به جان خریده بودند، به نان فروختیم . . .

زرین نامه: هرچه کردند نشد . . .
از ما اصرار بود و از آنها انکار . . .

به گزارش زرین نامه؛ وبلاگ مقتدر مظلوم نوشت: اورانیوم 20 درصد را برای کارهای صنعتی، تاسیساتی و پزشکی نیاز داشتیم. هر چه کردیم ندادند. گفتیم خودمان می سازیم. در جلسه مذاکره همه خندیدند. . .

بعد از مذاکره جلسه ای با بعضی از دانشمندان هسته ای تشکیل داده شد. همه می گفتند غیر قابل دستیابی است و فرمولش تنها در اختیار آمریکاست. اما کاری بود که باید می شد. چک سفید امضا دادند به دکتر شهریاری و با اصرار بسیار . . .

بعد از مدتی در خبرها پیچید که ایران غنی سازی 20 درصد را انجام داده است. دکتر شهریاری کار خود را کرده بود. چک را اما پس داد. می گفت: آدم باید در زندگی اش یک کاری هم بگذارد برای خدا بکند. . . .

مدتی بعد ترور شد. دیگر باید صدایش می زدیم شهید شهریاری . . .

هشتم آذر بود انگار. . . . اما امروز سوم آذر است. . . .

خبری که در رسانه ها پیچید که تعلیق اورانیوم 20درصد بود . . .
در قبال نگذاشتن تحریم جدید و برداشتن تحریم خودرو، طلا، پتروشیمی. . .

و این یعنی خداحافظ شهید شهریاری . . .


پ.ن : مرحوم حجت الاسلام محمد رضا توسلی (از مسئولان دفتر امام خمینی) نیز در این رابطه می گوید :
«بعد از اینکه امام (ره) قطعنامه را پذیرفتند و گفتند جام زهر را نوشیدم ، من دیگر خنده بر لب ایشان ندیدم.»

نظرات
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است اولین نظر را شما ثبت کنید
ثبت دیدگاه

ارسال دیدگاه