عبا شکلاتی ها می برند یا کت شلواری ها؟

به گزارش زرین نامه؛ روزهای انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شود؛ انتخاباتی متفاوت که در آستانه آن دیگر نه بحثی از رقابت گسترده جریان های چپ و راست مطرح است؛ نه دیگر ابراهیم یزدی با سوال همیشگی اعتقاد یا التزام به قانون اساسی پیش آمده و نه دیگر اعظم طالقانی اعلام کاندیداتوری کرده که بحث رجل سیاسی بودن رئیس جمهور و تفسیر واژه «رجل» مطرح شود؛ این بار رقابتی تمام قد در پایگاه جریان راست برای تصاحب کرسی ریاست جمهوری کلید خورده است که تمام جریان های اصولگرایی شکل گرفته در چند سال اخیر را شامل می شود.

کمتر از 2 ماه به برگزاری یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقیمانده است، انتخاباتی که به اعتقاد کارشناسان سیاسی یکی از مهمترین انتخابات ریاست جمهوری در طول سال های حیات نظام جمهوری اسلامی است و سرنوشت آن می تواند به ادامه حیات یا حذف همیشگی برخی جریان های سیاسی شکل گرفته در سال های اخیر منتهی شود.

یکی از دلایلی که یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را از دوره های پیشین متمایز می کند، کمرنگ شدن رقابت همیشگی میان اصولگرایان و اصلاح طلبان و جایگزین شدن آن با رقابت گسترده ای است که در پایگاه جریان راست یا به عبارتی اردوگاه اصولگرایان شکل گرفته است؛ جریانی گسترده که از نیروهای جبهه پایداری گرفته تا جریان منتسب به آیت الله هاشمی رفسنجانی با همه تفاوت هایشان در درون آن جای می گیرند و به دنبال کسب رأی از مردمی هستند که در سال های پیش از این جریان حمایت کرده اند.

تشتت اصولگرایان، سکوت اصلاح طلبان

جبهه سیاسی اصولگرایان که تا انتخابات دوره قبل جریانی یکپارچه به نظر می رسید؛ در آستانه انتخابات پیش رو به چندین گروه تقسیم شده است؛ ائتلاف سه گانه،ائتلاف پنج گانه، ائتلاف اصولگرایان اکثریت، جریان دولتی، اصولگرایان مستقل،جبهه پایداری و جریان وابسته به آیت الله هاشمی رفسنجانی؛ گروه هایی هستند که در پایگاه اصولگرایی معرفی می شوند و تا امروز افرادی از این گروه ها به صورت رسمی و غیر رسمی به عنوان چهره های احتمالی حاضر در انتخابات ریاست جمهوری معرفی شده اند؛ چهره هایی که شمار آنها به حدود ۳۰ نفر می رسد و برخی از آنها اعلام کرده اند که به هیچ وجه از مبارزات انتخاباتی کنار نخواهند رفت.

در سوی دیگر مبارزات انتخاباتی جریان اصلاح طلب منتسب به «سید محمد خاتمی» رئیس جمهوری پیشین ایران قرار دارد که بر خلاف دوره های قبل این دوره با رمق کمتری در مباحث انتخاباتی شرکت می کند؛ تا امروز درباره حضور حدود ۶ نامزد از این جریان در انتخابات ریاست جمهوری گمانه زنی هایی مطرح شده است که مهمترین آنها حضور شخص خاتمی در انتخابات است؛ حضوری که تا امروز با سکوت خاتمی همراه بوده و هنوز موضعی رسمی درباره آن اعلام نشده است.

نزدیکان به تفکر خاتمی اما اعتقاد دارند که نامزدی خاتمی در انتخابات معقول نیس.

ائتلاف سه گانه؛ کت و شلواری های فیلسوف و دیپلمات و مدیر

غلامعلی حداد عادل، علی اکبر ولایتی و محمد باقر قالیباف از جمله اصولگرایانی هستند که از مدت ها پیش به عنوان نامزدهای احتمالی انتخابات مطرح بودند؛ چهره هایی که خبر ائتلاف آنها برای انتخابات شوک بزرگی به تحلیلگران سیاسی و حتی حامیان خود این چهره ها وارد کرد.

ائتلاف این سه چهره و اعلام اینکه تنها یک نفر از میان آنان نامزد انتخابات خواهد بود؛ در حالی مطرح شد که از سویی عده ای از اصولگرایان سن و سال دار و محافظه کار به دنبال ترغیب ولایتی برای حضور در انتخابات بودند؛ از سوی دیگر گروه هایی مانند جبهه پایداری به دنبال حضور حداد عادل در انتخابات بودند و نامزد شدن محمدباقر قالیباف نیز از مدت ها پیش دهان به دهان در میان مردم می چرخید.

ائتلاف پنج نفره؛ گعده وزرای معزول با نواب رئیس مجلس

در میان چهره های اصولگرایی که خود را برای انتخابات آماده می کردند؛ ائتلافی پنج گانه شکل گرفت که همه اعضای آن قبلا اعلام کرده بودند به هیچ وجه از بازی انتخابات کنار نخواهند کشید. ائتلاف ۵گانه حاصل گعده «محمد حسن ابوترابی» و «محمدرضا باهنر» نایب رئیس اول و دوم مجلس فعلی، «منوچهر متکی» و «مصطفی پورمحمدی» وزرای عزل شده دولت احمدی نژاد و «یحیی آل اسحاق» سیاستمدار کهنه کار اصولگرا بود.

ائتلاف این ۵ سیاستمدار که ورود هر یک از آنها به بازی انتخابات با بحث های فراوانی همراه بود؛ علامت تعجبی را در ذهن تحلیلگران سیاسی بوجود آورد که براستی هدف این افراد از مطرح کردن نام خود برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری چه بوده است و چرا بعد از اعلام حضورهای جنجالی، این افراد به سرعت اقدام به تشکیل ائتلاف کردند؛ ائتلافی که مبنای سیاسی تشکیل دهنده آن نشان می دهد، می توانست با ائتلاف سه گانه به وحدت برسد.

اصولگرایانی با پسوند و غیره

علاوه بر چهره هایی که در میان ائتلاف ها و جریان های اصولگرایی از حضور آنان صحبت می شود؛ چندین چهره مستقل اصولگرا نیز وجود دارند که یا تا به امروز درباره نامزدی خود اعلام نظر قطعی کرده اند و یا دیگران در باب حضور احتمالی آنها گمانه زنی می کنند.

محسن رضایی، علی فلاحیان، مهدی چمران، حسن سبحانی، محمد نهاوندیان، علی لاریجانی، علی اکبر ناطق نوری و علی رضا زاکانی چهره های اصولگرایی هستند که بحث بر سر آمدن یا نیامدن آنها در محافل سیاسی ادامه دارد و بسیاری معتقدند، بودن یا نبودن این چهره ها در بازی انتخابات می تواند بر تشتت یا وحدت اصولگرایان مؤثر باشد.

جبهه پایداری؛ جوان ها را هم بازی بدهیم

گمانه زنی ها نشان می دهد، جبهه پایداری که در سال های اخیر به واسطه برخی انتقادات به سران جریان اصولگرایی معروف شده و در برخی موارد حتی به جنجال آفرینی علیه اصولگرایان نیز متهم شده است؛ با سه نامزد احتمالی در جریان انتخابات شرکت خواهد کرد.

کامران باقری لنکرانی، سعید جلیلی و پرویز فتاح سه نامزد احتمالی این جریان هستند که بنابر برخی اخبار ، با آیت الله مصباح یزدی نیز دیدارهایی داشته اند؛ البته گمانه زنی هایی نیز مبنی بر حمایت این طیف از حداد عادل در صورت قطعی شدن حضور وی در انتخابات مطرح می شود.

دولتی ها؛ از اسفندیار تا الهام

نامزدهای احتمالی دولت دهم که احتمال حضور و معرفی آنها در انتخابات آتی ریاست جمهوری می رود، باید پرحاشیه ترین چهره های این جریان معرفی کرد. در میان چهره های منتسب به جریان احمدی نژاد نام افرادی مانند اسفندیار رحیم مشایی، محمدرضا رحیمی، حمیدرضا حاجی بابایی، علی نیکزاد، حمید بقایی؛ احمدزاده کرمانی، علی اکبر صالحی و غلامحسین الهام دیده می شود.

نام برخی از این چهره ها در حالی برای حضور در انتخابات مطرح می شود که از سوی سایر رقیبان خود در جریان اصولگرایی به انحراف از اصول متهم شده اند و در ماه های اخیر حواشی فراوانی پیرامون این افراد شکل گرفته است.

عبا شکلاتی های میانه رو ؛ هاشمی یا روحانی؟

آخرین جریان از یک طیف سیاسی که نه اصولگراست نه اصلاح طلب را می توان جریان وابسته به آیت الله هاشمی دانست که هنوز هم در میان برخی اصولگرایان سنتی طرفدارانی دارد. تاکنون از این جریان تنها «حسن روحانی» که نام او با نام مذاکرات اتمی گره خورده است، بصورت رسمی برای حضور در انتخابات اعلام موضع کرده است؛حضور روحانی در حالی اعلام شده است که بسیاری از تحلیلگران گمانه زنی هایی درباره حضور هاشمی رفسنجانی در انتخابات مطرح می کنند و معتقدند ورود او به عرصه انتخابات، معادلات سیاسی موجود را تغییر خواهد داد.

اما در میان همین اصولگرایان هستند افرادی که می گویند نیامدن هاشمی بهتر از آمدن است.

اصلاح طلبان ؛ ساکت و پراکنده

بر خلاف چند دوره گذشته انتخابات ریاست جمهوری که جریان اصلاحات حضوری جدی در عرصه انتخابات داشت و اصلی ترین رقیب اصولگرایان یا همان جریان راست سنتی در کشور به شمار می رفت؛ در این دوره و تا به امروز این جریان حضوری جدی از خود به نمایش نگذاشته است و تنها محمدرضا عارف و مصطفی کواکبیان از حضور در انتخابات سخن گفته اند که هردو آنان نیز نتوانسته اند اجماع کلی اصلاح طلبان را به همراه داشته باشند.

از سوی دیگر سید محمد خاتمی که شایعاتی مبنی بر احتمال حضور او در انتخابات مطرح شده است؛ تاکنون پاسخی به این سخنان نداده و ترجیح داده است روزهای منتهی به انتخابات را باسکوت بگذراند. از میان جریان اصلاحات اخباری از حضور احتمالی محمدرضا عارف، محمدعلی نجفی و مسعود پزشکیان نیز به گوش می رسد، اخباری که تاکنون اصلاح طلبان بصورت قطعی درباره آن اظهار نظر نکرده اند.

مستقل هایی که با پرچم خودشان می آیند

در میان افرادی که نام آنها به عنوان نامزدهای احتمالی انتخابات شنیده می شود؛ چند نفری هستند که خود را در درون جریان های سیاسی شناخته شده کشور قرار نمی دهند و سعی در معرفی شدن به عنوان نامزد مستقل انتخابات دارند؛ در این میان می توان به افرادی چون سید محمدباقر خرازی، محمد سعیدی کیا و محمد شریعتمداری اشاره کرد که دو نفر آخر این لیست یعنی سعیدی کیا و شریعتمداری از وزرای دولت های پیشین هستند.

مهدی جلیلی