پیام ها و عبرتهای عاشورا/ رفتارشناسی معاویه، یزید، شمر و عمر سعد
معاویه با این که می دانست افرادی در جامعه اسلامی هستند که شایسته تر از فرزند او هستند با استفاده از امکاناتی که به برکت حکومت در دست داشت ، مقدمات جایگزینی فرزندش را مهیا کرد.
به گزارش زرین نامه؛ عزادرای ایام محرم باید همراه با شناسایی عوامل به وجود آورنده این حادثه تلخ باشد تا همه از این حادثه بزرگ هم درس بگیرند و هم عبرت !
تأثیر بعضی از افراد در این حادثه بزرگ ، برای هیچ کسی قابل انکار نیست ؛ افرادی مثل معاویه ، یزید ، عبید الله ، عمر سعد و شمر.
ما باید ببینیم چه خصوصیاتی در این افراد بود و آنها چه رفتاری کردند که حادثه عاشورا اتفاق افتاد تا از آن درس بگیریم که چنین خصوصیاتی را از وجود خود پاک کنیم و همچنین سنگ کسانی را که دارای چنین خصوصیاتی به سینه نزنیم.
معاویه نَه تنها خود، ریاست طلب بود و برای ماندن در خلافت ، در مقابل حضرت علی (ع) ایستاد و دست خود را به خون مسلمانان آلوده کرد بلکه زمینه را برای خلافت فرزند ناخلفش مهیا کرد.
او با این که می دانست افرادی در جامعه اسلامی هستند که شایسته تر از فرزند او هستند با استفاده از امکاناتی که به برکت حکومت در دست داشت ، مقدمات جایگزینی فرزندش را مهیا کرد.
بنابراین هر کسی که سعی کند با استفاده از جایگاه خود ، زمینه ریاست نسل خود را مهیا کند این رفتارش چیزی جدیدی نیست بلکه پیروی از سیاست معاویه و امثال او است.
یزید و عبید الله از جهاتی متمایز بودند، آنها فاسد بودند و مولود فساد! نظیر آنها افرادی هستند که در رسیدن به دنیا هیچ تردیدی در هیچ جنایتی نمی کنند.
این گونه افراد کسانی نیستند که بتوانند به تنهایی در جامعه از جایگاه مناسبی برخوردار شوند بلکه با اتصال به دیگران - کسانی که به ظاهر مسلمان و مؤمن هستند و توانستند با ریاکاری بعضی از مسلمانها را خام کنند - به منصب می رسند.
امروز نیز امثال عبید الله را در کنار بعضی از صاحب منصبان می بینیم که برای رسیدن به اهداف و مقاصد خود از با امثال معاویه این دشمن حضر ت علی (ع) همکاری می کنند !
این دو گروه برای رسیدن به اهداف و ماندن در آن جایگاه هر گونه همکاری را با یکدیگر می کنند.
اما عمر سعد به گونه ایی دیگر بود. او در ابتدا در درگیر شدن با امام حسین (ع) تردید کرد و حاضر به پذیرفتن آن نشد و مهلت خواست که ببیند از بین پذیرش ریاست بر جرجان و ری و در مقابل امام قرار گرفتن ، کدام را انتخاب کند !
عشق به مقام و مال سرانجام سبب شد تا او تصمیم نهایی را بگیرد و در مقابل امام حسین (ع) بایستد !
اما شمر ! این جانباز واقعه صفین و شخصی که گفته شده است 19 بار با پای پیاده به حج رفته بود ، او نیز بر اثر عشق به مقام آماده بود تا جای عمر سعد را بگیرد و برای اینکه شایستگی خود را بر عبید الله ثابت کند ، به طور مستقیم در درگیری های عاشورا شرکت کرد و بدترین صحنه های عاشورا را رقم زد !
آیا من و شما نباید از آنها عبرت بگیریم ؟! اگر نَه برای چه عزاداری می کنیم ؟!
آری! انگیزه نقل تاریخ در قرآن ، درس و عبرت گرفتن است . خدای حکیم بعد از نقل داستان یوسف و برادرانش می فرماید: « به راستى در سرگذشت آنان ، براى خردمندان عبرتى است... »
سید حبیب الله قدمی
منبع: گلستان ما
ارسال دیدگاه