ناگفته‌های جشن صعود به جام جهانی در اولسان

زرین نامه: حسین ماهینی ملی پوش بوشهری تیم ملی فوتبال ایران، خاطرات جالبی از بازی مقابل کره و جشن پس از بازی و آرزوهایش در جام جهانی بیان کرد.

به گزارش زرین نامه؛  نام او در تاریخ بوشهر حالا به عنوان یکی از پرافتخارترین‌ها ثبت شده است. نوه مش رمضان به آرزویش رسید، صعود به جام جهانی برزیل. حسین ماهینی پله‌های پیشرفت در رده‌های باشگاهی و ملی را یکی یکی طی کرده و افتخارات زیادی برای شهر و کشورش رقم زده که این آخری برای همه ایرانیان طعم دیگری دارد.

مدال برنز بازی‌های آسیایی قطر، حضور در فینال جام باشگاه‌های آسیا به همراه ذوب آهن و صعود به جام جهانی فوتبال با لباس پرافتخار ایران.

بعد از حضور ملی‌پوشان در تهران و جشن ورزشگاه آزادی، حسین تهران را ترک کرده و با اجازه علی دایی و سردار راهی شمال شده تا چند روزی را به استراحت بپردازد.

تلفن همراهش را گرفتم، بلافاصله گفت: بوا چطوری! (تکیه کلام حسین در مکالماتش) بعد از احوالپرسی‌های معمول ادامه داد الان به اتفاق یکی از دوستانم روبروی دریای خزر نشسته‌ام و بعد از حدود ۴۰ روز اردوهای شبانه‌روزی در حال استراحت هستم، هرچند هیچ جا دریای خودمان نمی‌شود!

جشن صعود در رختکن و اتوبوس

ابتدا از او در مورد جو کره، ورزشگاه اولسان و آن بازی خاطره‌انگیز پرسیدم، اینگونه جواب داد: جو عجیب و سنگینی بود، صحبت‌های مربی کره‎ای‌ها عزم بچه‌ها را دو برابر کرده بود و هم قسم شده بودیم تا هرطور شده بازی را ببریم که شکر خدا اینگونه هم شد.

ثانیه‌های آخر همه بچه‌های نیمکت ایستاده بازی را نگاه می‌کردیم، همه نگاه‌ها به سوت داور بود و با شنیدن سوت همگی با پرچم ایران تمام زمین را دویدیم. از خوشحالی نمی‎دانستم چه کار کنم!؟

ماهینی ادامه داد: جشن عجیبی بود، رختکن و اتوبوس تیم باورکردنی نبود و بچه‌ها آرام و قرار نداشتند. هیچ وقت این جو بعد از برد را فراموش نمی‌کنم.

یکی از آرزوهایم صعود به جام جهانی بود که شکر خدا به حقیقت پیوست. حالا مانده بازی در جام جهانی که این هم با تمرین بیشتر میسر می‌شود.

حسین در مورد اینکه نخستین بوشهری جام جهانی فوتبال لقب خواهد گرفت، حرف‌های جالبی زد: شک نکنید این فقط لطف خداست. واقعا هنوز هم باورم نمی‌شود این اتفاقات و افتخارات می‌توانست برای هر بوشهری دیگری هم رخ دهد. فوتبالیست شدن، بازی در لیگ برتر، پیوستن به پرسپولیس، پوشیدن پیراهن مقدس تیم ملی و حالا هم صعود به جام جهانی این‌ها همه لطف خداست که نصیب من شده که امیدوارم لیاقت این همه الطاف خداوندی را داشته باشم. هرچند در این راه دعای خیر پدر و مادرم و زحمت‌های این چند سال اخیر خودم هم بی تأثیر نبوده.

پیراهنم را به فیلیپ لام نمی‌دهم

ماهینی گفت: دوست دارم در جام جهانی برزیل با آلمان‌ها هم‌گروه شویم، می‌خواهم بعد از پایان بازی به سمت فیلیپ لام بروم و لباس او را به یادگار برای خودم بردارم، البته این را هم بگویم لباسم را به او نمی‌دهم و به کاپیتان لام می گویم لباست را بده، اما من لباسم را نمی‌دهم، چرا که تمامی لباس‎های جام جهانی را برای خودم می‌خواهم نگه دارم!

حسین ماهینی در خصوص علاقمندی بوشهری‌ها به دو تیم برزیل و آرژانتین گفت: مطمئنا جنوبی‌ها و بوشهری‌های عزیز این دو تیم به‌خصوص تیم ملی برزیل را بسیار دوست دارند، اگر با برزیل همگروه شویم، به نیمار خواهم گفت که مردم شهرم عاشق تیم ملی برزیل هستند و در بوشهر علاقمندان به تیم ملی برزیل فراوان هستند.

پاداش صعود به جام جهانی برای زلزله‌زدگان

ملی پوش بوشهری باشگاه پرسپولیس پیرامون پاداش صعود تیم ملی به جام جهانی تاکید کرد: راستش را بخواهید برای این پاداش ۵۰ میلیون تومانی برنامه‌ریزی کرده‌ام.

تمام این پاداش را نذر کرده بودم. همانطور که پاداش برد مقابل قطر را به اتفاق تمامی ملی پوشان به یک موسسه خیریه در تهران هدیه کردیم، می‌خواهم بخشی از این پول را برای مردم زلزله‌زده شنبه و مابقی را به اتفاق دیگر دوستانم برای ساخت یک سالن سرپوشیده ورزشی برای جوانان علاقمند شهرم هزینه کنم.

عاشق بوشهر و مردمانش هستم

مدافع راست پرسپولیس تصریح کرد: بارها گفته‌ام قرارداد من با پرسپولیس کاغذی نیست و یک قرارداد قلبی است. من از بچگی عاشق پرسپولیس بوده‌ام و هیچ گونه بحث مالی هم با باشگاه ندارم. نیم فصل پارسال پیشنهاد خوب خارجی از یک لیگ معتبر اروپایی داشتم، اما دوست دارم با درخشش فوتبال ایران در جام جهانی من هم راهی لیگ آلمان یا اسپانیا شوم.

حسین ماهینی پیام جالبی برای هم استانی هایش داشت: همیشه گفته‌ام و فکر می‌کنم ثابت کرده‌ام که عاشق مردم استانم بوشهر هستم، عاشق گویش، لهجه و زبان مردم بوشهرم. اکثر همبازیانم در تیم ملی و در پرسپولیس این را می‌دانند که در اردوها با آنها با لهجه بوشهری صحبت می‌کنم، جالب اینکه بعضی از بچه‌ها به‌خوبی لهجه ما را یاد گرفته‌اند. دیروز هم بر روی لباسم نام شهرم بوشهر را حک کردم. من تعصب فراوانی به نام بوشهر دارم و از همه همشهریانم می‌خواهم همواره من را دعا کنند.

نظرات
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است اولین نظر را شما ثبت کنید
ثبت دیدگاه

ارسال دیدگاه