چرا در کشورهای دیگر کسی احساس تکلیف نمی‌کنند؟

به گزارش زرین نامه؛ ثبت نام برای انتخابات ریاست جمهوری به مدت پنج روز در محل وزارت کشور در جریان بود و افراد مختلفی برای حضور در این رقابت سیاسی حاضر شدند. اما موضوعی که در این مدت خوراک رسانه‌ها را بیشتر از هرچیز دیگری به وجود آورد، حضور چهره‌های سیاسی و شناخته شده نبود! بلکه تعدد و تکثر آدم‌های عادی بود که حتی از نظر سن شناسنامه‌ای برای چنین مسئولیتی آمادگی نداشتند.

در این گزارش تنها قرار نیست به آدم‌هایی که برای ثبت نام در این پنج روز به وزارت کشور آمده‌ بودند، بپردازیم؛ بلکه نگاهی داریم به کشورهایی که با وضع یک قانون اساسی جلوی بروز چنین مشکلاتی را گرفته‌اند.

سپرده سیاسی

نامش را سپرده سیاسی گذاشته‌اند، یعنی پولی که یک نفر در ازای حق نامزد شدن برای انتخابات به دفاتر سیاسی مخصوصی پرداخت می‌کند. در موارد بسیار خاصی این مبلغ به نامزدها برگردانده می‌شود؛ برای مثال زمانی‌که فرد در بدست آوردن آرای مردمی موفق باشد در نهایت پیروز نشود. هدف ازبرقراری این سیستم جلوگیری از حضور افراد غیر مرتبط و به حاشیه رفتن ثبت نام افراد در انتخابات است.

استرالیا

در استرالیا این مبلغ برابر هزار دلار برای ثبت نامی در انتخابات سطح پایین تر و دو هزار دلار برای مجلس سنا است، اگر کاندیدا چهار درصد از آراء را به خود اختصاص دهد می‌تواند این پول را پس بگیرد.

کانادا

در کانادا یک نفر برای نامزدی در انتخابات پارلمانی باید سپرده هزار دلاری بدهد که در گذشته اگر ۱۰ تا ۱۵ درصد از آراء را بدست بیاورند، این پول به آن‌ها برمی‌گشت، اما در حال حاضر نامزدها با دریافت این پول باید به فعالیت‌های انتخاباتی بپردازند.

هنگ‌کنگ

هر کدام از نامزدهای شورای قانون‌گذاری هنگ‌کنگ باید یک سپرده ۵۰ هزار دلاری هنگ‌کنگ برای حضور در یک حوزه انتخاباتی بپردازند، این مبلغ در حوزه‌های عملکردی به ۲۵ هزار دلار هنگ‌کنگ می‌رسد. این مبالغ در صورتیکه نامزد مورد نظر حداقل سه درصد از آراء را بدست نیاورد، به عنوان جریمه باقی می‌ماند.

هند

در جمهوری هند نامزدهای انتخابات برای مجلس سنا باید ۲۵ هزار روپیه و برای انتخابات مجلس سنا ۱۰ هزار روپیه بپردازند. این مبلغ در رده‌های بعدی انتخاباتی فرق می‌کند. البته نامزد شکست خورده دیگر نمی‌تواند این مبلغ را داشته باشد.

ژاپن

سپرده انتخاباتی ژاپن یکی از گران‌ترین کشورهایی است که چنین سیستمی دارند، کسی که برای انتخابات در هر بخشی کاندیدا می‌شود، باید سه میلیون ین بپردازد. در انتخابات محلی هم این سیستم با همین مبلغ وجود دارد و تنها در انتخابات شورای شهر و روستا لازم نیست مبلغی پرداخته شود.

این سیستم سپرده‌ها در ژاپن از سال ۱۹۲۵ و به عنوان یکی از قوانین انتخابات عمومی این کشور برگزار می‌شود، این قانون جهت جلوگیری از حضور نامزدهای نامربوط، محدود کردن افرادی که قصد حضور دارند و اختلال در روند فعالیت‌های انتخاباتی تصویب شد.

مالزی

در مالزی سپرده انتخاباتی ۱۰ هزار رینگیت برای صندلی پارلمانی است، این مبلغ برای کرسی‌های پایین‌تر کاهش پیدا می‌کند. اما از سال ۲۰۰۴ قانون به شکلی تغییر کرده که هر نامزد مبلغ پنج هزار رینگیت اضافه پرداخت می‌کرده تا برای تمیز کردن پلاکاردها و پوسترهای تبلیغاتی استفاده شود.

بریتانیا

از سال ۱۹۸۵ در بریتانیا سپرده‌هایی برای حضور نامزدها در انتخابات مجلس عوام در نظر گرفته شد، این مبلغ ۵۰۰ یورو بود که باید به صورت نقدی به بانکدار پرداخت می‌شد و نامزدها در صورتیکه پنج درصد از آراء را بدست می‌آوردند، این پول را پس می‌گرفتند. در بریتانیا این مبلغ برای انتخابات پارلمان اسکاتلند، مجمع ملی ولز، شورای شهر لندن، مجمع شمالی ایرلند پنج هزار یورو است.

نیوزلند، سنگاپور و ایرلند

این سه کشور هم هرکدام با در نظر گرفتن سپرده‌ای برای نامزدهای انتخابات در حوزه‌های مختلف سعی در کنترل حضور نامزدهای بی‌ربط به شرایط را دارند. مبالغی که در صورت کسب ۵ تا ۸ درصد آراء به آن‌ها بازگردانده می‌شود.

ایرانی‌ها به دنبال ثبت رکورد هستند؟

در پنج روزی که برای ثبت نام انتخابات رییس جمهوری فرصت بوده، طبق اعلام ستاد انتخابات کشور ۱۶۳۶ نفر برای ریاست جمهوری ثبت نام کرده‌اند، با در نظر گرفتن این‌که روز قبل درهای وزارت کشور در حالی بسته شد که هنوز هم صفی از افراد متقاضی حضور داشتند، می‌توان گفت احتمالا ایرانی‌ها در ثبت‌نامه برای انتخابات ریاست جمهوری به دنبال ثبت رکورد تازه‌ای بودند!

در میان این افراد کسانی را می‌توان یافت که با دختر خردسالش در وزات کشور حاضر می‌شود، یا پسری که هنوز ۱۸ سالش نشده و شناسنامه بدست روبروی دوربین عکاسان می‌ایستد و از ثبت نام خودش به عنوان یک افتخار حرف می‌زند.

به نظر می‌رسد ستاد برگزاری انتخابات کشور باید به فکر ایجاد قانونی برای جلوگیری از حضور این افراد داشته باشد تا اتفاقی به اندازه برگزاری انتخاباتکشور به راحتی دستمایه بازی و شوخی گروهی چه در داخل و چه در خارج از ایران نشود.

در زیر برخی از این ثبت‌نام کننده‌ها را می‌بینید.

ابوالفضل عاملی که برای ثبت نام آمده بود می‌گفت «با شمع میخواهم مملکت را مانند حمام اصفهان روشن کنم!»

این فرد معروف به دات کام می‌گفت «به خاطر سد میرزای شیرازی آمده که دولت‌های پیش هیچ کدام نتوانستند کاری برای آن انجام دهند.»

حسین کردلو که برای ثبت نام آمده بود می‌گفت «دیدم همه میان ثبت نام می‌کنند گفتم منم بیام.خواستم رئیس جمهور بشم برم سر کار!»

مرد ٨٨ ساله‌ای که برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرده بود، می‌گفت: «شعاری ندارم؛ خسته هستم!»

محمد سفیدگران از شبستر با لباس محلی آذربایجان برای ثبت نام آمده بود، هدف او احیای دریاچه ارومیه و تدریس زبان ترکی بر اساس اصل ۱۵ قانون اساسی است

عباس محمدی، یکی از خوش سبیل‌ترین ثبت نام کننده‌های انتخابات۹۶ !

عرشیای ۵ ساله می‌گوید «بخاطر پول میخواهم رئیس جمهور شوم!» مادرش می‌گفت «او در آینده قطعا یکی از رجال سیاسی خواهد شد.»

سید رضا طباطبایی ١٨ ساله با هیچ برنامه‌ای به وزات کشور آمده بود!

این فرد که با لباس رزمی برای ثبت نام در انتخابات آمده بود به دلیل کامل نبودن مدارک نتوانست ثبت نام کند!

این پسر ۱۴ ساله با لباس محلی برای ثبت نام ریاست جمهوری آمده است!

انتهای پیام/