آب‌بازی چهره‌های ایرانی با ژست روشنفکری!

به گزارش زرین نامه ؛ چالش سطل آب یخ که در هفته های اخیر سرعت فراگیری آن در جهان کم سابقه بوده است، در کشور ما بیش از سایر نقاط دنیا از مسیر و هدف اصلی خود دور شده است.

یک موضوع خاص چگونه پرطرفدار و جهانی می شود؟

بی شک یکی از ویژگی های منحصر به فرد شبکه های اجتماعی سرعت بالای انتقال اطلاعات است. شبکه هایی که نام آنها برگرفته از مشخصات ساختاری آنها بوده و بدلیل شبیه سازی برخی ویژگی های جوامع انسانی با عنوان شبکه های اجتماعی (social networks) شناخته می شوند.

دارا بودن برخی ویژگی ها از جمله حجم بالای کاربران، سبب شده تا این شبکه ها علاوه بر رسالت اصلی خود، در حوزه خبر رسانی و انتقال اطلاعات هم مورد توجه قرار گرفته و نقشی برجسته داشته باشند. اما به غیر از موارد خاص این شبکه ها همواره به دور از جریان اصلی خبر و مبتنی بر علایق کاربران در حوزه خبر فعالیت می کنند.

در شبکه‌های اجتماعی غالبا دو نوع خبر تولید می‌شود: خبر حرفه‌ای و خبر مردمی و تفاوت این دو بر صحت و اعتماد خبر است. خبر های نوع اول اخباری هستند که بطور خاص در حوزه حرفه ای خبر تولید شده و انعکاس اتفاقات جامعه است. اما اخبار نوع دوم آمیخته ای از اخبار واقعی و برداشت های شخصی و در بسیاری موارد علایق کاربران بوده ودر مواردی موجب جریان سازی در جامعه می شود.

جذابیت های رسانه ای و ساختاری این شبکه ها سبب شده است تا بسیاری از هنرمندان و ورزشکاران نیز در کنار دیگر اقشار جامعه در شبکه های اجتماعی حضور پر رنگی داشته و بدلیل محبوبیت خود توسط افراد پرشماری پیروی (follow) شوند. تعداد افرادی که یک هنرمند و یا یک ورزشکار حرفه ای را در شبکه های اجتماعی دتبال می کنند بعضا چند صدهزار نفر یا چند میلیون نفر است.

هریک از این افراد می توانند به عنوان یک خبرنگار اخبار مربوط به علایق و اتفاقات پیرامون افراد معروف را باز نشر دهند. و در نتیجه یک نوع جریان سازی از رفتارهایی خاص در یک جامعه و یا سراسر دنیا ایجاد شود

یک روز تب گرفتن عکس هاس سلفی در دنیا بالا می‌گیرد و یک روز همه خود را با سطل آب یخ به چالش می کشند.

چالش سطل یخ/Ice Bucket challenge

چالش سطل یخ که به یکی از پر مخاطب ترین اخبار روزهای اخیر در رسانه های جمعی بدل شده، نمونه ای بارز از جریان سازی شبکه های مجازی است. چالشی که در ابتدا برای کمک به بیماران سرطانی در نیوزلند و سپس برای کمک به بیماران اسکلروز جانبی آمیوتروفیک Amyotrophic lateral sclerosis یا به طور مخفف ALS در آمریکا شکل گرفت.

شاید اولین بار که پیت فرتز جوان آمریکایی مبتلا به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک این حرکت را انجام داد و دوستانش را به تکرار آن دعوت کرد، هیچ گاه گمان نمی کرد روزی این حرکت از زادگاهش بوستون فراتر رفته و با درنوردیدن مرزهای ایالات متحده به یک حرکت جهانی مبدل شود.

هر روز ویدیو های جدیدی از این حرکت اینترنت منتشر می شود و حتی مرگ گوری گفرین یه خیلی ها اورا در کنار پیت فریز از مبتکران اصلی این طرح می دانند، نتوانست در روند حرکت موج به‌راه افتاده خللی ایجاد کند.

انحراف از مسیر اصلی

در این واقعیت که نیت اصلی طراحی کنندگان این حرکت خیر خواهانه بوده است شکی نیست چرا که هدف اصلی معرفی بیماری ALS و جمع آوری کمک های مردمی برای این بیماران است. وقتی یک شخص به این چالش دعوت می شود 24 ساعت فرصت دارد یا این حرکت را تکرار کند و یا مبلغ 100 دلار به انجمن حمایت از بیماران ALS اهدا کند. اما صرف نظر از این نیت به نظر می رسد در مواردی چاش سطل یخ بیشتر یه یک سرگرمی برای جا نماندن از خیل شرکت کنندگان در این بازی و یا دست کم داشتن یک ویدیو در شبکه های اجتماعی با سر و رویی خیس بدل شده است.

حالا دیگر هر کسی می‌کوشد تا با یک ژست ویژه یا یک حرکت خطرناک توجه بیشتری جلب کند. همین امر در روزهای گذشته باعث جان باختن یک جوان اسکاتلندی شد.

کامرون لانکستر، جوان 18 ساله اسکاتلندی،پس از آنکه سطل آب یخ را روی سر خود خالی کرده بود، خود را از یکی از ارتفاعات بلند به پایین پرتاب کرد و جان باخت.

مرگ این جوان اسکاتلندی عملا باعث افزایش اعتراض‌ها و مخالفت‌ها با این کارزار شده است. مخالفین معتقدند که کارزار "سطل آب یخ" از هدف نخستین خود، یعنی جلب توجه بین‌المللی به بیماری ALS بسیار فاصله گرفته و عملا وسیله‌ای شده است برای خودنمایی و جلب توجه دیگران.

ورود ایرانی های سر شناس به کارزار سطل یخ

چالش سطل یخ در ایران نیز از میان هنرمندان و ورزشکاران رواج یافت و جامعه خیلی زود شاهد فراگیری آن در میان این قشر بود.

از میان چهره های معروف ایرانی شاید بتوان علی کریمی را آغازگر این حرکت دانست. علی کریمی که توسط یکی از خواننده های لس‌آنجلسی به این چالش دعوت شده بود، پس از پذیرش آن، توپ را به زمین مازیار فلاحی، رضا عطاران و علی دایی انداخت! پس از انجام این حرکت توسط او هر روز یکی از هنرمندان یا ورزشکاران کشورمان در این چالش شرکت می کنند. از جمله مهمترین شخصیت های ایرانی شرکت کننده در این چالش می توان به افراد ذیل اشاره کرد

ورزشکاران

علی کریمی- شهرام محمودی- امیر عابدزاده--فریدون زندی -آرش برهانی- مهدی مهدوی حنیف عمران زاده -جواد نکونام -سردار آزمون- علی انصاریان

هنرمندان

همایون شجریان -رضا عطاران -رضا صادقی- زانیار خسروی- فرزادفرزین- علی ضیا- مهناز افشار-مازیار فلاحی- ترانه علیدوستی- رامبد جوان-محسن یگانه-بهرام رادان-لیلا بلوکات و...

چالش سطل یخ در ایران/ نیت خیر خواهانه یا آب بازی با ژست روشنفکری

ایرانی ها همواره نشان داده اند که خیلی زود به جریان سازی های شبکه های اجتماعی دامن میزنند. باز نشر چند باره و بازسازی اتفاقات مختلف از جمله صحنه های تصادف که حتی با هشدار مسئولین راهنمایی و رانندگی همراه شد گواهی بر این مدعاست.

بعد از ورود هنرمندان و ورزشکاران ایرانی به کارزار آب یخ که تعداد آنها کم هم نیست شمار زیادی از ویدیوهای تولیدی از افراد عادی در شبکه های اجتماعی قرار گرفته است.

در شرایطی که بنا به استدلال بسیاری از منتقدین، با وجود بحران کم آبی در کشورمان تکرار این حرکت توسط کاربران ایرانی بیشتر به یک بازی و اسراف شبیه است، روز به روز شمار ایرانی هایی که ویدیو های جدید و چند باره از خود منتشر می‌کنند افزایش می یابد. افرادی که هیچ گونه نشانی از کمک به هم نوع در ویدیو های تولیدی آنها دیده نمی شود و بیشتر به دنبال انتشار تصاویر آب بازی خود در فضای مجازی هستند.

به نظر می رسد جریان چالش سطل یخ در کشورمان به طور کامل از مسیر اصلی خود منحرف و به ماراتنی برای جانماندن از موج براه افتاده در شبکه های مجازی میان کاربران ایرانی بدل شدهاست. این گونه حرکات که در تعارض کامل با اصول دینی و اخلاقی ماست در شرایط حاضر نه تنها دردی از بیماران دوا نمی‌کند بلکه موجب اسراف و هدر رفت آب می شود که هرقدر هم مقدار آن کم یا ناچیز باشد، در شرایط بحران کم آبی کشور قابل چشم پوشی نیست.

اما فارغ از این موضوع، به نظر می‌رسد چالش سطل آب یخ در میان چهره های معروف ورزشی و هنری کشور صرفا به چند دلیل انجام می‌شود: آب‌بازی و تفریح(!)، عقب نماندن از مردم دنیا و اقداماتشان در شبکه‌های اجتماعی(!)، ژست روشنفکری(!) و ... / صراط