من و پدر و مادر شهید ناظم غنایی در لحظه تحویل سال+ تصاویر

به گزارش زرین نامه؛ 10 دقیقه به لحظه تحویل سال مانده،  وارد صحن امامزاده هارون روستای الازمن شهرستان علی آباد کتول می شوم و بدون فوت وقت یک راست گلزار شهدا را انتخاب می کنم. صدای دعا با صوتی زیبا می آید. همه در تلاطم هستند و می خواهند سال خود را خاص تر از همیشه آغاز کنند.

بعد از وارد شدن به گلزار، نگاهی به دور بر می اندازم، پیرمردی آرام و متین کنار آرامگاه یک شهید در حال قرآن خواندن است. همانجا را برای گذراندن لحظه تحویل سال انتخاب می کنم. دقایقی بیش به پایان سال 94 نمانده، کنارش می رسم و سلام می کنم. 

پدر شهید ناظم غنایی است. بعد از سلام و احوال پرسی و تبریک آغاز سال نو، اجازه می گیرم که لحظه تحویل سال کنارشان باشم، با روی باز می پذیرد، حال مادر شهید را جویا می شوم که به نیمکت کنار گلزار اشاره می کند و می گوید: پایش درد می کند، آنجا روی صندلی نشسته است.

می روم سراغ مادر و از او دعوت می کنم به جمع ما بیایید. سال تحویل می شود، پدر دعا می کند، سبزه ام را تقدیم می کنم و از آن ها می خواهم برای من و مردم ایران هم دعا کند.

برایم از خداوند طلب عاقبت بخیری، سلامتی و ماندگاری در مسیر انقلاب اسلامی می کند و ادامه می دهد: ان شالله امام زمان (عج) به زودی ظهور کند و مسلمانان از شر ظلم استکبار رهایی یابند. سپس برای سلامتی مقام معظم رهبری دعا می کنند و بعد از آن برای سلامتی و عاقبت بخیری مردم ایران. 

بودن کنار شهدا و پدر و مادرهایشان در لحظه تحویل سال تجربه متفاوتی بود، احساس می کنم واقعاً این اول سالی دعای «يا مُقلّبَ القلوبِ و الأبصار؛ يا مُدبِّرَ الليلِ و النَّهار؛ يا مُحوِّلَ الحَولِ و الأحوال؛ حوِّل حالَنا إلى أحسنِ الحال» برایم اجابت شده که هنگام رفتن از گلزار شهدا، احساس سبکبالی می کنم.

گزارش: نرگس تجری

انتهای پیام/

لینک مرتبط:

حال و هوای لحظه تحویل سال کنار گلزار شهدای علی آباد کتول/ تصویری