پیام کوتاه قرآنی/42

بسم الله الرحمن الرحیم  

دوران کامل شیرخوارگی فرزندان، دو سال است

وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ کامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضاعَةَ وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَها لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذلِکَ فَإِنْ أَرادا فِصالاً عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَکُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْکُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَيْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ( آیه 233 سوره بقره) 

مادران و خانواده هایی که دوست دارند دوران شیر خوارگی فرزند دلبند خود را کامل کنند: 

1- حتما دو سال کامل به نوزاد شیر بدهند. 

۲- پدر فرزند، باید ( طی دوران شیردهی) خوراک و پوشاک مادر را بطور شایسته تهیه و تامین نماید ( حتی اگر طلاق گرفته باشند ). 

3 - این مسئولیت در حد و اندازه ی توانایی و وسع حقیقی طرفین است؛ نه کمتر از آن. 

4 – نه مادر ، نه پدر هیچ کدام بخاطر اختلافات خود با یکدیگر، حق ضرر زدن به کودک را ندارند. 

5 - اگر آن دو ، با رضایت و مشورت یکدیگر ( باتشخیص عقلانی یا هر دلیل قابل قبول دیگری ...) بخواهند زودتر از دو سال کودک را از شیر باز گیرند، مانعی وجود ندارد. 

6 – گرفتن دایه برای فرزند شیر خوار ( مشروط به عدم توانایی یا عدم موافقت مادر به شیر دادن فرزند ) مانعی ندارد . 

7 - در صورت گرفتن دایه ، باید حق و حقوق گذشته ی مادر، بطور کامل و شایسته پرداخته شود. 

8 – لکن همه باید بدانیم ؛ خداوند به کنه اعمال و رفتار ( هرگونه حیله و ناخالصی یا صداقت ) ما بصیرانه آگاهی دارد ؛ پس تقوای خدا را رعایت کنیم.( که این محضر، با همه ی محاضر دنیا متفاوت است ).

گردآورنده: حاج اصغر زنگانه (مبین)