پروردگارا پناه می برم به تو از جغرافیای آدم های به اصطلاح انسان+عکس

به گزارش زرین نامه؛ وبلاگ مقتدر مظلوم نوشت: پروردگارا پناه می برم به تو از جغرافیای آدم های به اصطلاح انسان. . .

پروردگارا پناه می برم به تو از استبداد ظلم عده ای از آدم هایی که پا فراتر از خطوط قرمزانسانیت گذاشته اند؛ آری همان خطوط قرمزی که حیوان ها به خوبی با همان فهم نداشته شان، آنرا رعایت می کنند.

پروردگارا گله ای از مردمانت دارم، گله ای بس بی منتها از مردمان کور و ظالم؛ آری گله از کشته شدن به ناحق مردمان و کودکان مظلومی که عَلَم مبارزه با شرک و کفر را بر دوش گرفته اند و هیچ صدایی از هیچ مدعی حقوق بشر شنیده نمی شود!

حقوق بشر؟ مدعیان حقوق بشر؟! خنده ام گرفت؛ آری، خدا، می دانم، این کلمات فقط در حد چند واژه به هم چسبیده اند اما دردناکتر از آن، برچسب تروریستی ست که بر پیشانی ما می چسبانند!..[ زمانیکه رئیس جمهور، نخست وزیر، فرماندهان نظامی و شخصیت های فرهنگی و سیاسی کشورمان را ترور کردند، گفتیم چه شد، گفتند: شما تروریست هستید، ساکت باشید!]

اما خنده دار تر از همه، آنجاست که کودکان و زنان را به شهادت می رسانند و نامزد دریافت جایزه صلح نوبل می شوند . . .!

آری در منطق آنها هر کسی که بخواهد از آنها برائت بجوید متهم به مرگ است، هر کسی بخواهد علیه آنها سخنی بگوید متهم به مرگ است، هر کسی بخواهد از آنها حمایت کند نتیجه کارش باز هم مرگ است . . .

اما آنها نمی دانند که در مکتب ما کشته شدن در راه خدا چه معنایی دارد چرا که با تجربه ای که در 8 سال جنگ تحمیلی داشته اند باز هم با واژه شهادت نا آشنایند . . .

آری قلم از جنایات آنها درمانده شده، روحمان با دیدن کودکان فلسطینی افسرده شده، زبانمان از وحشی‌گریشان عاجز شده؛ نمی دانم مردمان جهان چگونه با دیدن این وقایع ساکت شده و خود را به خواب زمستانی زده اند.

اما با وجود این همه درد و رنج، یک امید مرا و آنها را به آینده دلخوش می کند؛ آن امید همان آینده سبز است؛ چرا که زمین شلوغ شده، آدمیان انسانیت را فراموش کرده اند و بساط آمدن حجت حق، جور شده است . . .

در آخر آقاجان فقط شما زودتر بیایید؛ نه به خاطر ما، ما گناهکاریم اما کودکان فلسطینی به کدامین گناه کشته می شوند؟