چشمه ای که دور قبر حضرت عباس(ع) طواف می کند + تصاویر

به گزارش زرین نامه؛ این ها تصاویری است از چشمه آب زلالی كه صدها سال است گرداگرد قبر اصلی حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام در زیر حرم مطهرش در كربلا طواف می‌كند و این است اجر تشنه‌ماندن او بر لب فرات به احترام تشنگی برادر.

همان آبی كه بر فرزندان پیامبر در ظهر عاشورای ۱۴ قرن پیش بستند، امروز در حرم قمر بنی هاشم علیه‌السلام، به طرز معجره آسایی نابینا را بینا می‌كند، بیمار سرطانی را شفا می‌دهد و از ۵۰ سال قبل تاكنون این آب در یك سطح ثابت مانده و هر چه از آن استفاده می‌شود نه كم و نه زیاد می‌شود.

شیخ عباس ۷۴ ساله، كه ۳۶ سال خادم حرم حضرت عباس علیه السلام است، در مورد جریان آب دور قبر علمدار كربلا گفت: قبلا دو چشمه در سرداب مطهر وجود داشت كه از ۴۰۰ سال قبل كه آب لوله كشی نبود این آب مرتب می‌جوشیده و از یك طرف وارد و از طرف دیگر خارج می‌شد كه مزه و طعم آن آب از بهترین آب معدنی امروز هم بهتر بود و آن سرداب پله داشت. مردم می‌آمدند و از آن آب به عنوان تبرك استفاده می‌كردند و آب در تابستان خنك و در زمستان گرم بود. از ۵۰ سال قبل تاكنون این آب در یك سطح ثابت مانده و هر چه از آن استفاده می‌شود نه كم و نه زیاد می‌شود.

وی ادامه داد: شما به خوبی می‌دانید اگر آب به مدت ۱۰ روز در یك جا بماند گندیده می‌شود، اما این آب با وجود اینكه درب ورودی آن بسته شده مانند گلاب می‌ماند و در اطراف قبر مطهر حضرت قمربنی هاشم علیه السلام حلقه زده و همچنان بسیار تازه و معطر مانده است.

شیخ عباس ادامه داد: این آب به ارتفاع یك متر بالاتر از قبر قرار دارد، اما هرگز وارد مرقد مطهر نشده و من این‌ها را به چشم خود دیده ام و بارها شاهد بوده ام چقدر افراد كور وارد حرم شده و چند قطره از این آب در چشمان آنها ریخته شده و بینا شده اند و یا افرادی دارای امراض پوستی و سرطانی با استفاده از این آب شفا پیدا كرده اند.

وی ادامه داد: مگر آب دریای رحمت آقا تمام می‌شود. هم اكنون در بخش درب صاحب الزمان مرقد مطهر ابوالفضل علیه السلام پنجره كوچكی قرار دارد كه وصل به سرداب حرم است و اگر نگاه كنید از آن مرتب بوی گلاب می‌آید و این همان آبی است كه متأسفانه خادمان كنونی در ورودی آن را و راه رسیدگی به سرداب را به روی زوار بسته اند. / حج

آب هم شرمنده از عباس شد ******** زین سبب سرشارِ از احساس شد

آب هم لب تشنه ی دیداراو ******** از خجالت، چون گلی حساس شد