حال حاضر، سود جویی و کسب درآمدهای هنگفت توسط عده ای با به مخاطره انداختن سلامت و حتی جان شهروندان عجین شده است.

سلامتی موهبتی الهی

سلامتی را می توان از جمله نعمت های بی بدیل خداوندی نام نهاد که ارزش آن را بیشتر افرادی که آن را از دست داده اند، می دانند. در واقع سلامتی موهبتی الهی است که هر گونه اهمال و سهل انگاری در مراقبت از آن هیچ توجیهی ندارد و با هیچ منطقی سازگار نیست.

در آیین مقدس اسلام نیز به کرات در خصوص سلامتی و اهمیت مراقبت از آن توصیه و سفارش شده است. در کتاب آسمانی مسلمانان - قرآن کریم- بار ها به مسئله بهداشت و سلامت تاکید شده است و حتی بر لزوم حفظ بدن به عنوان امانت الهی اشاره شده است.  احادیث و رهنمودهای فراوانی از بزرگان دین، جهت حفظ صحت و تقویت بدن و پرداختن به آن، موید این مطلب است که سلامتی در دین اسلام از جایگاه منیعی برخوردار است.

از جمله این احادیث می توان به موارد ذیل اشاره نمود: حضرت علی (ع) در نهج البلاغه می فرماید: « اَلصحة أفضَلُ النّعَمِ» صحت و سلامتی از هر نعمت دیگری بهتر و ارزشمند تر است. و یا در جای دیگری می فرماید: « اَلمُؤمِنُ القَوِیُّ خَیرٌ و أحَبٌّ مِنَ المُؤمِنِ الضَّعیفِ» مؤمنی که قوی و نیرومند باشد، در نظر من از مؤمنی که ضعیف باشد، بهتر و دوست داشتنی تر است.

با این وجود سلامت بسیاری از افراد جامعه در سنین مختلف در معرض انواع مخاطرات قرار دارد که پرداخت چندین هزار میلیارد تومان در سال جهت درمان نسبی این افراد بخشی از تبعات ناشی از بی توجهی به سلامت جامعه و افرادی است که ناخواسته دچار انواع بیماری های شناخته شده و ناشناخته می شوند.

نقش متولیان سلامت در جامعه

هر چند سلامتی یک امر عمومی و کلی  است و نمی توان متولی خاصی در جهت حفاظت و حراست از آن معرفی کرد ولی ذکر این نکته ضروری است که اقدامات برخی نهاد ها به طور مستقیم و غیر مستقیم با سلامت عمومی افراد در ارتباط است.شاید در این بین بتوان نقش پر رنگ تری برای نهاد هایی چون آموزش و پرورش ، وزارت بهداشت، محیط زیست ، سازمان ملی استاندارد ، رسانه ملی و جراید و ... قائل شد. بدون شک «آموزش» و «نظارت» را می توان دو مولفه اصلی در ارتقاء سطح بهداشت جامعه ذکر کرد که نقشی اساسی در بهبود فرآیند مراقبت از سلامت عمومی در جامعه دارند. در واقع اصل کلی « پیشگیری بهتر از درمان» نیز به نوعی تداعی کننده اهمیت آموزش در بین اقشار مختلف جامعه است و ضرورت آن را بیش از پیش نمایان می سازد.

شوخی با سلامت مردم!

با وجود اهمیت سلامت در جامعه و نقش ماهوی در توسعه پایدار جامعه در سال های اخیر برخی اقدامات و سودجویی ها باعث شده تا سلامت عمومی جامعه در معرض شدید ترین آسیب ها و مخاطرات قرار بگیرد. از جمله این اقدامات، واردات بدون حساب و کتاب کالاهایی است که به صورت مستقیم و غیر مستقیم سلامت مردم را تهدید می کنند.

واردات برخی گوشت های آلوده، روغن های صنعتی غیر مجاز، انواع چای، اسانس ها و رنگ های غیر مجاز خوراکی، شکلات و... که بسیاری از مواد از نظر استاندارد و بهداشت نه تنها قابل مصرف نیستند، بلکه در مواردی اصلاًً خوراکی نیستند ولی به اسم مواد خوراکی وارد کشور می شوند. شاهد مثال روغن پومیس که نوعی روغن ارزان صنعتی است ولی در بازار به اسم روغن زیتون به فروش می رسد.

رابطه مصرف گرایی در جامعه با افزایش واردات کالاهای غیر مجاز!

بدون شک تبلیغات گسترده در خصوص مصرف گرایی در سال های اخیر یکی از دلایل رغبت افراد به فعالیت در حوزه مواد خوراکی می باشد. در این بین نقش ماهواره ها و حتی رسانه های داخل کشور را نمی توان در گسترش این پدیده نادیده گرفت. در حال حاضر بسیاری نشریات و حتی رسانه ملی با تبلیغات دروغین و غیر واقعی در خصوص خواص محصولاتی چون عصاره روغن انار، هسته انگور و ... و تبلیغات شبانه روزی محصولاتی نظیر چیپس و پفک و که به طور مستقیم بر سلامتی کودکان اثرات سوء دارند نقش پر رنگی در ترویج فرهنگ مصرف گرایی و به تبع آن  به خطر انداختن سلامت افراد جامعه دارند.

اما متاسفانه در طول سال های اخیر  سود جویی این افراد در کنار سیاست های مالی غلط در برخی رسانه ها و در راس آنها صدا و سیما، باعث شده تا حتی محصولات مسئله دار به راحتی مجوز تبلیغات گرفته و به سبد کالاهای مصرفی و خوراکی مردم اضافه شود.

هر هفته یک محصول جدید، یک ترفند جدید!

با وجود هشدارهای مکرر کارشناسان و حتی برخی مسئولان نسبت به کنترل مواد غذایی و مصرفی که از طریق مبادی قانونی و غیر قانونی ( که چندان هم مخفی و دور از چشم نیستند) همه روزه شاهد ورود کالاهای مشکوک و مورد به کشور هستیم. چندی قبل یکی از جراید خبر از ورود نوعی قطره خوراکی به بازار کرد که با افزودن یک شیشه از آن به چند صد لیتر آب، آبمیوه تقلبی و طعم دار ساخته می شود. رئیس بنیاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، از مصرف سالانه چای در ایران گفت که معادل ۱۲۰ هزار تن است.

وی با بیان اینکه ۴۰ هزار تن چای وارداتی، ۱۴ هزار تن تولید داخل و بقیه به صورت قاچاق وارد می‌شود گفت: این دسته از چای موجود در بازار که در تمام ادارات و سازمان‌ها و بسیاری خانه‌ها مصرف می‌شود، ترکیبی از برگ درخت و اسانس است که زمینه ابتلا به سرطان را ایجاد می‌کند. سریال تکراری روغن های غیر مجاز هم گویی پایانی ندارند.

هنوز میزان خطرات و مضرات روغن پالم و ممنوعیت استفاده از آن به پایان نرسیده است که نوبت روغن پومیس رسید. روغنی که در اصل تفاله زیتون است و تنها مصارف صنعتی دارد و در تهیه صابون و لوازم آرایشی به کار می رود. اما باوجود تعرفه 500 درصدی این محصول، هر لیتر از این روغن صنعتی در بازار به جای روغن زیتون تا 35 هزار تومان به فروش می رسد.

در حالی که در استان های شمالی یا میانی کشور که مهد گل های طبیعی است عسل طبیعی بین 40 تا 50 هزار تومان خرید و فروش می شود، عسل چینی با قیمت یک تا یک و نیم دلار وارد کشور شده و به بازار های مصرف سرازیر می شود.

البته ماجرای نشانه رفتن سلامت مردم تنها به واردات محدود نمی شود و بسیاری از تخلفات و تقلبات علی الخصوص در حوزه غذایی، در داخل کشور صورت می گیرد. به عنوان مثال می توان از آب لیمو و آبمیوه یاد کرد که سال هاست پودر میوه و برخی مواد شیمیایی به اسم آب لیمو و آبمیوه «صد در صد طبیعی» به خورد مردم داده می شود.

تولید زعفران تقلبی با کاکل ذرت و یا  گوشت گاو، رنگ کردن گوشت مرغ و فروش آن به جای گوشت قرمز، استفاده از خمیر مرغ در تهیه سوسیس و کالباس، واردات برنج های که حاوی فلزات سنگین هستند، عرضه مرغ با هورمون های مختلف رشد، اضافه کردن رنگدانه مصنوعی به آب در آبیاری جالیز های هندوانه از دیگر موارد عدیده آشکار تقلب در صنعت غذایی کشور می باشد.

کارشناسان در خصوص هندوانه رنگی معتقدند برخی افراد با ريختن رنگدانه هاي مصنوعي كنار بوته هندوانه و يا ميوه هاي و يا ايجاد جوي رنگي از رنگدانه هاي محلول در آب براي آبياري اين گياهان، ميوه هايي با رنگ بسيار سرخ يا نارنجي و... توليد مي كنند. در اين آبياري غير طبيعي بافت گياه خوراكي يا ميوه آنها از رنگدانه ها اشباع مي شود. به طور مثال با استفاده از اين روش براي بوته هندوانه ، رنگدانه ها از طريق ريشه جذب بخش گوشتي ميوه شده و قرمز ترين هندوانه توليد مي شود.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي گفت: استفاده از رنگدانه هاي مصنوعي در مورد برخي درختان ديگر مانند درخت پرتقال و زيتون نيز گزارشاتي رسيده است. به ويژه اينكه كشت زيتون سياه در ايران زياد نيست اما ديده شده كه سودجويان با استفاده از اين روش با اعتبار توليدات ميوه اي ايران ضربه مي زنند.

وي در توضيح روش كار اين سودجويان گفت: اين افراد زيتون هاي سبز را در رنگ هاي مايع برگرفته از جوهر قرار مي دهند كه اين امر سبب مي شود ، رنگ مورد نظر(سياه ) جذب بافت زيتون ها شود.

در واقع کافی است این موارد بخشی از موارد عدیده و گسترده نادیده گرفتن سلامت مردم در عرضه و توزیع مواد غذایی است . چرا که کافی است نام هر یک از محصولات و میوه های خوراکی را به همراه کلمه «آلوده» در اینترنت جستجو کنید تا با نوع تقلب در عرضه محصول مورد نظر آشنا شوید.

تجمیع خطرات در کنار هم !

از دیگر موارد نگران کننده در این حوزه باید به عرضه محصولات فاسد و تاریخ مصرف گذشته نیز اشاره کرد که تنها بخشی از آنها شناسایی و معدوم می شوند. در کنار موضوعات یاد شده اگر مواردی نظیر بنزین های غیر استاندارد، آلودگی هوا، ریز گرد ها، مشکلات امواج مختلف که از فرستنده های مختلف نظیر ماهواره ها، پارازیت ، بلوتوث، وای فای ساطع می شوند، وجود نیترات در برخی از چاه ها، آبیاری  جالیز ها و کشت سبزی و صیفی جات با فاضلاب شهری و حتی صنعتی، گسترش مصرف دخانیات و سوء مصرف مواد مخدر صنعتی و غیر صنعتی، سرو مواد غذایی داغ نظیر آش، فرنی، هلیم ، چای در ظروف یکبار مصرف پلاستیکی، مصرف بیش از اندازه سم توسط کشاورزان، سرانه بالای مصرف نمک، نوشابه، شکر، کم تحرکی و سرانه ناچیز ورزش را به طور غیر مستقیم در سلامت مردم موثر بدانیم باید اذعان کنیم شرایط سلامت عمومی در جامعه به هیچ عنوان مطلوب نیست و در حقیقت بخش عمده ای از درآمد جاری کشور که صرف درمان بیماری ها و امراضی می شود که ماحصل همین بی توجهی و کم توجهی به سلامت عمومی و بهداشت تغذیه در جامعه است.

برخورد با متخلفان یا فرهنگ سازی!

هر چند برخورد با متخلفان و جلوگیری از سودجویی های عده ای که سلامت مردم را تهدید می کنند، در گسترش سلامت جامعه موثر است ولی آنچه بیشتر جامعه بدان نیاز دارد فرهنگ سازی و لزوم برخورد منطقی با پدیده ها و وقایع اطراف می باشد. امروزه مردم بیشتر از چشم شان به ماهواره ها یا کارگر ساده یک آرایشگاه یا باشگاه بدن سازی اعتماد و اطمینان دارند که این مطلب در دراز مدت تبعات جبران ناپذیری بر پیکره جامعه خواهد گذاشت.

چه بسیار افرادی که با نگاه سطحی و عوام گرایانه به دنیای اطراف خودشان با مصرف انواع و اقسام کالاهای غیر استاندارد و غیر ضروری سلامت خود و اطرافیان شان را به خطر انداخته اند. جا دارد مسئولان نیز در مواجهه با مواردی که به صورت مستقیم و غیر مستقیم با سلامت افراد جامعه ارتباط دارند، حساسیت بیشتری از خود نشان دهند و تنها به تکذیب موارد تائید شده و پاک کردن صورت مسئله بسنده نکنند!

انتهای پیام/