نقش روحانیون علی آباد کتول در عمومی شدن حرکت های انقلاب اسلامی

به گزارش زرین نامه؛ شهرستان علی آباد کتول به عنوان بخشی از طبرستان بزرگ مهد اولین حکومت شیعی در جغرافیای سیاسی ایران، منطقه ای شیعه نشین و معتقد به ولایت و امامت مولای متقیان علی ابن ابیطالب(ع) بوده است.

حضور چشم گیر علمای شیعه در این شهرستان باعث رشد و توسعه باورهای این مذهب بوده، چنانچه بعد از بازگشت حضرت آیت الله العظمی سید مصطفی میرکتولی به منطقه کتول و عزاداری های اصیل و تاریخی این روحانی با فضیلت مجالس عزاداری ها گسترش چشمگیری یافت. مساجد، تکایا و حسینیه ها در این شهرستان تبدیل به کانون عشق به ولایت و امامت، به ویژه ارادت به ساحت مقدس حضرت سیدالشهدا(ع) و اصحاب وفادارش شد. ایام محرم و صفر شهرستان علی آباد کتول در سال های دهه پنجاه به حماسه بزرگ اجتماعی مذهبی تبدیل شد.

همین بستر کافی بود تا بر فراز منابر علاوه بر ظلم یزید بن معاویه، ستم عمر بن سعد و عبیدالله بن زیاد اموی، ظلم، ستم و استبداد نوین که توسط عنصر دست نشانده اجانب یعنی محمد رضا پهلوی و خاندان منحوس پهلوی نیز تقبیح شود.

حوزه های علمیه در آستانه ماه های محرم و صفر سال 56 و57 که همزمان با شکل گیری انقلاب اسلامی بود، با اعزام مبلغین خوش بیان و انقلابی به تبیین ارزش های اسلام و بازگشت به آن ها اقدام کردند.

خون سیدالشهدا (ع) در مسجد صاحب الزمان بازار، مسجد امیرالمومنین (ع) محله جنگلده، مسجد علی بن ابیطالب محله علی آبادکتول و همه ی حسینیه ها جان جوانان انقلابی را احیا کرده بود.

در همه این مساجد صحبت از امامی بود که فرموده بود:

«این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته و هرچه داریم از این عزاداری هاست.»

علمای انقلابی در سخنرانی های خود از ظلم، فحشا، فساد، تباهی و وابستگی دربار پهلوی به بیگانگان و همچنین بیانات راه گشا و آتیشین حضرت آیت الله العظمی امام خمینی (ره) رهبر مجاهد و در تبعید انقلاب اسلامی، به مردم به ویژه جوانان گفتند.

دیگر نوحه و مرثیه های مداحان و شعر شاعران، رنگ انقلاب به خودت گرفته بود و جوانان پرشور انقلاب در هیئت های مذهبی علاوه بر یا حسین (ع) و یا ابوالفضل (ع) فریاد می زدند:

«زیر بار ستم زندگی نمی کنیم/ جان در راه آزادگی فدا می کنیم»

«نهضت من حسینی است/ رهبر من خمینی است»

«می گویم هر زمان تا باشد مرا جان/ مرگ برشاه مرگ برشاه»

و بدین سان مادرانی که فرزندان خود را با عشق به امام حسین (ع) و شهدای کربلا پرورش داده بودند، نسلی را آفریدند که در خیابان های این «قم کوچک» ضمن روانه سازی هیئت ها و کاروان های مذهبی، تنفر و انزجار خود را از نظام شاهنشاهی نظامی که مبتنی بر ظلم، باز کردن دست بیگانگان، همدستی با رژیم اشغالگر صهیونیست، رواج فرقه ظالم بهایئت و سرشار از بی دینی، لاابالی گری، فساد و تباهی اعلام می کردند.

هیئتی که از سمت مسجد محله علی آباد کتول به سمت مسجد جنگلده و از مساجد دیگر به سوی محله دیگر در حال حرکت بود. گاهی در میانه راه با عناصر ساواکی و نیروهای ژاندارمری برخوردایی نیز داشتند و این بود که یکی از بستر های شکل گیری انقلاب اسلامی تکوین یافت، تا در سال های بعد به تظاهرات سراسری در خیابان کشیده شد.

شایان ذکر است که مطالبی که عنوان می شود تنها اشاره ای گذرا به تحولات انقلابی در شهرستان علی آباد کتول است و برای بررسی عمیق تر و ریشه یابی آن ها نیاز به بررسی های بیشتر در حوزه علوم انسانی به ویژه جامعه شناسی ‍‍‍تاریخ می باشد که شایسته است، علمای منطقه و فرهیختگان دانشگاهی در قالب بررسی های حوزوی و تحقیقات دانشگاهی اسناد و مدارک آن را مورد مداقه در قالب روش تحقیق علمی اقدام کنند.

نویسنده: محمد دیلم کتولی

مطالب مرتبط:

نقش مردم علی آباد کتول در پیروزی انقلاب اسلامی

نقش دانش آموزان و فرهنگیان علی آباد کتول در شکل گیری انقلاب اسلامی

حرکت های انقلابی مردم علی آباد کتول در سال 57/ تصاویر

انتهای پیام/