سه چشمی که در قیامت گریان نمی شود

به گزارش زرین نامه؛ باید از محرمات اجتنباب نمود،در این باب ائمه(ع) می فرمایند:

۱- از امام صادق (ع) كه در تفسير قول خدا عز و جل (۴۶ سوره الرحمن): «و براى هر كه از مقام پروردگار خود ترسد دو بهشت است» فرمود:

هر كه بداند كه خدا عز و جل او را بيند، و بشنود هر چه گويد و كند، از خوب و بد، و اين دانش او را از كردار زشت باز دارد، هم او است كه از مقام پروردگارش ترسيده و خود را از هواى نفس باز داشته است.

۲- از امام باقر (ع) فرمود:

هر چشمى در روز رستاخيز گريان است جز سه چشم، چشمى كه در راه خدا (چون جهاد) بيدارى كشيده و چشمى كه از ترس خدا اشك ريخته و چشمى كه از آنچه خدا حرام كرده فرو خفته است .

۳- از امام صادق (ع)، فرمود: در آنچه خدا عز و جل بدان با موسى راز گفت: اين بود كه:
اى موسى، هيچ كس به من تقرب نجست به مانند خوددارى از محرمات من كه من به آنها مباح كنم بهشت هاى عدن را و كسى را با آنان شريك نكنم.

۴- از امام صادق (ع) فرمود:

سخت ‏ترين چيزى كه خدا بر خلقش فرض كرده است اين است كه خدا را بسيار به ياد آرند، سپس فرمود: مقصود اين نيست كه بسيار بگويند:
سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا الله و الله اكبر،

گرچه آن هم از ذكر خدا است ولى مقصودم ياد خدا است در آنچه حلال كرده تا اگر اطاعت است به كار بندد و اگر گناه است وانهد.

۵- از سليمان بن خالد، گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از تفسير قول خدا عز و جل (۲۳ سوره فرقان): «و پيش آورديم هر آنچه به جا آورده بود از كردار و آن را گردى پراكنده ساختيم».

فرمود: هلا به خدا كردارشان پاك بود و سفيدتر از جامه‏ هاى سپيد و نازك مصرى‏ باف ولى چون حرامى جلوشان مى‏ آمد آن را وانمى‏ گذاشتند.

۶- رسول خدا (ص) فرمود:

هر كه گناهى را براى ترس از خدا تبارك و تعالى وانهد، خدا روز قيامت او را خشنود سازد.

منبع:أصول الكافي / ترجمه كمره‏اى، ج‏۴، ص246.