ظلم، ستم، بی عدالتی و وحشیگری در زندان ها ترکمنستان

به گزارش زرین نامه؛ یکی از راههای تشخیص مردمی بودن یا نبودن رژیمهای سیاسی آن است که باید دید آن حکومت با مردم خود و با زندانیان و مخصوصا با زندانیان سیاسی خود چگونه رفتار می کند.

اگر آن حکومت با مخالفان سیاسی و زندانیان سیاسی رفتار مناسب و در چار چوب قانون داشته وعمل کردش بر اساس موازین حقوقی باشد آن نظام سیاسی مردمی شناخته می شود ویا به نظامهای مردمی نزدیکتر است. اما در کشور عقب مانده و قبیله ای و بی رحم و دیکتاتوری ترکمنستان تنها چیزیکه ارزش ندارد قانون و موازین حقوقی است.

در این کشور همه چیز فرمایشی و نمایشی و به نفع حکومت جهت سرکوب مردم می باشد. در زمان دیکتاتور سابق صفر مراد نیازف گویا او به جای قانون فرمان می راند. ورادیو تلویزیون آن کشور مرتب می گفت: به فرمان سردار بزرگ صفرمراد نیازوف فلان کار صورت گرفت.
خب، معلوم است در جایی فرمان جای قانون را بگیرد کارها سلیقه ای پیش خواهد رفت.مردم گرفتار تغییرات پی در پی و بی ثباتی خواهند شد که با تغییر نظرات و تصمیمات یک فرد در جامعه بوجود می آید. اگر مجلس مطیع و فرمایشی و نمایشی هم قانونی تصویب بکند باز هم خارج از اراده آن فرد نخواهد بود.

حکومت رانتی:

حکومت ترکمنستان حکومتی رانتی محسوب می شود و گویا این کشور به جای تولید و سازندگی برای اداره ی کشور، به فروش منابع زیر زمینی مانند نفت و گاز روی آورده است. وبا ارائه برخی خدمات مجانی مانند برق و گاز و امثال آن برای مردم ، آنها را وابسته به خود نگه دارد تا مبادا کسی بر علیه حکومت ظالم و ستم گر قد علم کند.

البته انگیزه ی حکومت از این کارها بر قراری عدالت و توزیع عادلانه امکانات نیست . چون در حکومتهای استبدادی تنها چیزیکه ارزش ندارد عدالت و آزادی است. هدف آنها سرپا نگه داشتن حکومت ناکار آمد و نالایق و فاسد به هر قیمت است. چون کار یک حکومت کار آمد و لایق و شایسته و مردمی توزیع منابع زیرزمینی و خدادادی به صورت مجانی نیست ، بلکه با استفاده از امکانات ودر آمدها ی موجود ایجاد زیر ساختها برای تاسیسات زیر بنایی است مانند برق رسانی،آب رسانی،احداث جاده و گاز کشی به سراسر کشور و تسهیل برقراری ارتباطات از طریق تلفنهای ثابت و سیار و اینترنت و احداث راه آهن سراسری می باشد. و از این طریق با فراهم کردن زیر ساختها بتوانند برای کارهای تولیدی سرمایه های داخلی و خارجی را در چارچوب نیازهای کشور جلب بکند.

کار یک حکومت مردمی بستر سازی و ظرفیت سازی برای کارهای تولیدی و ایجاد ثروت از راه کار و کوشش برای تمام آحاد مردم کشور می باشد. تا در بلند مدت بتواند ثبات پایدار برای انتقال مسا لمت آمیز قدرت و ثبات سیاسی را برای عمران و آبادانی و پیشرفت مستمر و دائمی فراهم بکند. این کارهای بزرگ و عظیم از عهده ی حکومتهای توسعه یافته وبا ثبات بر می آید نه از عهده ی حکومتهای فاسد و نا کارآمد.

ظلم و ستم و بی عدالتی و وحشیگری در زندانها:

حکومت ترکمنستان گویا از فروپاشی رژیم شوروی سابق به خاطر زیرپا گذاشتن حقوق انسانها و موازین انسانی درسهای لازم را نگرفته، خودش هم به همان روش غیر انسانی و ضد بشری ادامه می دهد. گرفتن رانندگان تریلیها و کامیونهای ایرانی به خاطر چند تا قرص معمولی و پیش پا افتاده ویا چند گرم مواد مخدر برای خود مصرفی و محکوم کردن آنان به زندانهای طویل المدت و رفتارهای بسیار وحشیانه و غیر انسانی با زندانیان و مصادره ی تمام اموال و تریلی آنها به خاطر هیچ و پوچ ، تنها از یک حکومت ظالم و ستم گر و خشن و بی رحم می تواند سر بزند.

این حکومت ظالم و ستم گر گویا مامورانی را تربیت کرده است که کارشان لذت بردن از رنج و درد و مصیبت دیگران است. یکی دو نفر از کسانیکه چند سال پیش از زندانهای این رژیم خلاص شده به کشور آمده اند از رفتار زندانبانان آن کشور مسائلی را بیان کرده اند که انسان نمی تواند آنرا پیش هیچکس تعریف بکند. برای این انسان نماها تجاوز جنسی به زندانیان راحت ترین و پیشپا افتاده ترین کار است.

آنها برای تفریح هم شده زندانیان را کتک زده و مورد تجاوز قرار می دهند وگویا دست تمام جنایت کاران دنیا را از پشت به بندند، سگهایی را هم تربیت کرده اند که کار تجاوز به زندانیان را به عهده دارند.!!!! و این انسانهای خشن و بی رحم از این طریق می خواهند در کشورشان امنیت و ثبات را بر قرار کنند. غافل از اینکه این رفتار تحقیر آمیز و بی رحمانه کینه ی بسیار عمیق را در دل مردم می کارد. و کافی است در کشور یک بحران سیاسی بوجود بیاید تا این کینه های خفته و انباشته شده خرمن همه رایکجا در آتش خود به سوزاند. و به جای آبادانی مانند عراق و سوریه و یرانی به بار آورد.

و اخیراً هم شنیده شده است این حکومت مانند رژیم شوروی سابق مسافرت از این شهر به آن شهررا برای مردم خودش قدغن کرده است. وهر کس بخواهد مسافرت بکند باید از مقامات محلی مجوز بگیرند وبه هزاران سئوال جواب بدهند.سیستم اداریش هم بسیار فاسد و ناکارآمد می باشد، و رشوه و ارتشاء و پارتی بازی هم از سر صورتشان می بارد. و بدون رشوه محال است یک کار مهم صورت بگیرد. و خارجی ها هم به ساده ترین و پیش پا افتاده ترین کارشان باید رشوه به پردازند و گرنه کارشان راه نمی افتد.

ذکر چند مثال:

چند سال پیش یکی از دوستان که به این کشور سفر کرده بود می گفت: ما داخل اتوبوس یا مینی بوس بسیار قدیمی و قراضه نشسته بودیم یکی از خانمهای ترکمنستان به یک موضوع کوچک اعتراض کرد، با فحشهای رکیک و بسیار زننده ی مامور دولتی روبرو شد که همه ی مسافران ایرانی از شنیدن آن شرمگین شدند.و یکی از دوستان گنبدی هم از و ضع نامناسب جاده ها به ستوه آمده به یک ترکمنستانی گفته بود چرا به مقامات دولتی اعتراض نمی کنید؟ در جواب گفته بود مگر می شود گفت.!!!

یک تاجر ایرانی هم به ترکمنستان کالا حمل می کرد می گفت: مردم ترکمنستان اکثراً خیانت کار هستند. و به محض اینکه کالاهای دولتی را در مراکز دولتی تخلیه می کنند یک لگد جانانه هم می زنند و می گویند به گذار نابود شود!!!.

اینها نشان می دهد انتقاد و اعتراض نه تنها جایگاهی در میان قدرتمندان این کشور ندارد بلکه دوست دارند مردم به جای اطاعت آنها را مانند پیامبر پرستش بکنند. من چند سال پیش خودم از رادیو آزادی شنیدم که دیکتاتور سابق این کشور می گفت: مردم! این کتاب روح نامه را فقط دستم نوشت و محتوای آن از طرف خداوند به من الهام شد!!!!! یعنی او می خواست بگوید من پیغمبر خدا هستم.!!!!

خب. از چنین رهبرانی که خودشان را در حد و پیغمبر بالا می برند و مردم را مثل مورچه هم حساب نمی کنند چه انتظاری می توان داشت؟ در سیستمی که همه چیز به یک فرد وابسته باشد ،می تواند بدترین نوع حکومت در سطح جهان باشد وبه همین خاطر هم حکومتهایی از نوع کره ی شمالی و ترکمنستان در آخرین رده های لیست در میان حکومتهای نا کار آمد و فاسد جهانی قرار دارند.

مسئولیت وزارت خارجه و سفارت ایران در ترکمنستان:

وزارت خارجه ی ایران وظیفه دارد از حقوق اتباع خود در کشورهای خارجی و مخصوصاً در ترکمنستان به صورت شایسته دفاع کند. و نگذارد شهروندان کشور در یک کشور عقب مانده و همسایه حق و حقوقشان ضایع شود. و هر چند این شهروندان مرتکب جرم هم شده باشند سعی کند به جرم آنها در ایران رسیدگی شود.

وزارت خارجه باید رسماً از مقامات آن کشور بخواهد با ایرانیها رفتار مناسب و انسانی داشته باسند. و گرنه تهدید به قطع روابط تجاری نمایند چون رژیم ترکمنستان بیشتر از ما به این روابط نیاز دارد. واین نیاز آنها را وادار خواهد کرد به رفتار خود با ایرانیان تجدید نظر نمایند.و حکومت نباید کاری بکند تجارت با کشورهای همسایه اینقدر پر هزینه باشد.

دولت ایران باید ازاهرم قدرت اقتصادی و موقعیت جغرافیایی خود نهایت استفاده را بکند تا دیگر کشورها حقوق اتباع ایران را به نحو شایسته رعایت نمایند.و چون صادرات کشور ترکیه هم از طریق ایران به این کشور ارسال می شود این کشور راحت در مقابل خواسته های به حق دولت ایران تسلیم می شود و به شرایط تعیین شده ی تن خواهد داد. امید است با فشارهای دولت ایران زندانیان بی گناه که جرمشان بسیار سبک می باشد و تعدادشان به صدها نفر می رسد هر چه زودتر آزاد شده به کشور بر گردند.

نویسنده : امان محمد خوجملی از الکامیز