پدران و مادران حتماً بخوانند!

به گزارش زرین نامه؛ ائمه علیهم السّلام در معاشرت با کودکان خردسال، ملاطفت و رأفت داشته و کودک را تا هفت سالگی سید و امیر خانه می دانستند.۱ و برای آنان، شخصیت و حرمت قایل می شدند؛ و با سلام کردن به آنان، این حرمت گذاری را به نمایش می گذاشتند. آنان دیگران را به دوست داشتن و محبت نمودن به اطفال، و الگوگیری از رفتار فوق سفارش می نمودند: امام صادق علیه السّلام در این زمینه می فرماید:

«حضرت موسی علیه السّلام به خدا عرض کرد: خدایا! چه عملی نزد تو شایسته تر است؟ پاسخ آمد: دوست داشتن اطفال! چون فطرت آنان را بر توحید خودم قرار دادم ... »۲

امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود:

«من قبّل ولده، کان له حسنة و من فرحه، فرحه الله یوم القیامة؛ هر کس فرزندش را ببوسد، برایش حسنه ای نوشته می شود و هر کس فرزندش را شاد کند، روز قیامت خدا او را شاد می نماید.»۳

امام رضا علیه السّلام فرمود:

«فردی نزد پیامبر آمد و سؤال کرد: حق این فرزندم بر من چیست؟ حضرت فرمود: نام نیکو، ادب نیکو و حفظ حرمت اجتماعی»

امام رضا علیه السّلام فرمود:

«وقتی به کودکان وعده ای دادید عمل نمایید! آنان شما را رازق خود می دانند، خدای متعال غضب نمی کند، آن گونه که برای (بی رحمی به) زنان و کودکان غضب می کند.۴

از آنجایی که کودکان پس از چند سال جوانانی برومند، و مردانی صاحب نقش در جامعه می شوند؛ سرمایه گذاری روی آنان، بسیار سریع ثمر می دهد، از این رو ائمه به این امر، توجه کافی داشته اند.

منبع:
۱. مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۹۳.
۲. همان، ج۱۰۱، ص۹۷.
۳. همان، ج۱۰۱، ص۹۹.
۴. کلینی، همان، ج۶، ص۵۰.
۵. درآمدی بر روش تبلیغی ائمه علیهم السّلام، ص۱۵۴-۱۵۵.