کشاورزی گلستان چشم‌انتظار برنامه تحول

از قدیم خوب گفته‎اند که با حلوا، حلوا گفتن، دهن شیرین نمی‎شود، این موضوع حکایت وضع کشاورزی گلستان است که با وجود ادبیاتی مبتنی بر ظرفیت مناسب این بخش، همچنان در حال در جا زدن است.

به گزارش زرین نامه؛ نمونه ‎آشکار این موضوع، بسنده کردن تنها بخش‎هایی از موضوع کشاورزی در مصوبات اخیر دولت است، در حالی که می‎توان کشاورزی گلستان را از محورهای مهم توسعه این استان شمالی و حتی کشور ارزیابی کرد.

این طبیعی است که تا کشاورز نباشید، نمی‎توانید دردهای این قشر را دریابید، اما تصور کنید، وقتی بذرهای سویا یا گندم با تمامی امید در دل زمین ‎زراعی جای می‎گیرد، کشاورز هم 6 ماه چشم‎انتظار می‎ماند و پس از قریب به دو ماه از موعد سپردن محصول خود به تعاونی کشاورزی باید همچنان چشم انتظار مبلغ فروشش باشد، این موضوع چه پیامی به کشاورز دارد.

*سهم اندک کشاورزی گلستان در مصوبات دولت تدبیر و امید

این تنها یکی از مشکلاتی است که کشاورزان این ملک با آن دست‎و پنجه نرم می‎کنند، حکایتی که از سالیان دور در مدار تکرار، ناکارآمدی سیستم برنامه‎ریزی حوزه کشاورزی را بیش از پیش عیان می‎سازد.

هر چند ربط دادن بسیاری از مشکلات کنونی به مدیران فعلی بی‎انصافی است، اما این مدیران نیز تاکنون برنامه‎ مناسبی برای توسعه این بخش به ویژه در سفر اخیر رئیس جمهور دولت تدبیر و امید ارائه نکرده‎ا‎ند، غیر از آوردن برنامه زهکشی در مصوبه اخیر دولت!.

در فرآیند توسعه هر بخش، باید ابزار توسعه آن را سنجید، مورد بررسی قرار داد و سپس بر مبنای داشته‎ها قدم برداشت، موضوعی که در مورد کشاورزی گلستان هنوز اتفاق نیفتاده است و هنوز داشته‎های این بخش آنچنان مورد توجه قرار نگرفته است.

*کشاورزی گلستان همچنان متکی به روش‎های سنتی است

زمین‎های مرغوب، هوای معتدل و مناسب و کشاورزانی که از سالیان دور میراث‎دار پدرانشان در این ملک سبز بوده‎اند، اکنون در سایه شوم بی‎توجهی و بلاتکلیفی دست‎وپا می‎زنند و البته نمی‎دانند که با وجود زمین‎های نه چندان بزرگ، چگونه خانواده خود را اداره کنند.

این موضوع وقتی دردناک می شود که با وجود پیشرفت دنیا در عرصه کشاورزی، این بخش همچنان متکی بر آموزه‎های سنتی، کلاسیک و توصیه‎های وارداتی است نه علمی، و سرانجام این سیاست، آن می‎شود که کشاورزان در چنبره مشکلات خود گرفتار می‎شوند و محصولاتشان کیفیت و کمیت آنچنانی ندارد.

در حالی که دنیا به سمت کشاورزی ارگانیک می‎رود، کشاورزان گلستانی هر روز با سموم جدید غیراستاندارد بیشتر آشنا می‎شوند که بیان اثرات مضر آن بر سلامتی جامعه خود مجال و گزارشی دیگر می‎طلبد.

*دستگاه عریض و طویل اما کم خاصیت جهاد کشاورزی

قیمت بالا و البته کم کیفیت نهاده‎های کشاورزی نیز بماند که دست این بخش را با توجه به اقتصاد ضعیفی که به آن مبتلا است در توسعه کیفی محصولاتشان بسته است.

گفته می‎شود در ممالک پیشرفته از در مقیاس یک هکتار،32 تن گندم برداشت می‎شود در حالی که سهم مطلوب کشاورزان این دیار تنها چهار تن است و برداشت محصولات دیگری چون سویا وضعیتی مشابه دارد.

مطمئنا چنین راندمانی عالی، جدا از کیفیت و مرغوبیت خاک منطقه، محصول بذر و نهاده‎هایی است که در مراکز علمی این کشور تولید شده و در اختیار کشاورزان قرار می‎گیرد.

اما این موضوع نه تنها در گلستان بلکه در کشورما، آن‎چنان مورد توجه قرار نمی‎گیرد و با وجود عریض و طویل بودن دستگاه دولتی کشاورزی در استان، اثربخشی آن به حداقل رسیده و آن‎گونه که می‎بایست از کارشناسان این بخش بهره‎وری نمی‌شود.

*محل کار کارشناس کشاورزی باید زمین زراعی باشد

کارشناسان کشاورزی باید محل کارشان در زمین‎های زراعی کشاورزان باشد، نه پشت میزهای بی‎روحی که همه تخصص و علمشان را راکد کرده و توانایی متحول کردن این بخش را از آنان گرفته است.

این بخش نیازمند یک تحول اساسی است تا به عنوان یک امکان بالقوه، تعیین‎کننده‎ مسیر توسعه گلستان باشد، تا بتواند برای استانی که از بیکاری و توسعه‎نیافتگی در همه بخش‎‎ها رنج می‎برد به عنوان یک قابلیت مورد استفاده قرار گیرد./فارس

انتهای پیام/م