نیازی نیست اروپا درباره مسائل دفاعی به ما مشاوره دهد/ مشکلات کشور راه‌حل‌های ۳ ماهه دارد نه ۳ ساله

به گزارش زرین نامه به نقل از راه دانا؛ هجدهمین اجلاس سراسری بسیج اساتید با حضور گسترده اساتید بسیجی از دانشگاه‌های مختلف کشور در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد و صدها نفر از اساتید بسیجی کشور امروز با حضور در اجلاس سراسری بسیج اساتید پیرامون مسائل مهم کشور به گفت وگو پرداخته و پای سخنان جمعی از مسئولان و شخصیت های سیاسی کشور نشستند.

آیت‌الله مصباح یزدی: نگرانیم عوامل مثبت جامعه تضعیف شود/ جوانانی تربیت شده‌اند که مایه افتخار تاریخ هستند

آیت الله محمّدتقی مصباح یزدی، رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) قم، در این اجلاس، بسیج را یک حرکت فراگیر اجتماعی دانست و اظهار داشت: بسیج یعنی سرعت و جدیت در کار، بسیج حرکتی است با سرعت و شتاب برای رسیدن به اهداف که اعضای بسیج دارند.

وی ادامه داد: اولین هدف از تشکیل بسیج دفاع بود، ابتدا دفاع نظامی و بعد دفاع در صحنه های دیگر، مانند صحنه های علمی و فرهنگی.

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) افزود: انقلاب ما بر خلاف انقلاب های دیگر پسوندی دارد با عنوان اسلامی، که این پسوند انقلاب ما را از انقلاب های دیگر ممتاز می‌کند. مهمترین هدف هم همین است و سایر اهداف در سایه آن قرار دارد و اگر بعد اسلامی را از انقلاب حذف کنیم می‌شود مانند انقلاب های دیگر دنیا.

آیت الله مصباح یزدی تصریح کرد: جمهوری اسلامی یک ترکیب خاص است و این جمهوری با جمهوری های دیگر فرق دارد چون قالبش اسلامی است.

وی تأکید کرد: کسانی می‌گفتند جمهوری و اسلامی در کنار هم قرار نمی‌گیرند، وقتی بحث رفراندوم برای جمهوری اسلامی مطرح شد عده ای هم می‌گفتند که بگوییم جمهوری دموکراتیک اما امام اصرار داشت جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم، نه یک کلمه زیاد.

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) خطاب به اساتید بسیجی در اجلاس تصریح کرد: اساتید دانشگاه باید نکات مثبت را در جامعه رواج دهند و سعی کنند عوامل منفی را هم از جامعه دور کنند. باید ببینیم در چهل سال گذشته وظایف ما درست انجام شده یا نه. در جهت عوامل مثبت پشرفت های بزرگی شده، جوانانی در دانشگاه تربیت شده اند که مایه افتخار تاریخ هستند ولی نگرانی ما این است که عوامل مثبت رو به ضعف برود و عوامل منفی رو به شدت. البته این نگرانی باید باشد وگرنه به مشکل می‌خوریم.

آیت الله مصباح در ادامه به وظایف علما و اساتید در شرایط کنونی اشاره کرد و افزود: مشکلات و دردهایی وجود دارد و هرکسی که در جامعه مسئولیت دارد باید با پشتکار و تعهد خود برای حل مشکلات کشور تلاش کند.

وی یادآور شد: کمترین دوره ای وجود دارد که این همه دشمن و دشمنی علیه مسلمین وجود داشته باشد، آن هم با ابزارهای مختلف. در میان آنها دشمنانی هم وجود دانرد که در اقتصاد، سیاست و امور نظامی به عهد خود وفادار نیستند و حتی به بیماران ما هم دارو نمی دهند.

آیت الله مصباح یزدی خاطرنشان کرد: به این دلیل این دشمنی ها وجود دارد که یک ملت می خواهد برای سعادت ابدی خود مسیری را طی کند و دشمنان مخالف این هستند.

استاد برجسته حوزه علمیه یادآور شد: وظیفه اساتید چنین زمانی افزایش می یاید و باید تلاش بیشتری انجام شود.

وی گفت: ما هر جایی در برابر دشمن از خود ضعف نشان دادیم به مشکل خوردیم و اینجاست که باید برگردیم و ببینیم که درست عمل کرده‌ایم یا نه.

آیت الله مصباح یزدی تصریح کرد: معمولا گفته می شود که بالاترین هدف از حرکت اجتماعی، برپایی عدالت در جامع است اما امام کلمه الله را هدف بالاتری می دانست، پس کلمه الله از عدالت هم بالاتر است.

وی افزود: انسان باید بداند مسیری که انتخاب کرده به کجا میرسد و در این راه دو عنصر دانستن و خواستن باید مورد توجه قرار گیرد.

مصباح یزدی تاکید کرد: ما اگر بخواهیم جامعه اسلامی پیشرفت کند باید معرفت جامعه و دانستنی های آنها را بالا ببریم و البته اینکه اراده قوی هم باید باشد.

وی گفت: هدف اصلی انقلاب اسلامی، اسلام است و اگر اسلام را حذف کنیم، ارزش اصلی خود به عنوان جهاد را از دست می دهد.

سردار غیب‌پرور: وقتی می‌گوییم دولت راه را برای کمک بسیج باز کند، تعارف نمی‌کنیم

سردار غلامحسین غیب پرور رئیس سازمان بسیج مستضعفین در این اجلاس با اشاره به دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی گفت: ما در فرآیند سوم از انقلاب اسلامی هستیم و پیروزی انقلاب و استقرار حکومت اسلامی را پشت سر گذاشته ایم.

وی ادامه داد: ما اگر گام اول را پشت سر گذاشتیم، دوگانه بعد یعنی اسلامی کردن جامعه و تشکیل حکومت اسلامی کار سختی نیست. انقلاب اسلامی پیشرفت های بسیاری داشته و ایستادگی مردم در جنگ ۸ ساله نمونه ندارد.

سردار غیب پرور وجود ولایت فقیه را در دیگر کشورها بی‌مانند دانست و گفت: جنس انقلاب جنس پیشرفت برای مردم مظلوم جهان است و از سوی دیگر برای کسانی که با انقلاب رابطه خوبی ندارند ترساننده است، این عده چهار دهه است که با انقلاب به دشمنی‌ها پرداخته‌اند و دشمنی‌شان همچنان ادامه دارد.

رئیس سازمان بسیج مستضعفین افزود: انقلاب اسلامی پیشرفت‌های بسیاری داشته که یکی از ابعاد آن در حوزه علم و فناوری است.

سردار غیب پرور پیشرفت های کشور را نعمت بسیار بزرگی دانست و اظهار داشت: ما قبل از انقلاب ۱۷۰ هزار دانشجو داشتیم و امروز حدود ۵ میلیون دانشجو داریم و نرخ با سوادی از ۴۲ درصد به ۹۰ درصد رسیده است. ۲ در صد علم جهان در ایران تولید می شود و ۲۰۰ دانشمند ایرانی از برترین دانشمندان جهان هستند. در جمع ۳ کشور برتر جراحی مغز و اعصاب هستیم و در بسیاری از مسابقات علمی جهان جوانان ما مدال کسب می کنند.

وی ادامه داد: بسیج یکی از برکات انقلاب اسلامی ایران است و رهبری بسیج را کلید طلایی حل مشکلات کشور می دانند. ما هرکسی که دلداده انقلاب اسلامی است و کشورش را دوست دارد بسیجی می دانیم، رهبر معظم انقلاب و فرمانده ارتش و همه بزرگان نیز خودشان را بسیجی می‌دانند.

سردار غیب پرور گفت: اگر ادعا داریم بسیج کلید حل مشکلات کشور است باید قد بکشیم. بسیج برای برون رفت از مشکلات صنعت و کشاورزی حرف و برنامه دارد. ما برای حل مسائل اعلام آمادگی کرده‌ایم چراکه شرایط فعلی کشور تعارف بردار نیست، جنگ اقتصادی مشخص است و تنها کسی این را نمی‌بیند که خواب باشد یا خود را به خواب زده باشد.

وی ادامه داد: برخی می گویند مشکلات کشور راه حل سیاسی دارد، این حرف‌ها بوی بحث مذاکره را می دهد! مذاکره با چه کسی؟ کسی که دستش به خیانت آلوده است؟ در ارتش جنگنده کوثر می‌سازیم و از معدود کشورهای سازنده این حوزه هستیم، دلیل آن است که در ارتش خود باوری هست و دلال و افراد فاسد هم وجود ندارد. بیاید از اقیانوس عظیم بسیج و اساتید بسیجی استفاده کنیم.

رئیس سازمان بسیج مستضعفین گفت: ما با بخش کوچکی از دولت تعامل برقرار کرده ایم اما مثل قطره و اقیانوس است. باید از ظرفیت های داخلی برای حل مشکلات کشور استفاده کرد.

وی ادامه داد: اولین قدم برای حل مشکلات شناخت میدان عمل است و گام بعدی شناخت و بهره برداری از داشته های انسانی، مادی و معنوی است. البته آسیب‌هایی هم هست که بخش عمده آن مشکلات مدیریتی است و بخش دیگر شرکت های خصوصی غیر دولتی است.

سردار غیب پرور با اشاره به اقدام بسیج در کشف محل های احتکار کالا گفت: در مسئله احتکار خودمان به هم رحم نمی کنیم، در یک استانی یک آقایی ۹۰ تن شکر را در انبار احتکار کرده بود، یا در همین مساله پوشک یک نفر ۶۰ میلیارد تومان پوشک را احتکار کرده بود، چرا این رفتارها رخ می‌دهد؟ چرا این کار را می‌کنید بی انصاف‌ها؟ گرانی، تورم و احتکار مسائلی است که بخش خصوصی هم در آن نقش دارند.

وی در پایان تاکید کرد: باید باور کنیم که انقلاب اسلامی راهی است برای رشد و تعالی بشر در جهان، البته تحقق آن زحمت دارد و باید تلاش کرد. ما مطمئن هستیم که با امید و خود باوری می‌توان بر مشکلات غلبه کرد.

* نیازی نیست اروپا درباره مسائل دفاعی به ما مشاوره دهد/ راه‌حل مشکلات کشور مقابله با نفوذی‌هاست

رئیس سازمان بسیج مستضعفین همچنین در حاشیه این اجلاس در پاسخ به سوالی در مورد رفتار اروپا در قبال کشورمان گفت: هیچ دولت بیگانه‌ای حق ندارد به ما «باید و نباید» بگوید.

وی تصریح کرد: ما روی پای خودمان ایستاده‌ایم و سیاست‌های ما را مسئولان نظام مشخص می‌کنند و درباره مسائل دفاعی کشور نیازی نیست که اروپا به ما مشاوره دهد، زیرا مسیر ما کاملاً مشخص است و بهتر است آنها هم کاملاً کوتاه بیایند

رئیس سازمان بسیج مستضعفین در مورد بازگشت دوباره تحریم‌ها گفت: تحریم های دشمنان چهل سال است که برقرار است، البته شدت و ضعف داشته است.

وی تصریح کرد: می‌پذیریم که تحریم‌ها اخیراً شدت داشته و مردم تحت فشار هستند، ولی این را باید بدانیم که در مقابل دشمن بایستیم، دشمن به کمتر از اضمحلال انقلاب راضی نیست.

غیب‌پرور گفت: ما باید در داخل کشور به خودمان بیاییم؛ مشکلات کشور راه حل دارد و نباید بگذاریم روی هم انباشته شوند.

وی افزود: راه حل مشکلات کشور، اعتماد به نیروهای انقلاب و اقدامات جهادی، انقلابی و جلوگیری از نفوذی‌هاست.

غیب‌پرور در پاسخ به سوالی درباره دخالت نهادهای انقلابی در کار دولت گفت: اگر این را نگویند ما به خودمان شک می‌کنیم؛ با این حرف‌ها ما یقین می‌کنیم مسیرمان درست است؛ وقتی می‌گوییم بسیج برای حل مشکلات طرح دارد، ادعا نیست، ما در بخش‌های مختلف طرح داریم، بیایند بشنوند و اگر نخواستند نپذیرند.

وی عنوان کرد: ما بسیج هستیم و وظیفه پاسداری از انقلاب را داریم و دخالت در کار دولت معنایی ندارد.

رئیس سازمان بسیج مستضعفین در پاسخ به سوال دیگری درباره اینکه آیا امکان جنگ وجود دارد؟ گفت: وقتی مقام معظم رهبری می‌گویند احتمال جنگ وجود ندارد، یک پشتوانه قوی پشت سخنان ایشان است؛ به دلایل مختلف جنگ نخواهد شد و محال است، آمریکا هم دنبال جنگ نیست و اگر حرف آن را می‌زند،‌ بلوف می‌زند.

* قضات انقلابی، اساتید بسیجی و خادمان گمنام جمهوری اسلامی ایران تجلیل شدند

در این همایش که با حضور آیت الله مصباح یزدی، سردار غلامحسین غیب پرور رئیس سازمان بسیج مستضعفین، محمدباقر قالیباف شهردار سابق تهران و مجتبی زارعی رییس سازمان بسیج اساتید کشور برگزار شد؛ از خدمت‌گزاران گمنام جمهوری اسلامی ایران تقدیر شد.

همچنین در بخش دیگری از مراسم از دو نفر از اساتید بسیجی و دو نفر از قضات شجاع و انقلابی که در مبارزه با فساد اقتصادی نقش داشتند، هم تقدیر شد.

هجدهمین اجلاس سراسری سازمان بسیج اساتید کشور با عنوان بسیج اساتید و آغاز دوره تمدنی انقلاب اسلامی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد.

رستمی: دانشگاه سنگری در مقابل توطئه‌های دشمنان است

حجت‌الاسلام رستمی رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها در ادامه این مراسم گفت: در دوره‌ای قرار داریم که شاید پیچیده‌ترین هجمه‌ها نسبت به جامعه و کشور ایران صورت می‌گیرد و جنگ نظامی٬ سیاسی٬ اقتصادی و فشار دیپلماتیک، جای خود را به جنگ کانونی داده و دشمنان با استفاده از سلاح القای ناتوانی و ایجاد بی‌اعتمادی به جامعه علیه ما تلاش می‌کنند.

رستمی یادآور شد: دشمن به دنبال ایجاد ناامیدی در جامعه است و در این شرایط سنگری که انتظار است مدافع جامعه باشد دانشگاه است.

رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها در ادامه خطاب به اساتید بسیجی افزود: دانشگاه در تمام ادوار محل خلق حماسه‌های دفاع از کشور بوده است و شما، بسیجی بودن را در خودباور کرده‌اید.

وی ادامه داد: اساتید دانشگاه باید برای سال تحصیلی پیش رو، در برابر دشمنی که گفته ۴۰ سالگی انقلاب نباید دیده شود، مقابله کنید.

وی افزود: دشمن بارها آرزوهای خود برای نابودی نظام را به گور برده و نظام با سرافرازی به حیات خود ادامه داده است٬ البته شرط این‌امر مقاومت و ایستادگی اهل حق است.

رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها با بیان اینکه خداوند وعده نصرت به مجاهدان داده است عنوان کرد: استادان باید محل مراجعه دانشجویان باشند٬ شما باید امید به آینده را نشان دهید.

قالیباف: مشکلات کشور راه‌حل‌های ۳ ماهه دارد نه ۳ ساله/ شعار «پوشک ـ موشک» جنگ روانی دشمن است

محمّدباقر قالیباف، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، امروز(چهارشنبه ۱۴ شهریور) در هجدهمین اجلاس سراسری بسیج اساتید که در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: ما به دنبال دشمن تراشی برای خود نیستیم بلکه به دنبال صراط مستقیم قرآن و اسلام هستیم و این ذات انقلاب اسلامی است، و وقتی چنین نگاهی داشته باشیم، حتماً تهدید و تحریم هست تا ما را از صراط مستقیم دور کنند.

وی افزود: ما به دنبال یک حیات معنوی برخاسته از فرهنگ اسلامی هستیم و امروز می‌بینیم که در دو عرصه با ما می‌جنگند؛ یکی اقتصادی و دوم عرصه رسانه ای و جنگ روانی. هدفشان هم منصرف کردن ما از آرمانهای انقلاب است.

قالیباف با بیان اینکه دشمن می‌خواهد با دستاویز قرار دادن برخی ناکارامدی‌ها ما را از آرمان‌های انقلاب دور کنند، اظهار داشت: امروز با افتخار باید از آرمان‌های انقلاب اسلامی دفاع کنیم. چرا باید در برخی محیط‌ها و نشست‌ها بشنویم که ما نسبت به آرمان‌طلبی خود و استقلال و عزّت امروز خود پاسخی نداریم.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: امروز در همین کشورهای اطراف، دولتها با یک اخم و بالا و پایین کردن عوارض تغییر می‌کنند. امروز با یک توییت استقلال کشورها در معرض تهدید قرار می‌گیرد.

وی افزود: کجای دنیا این گونه است که افراد در هر سطحی هر حرفی بخواهند بگویند، حتی برخی تهمت می‌زنند و دروغ می‌گویند به گونه ای که به نظر می‌رسد گاهی آزادی در ایران به هرج و مرج نزدیک می‌شود.

قالیباف با بیان اینکه اسلام سیاسی امام راحل، امت اسلامی را آنچنان انسجامی بخشید که در جنگ‌های ۳۳روزه و حوادث عراق و سوریه ، برنامه‌های آمریکا را بر هم زدند، تصریح کرد:
امام راحل می‌گفتند که دور کردن غربزده ها از کشور کار سختی است. چرا در چهل سالگی با افتخار کارنامه خود را بالا نبریم و نگوییم که در این حوزه‌ها عالی بوده‌ایم؟

وی ادامه داد: هر چالشی که امروز در کشور داریم در حوزه کارکردهاست و ربطی به آرمان‌های انقلاب ندارد.

شهردار اسبق تهران با بیان اینکه دشمن برای وارد کردن فشار روحی- روانی می‌کوشد از این ناکارآمدی‌ها بهانه تراشی کند و مردم را ناامید کند، اظهار داشت: این شعار «پوشک،موشک» یک جنگ روانی است که بگویند مردم اینها پول برای موشک دیگران را دارند اما برای پوشک کودکان شما ندارند.

قالیباف ادامه داد: ما در این چهل سال هم به تکلیف عمل کردیم و هم نتیجه محور بودیم، اما در مرحله دولت‌سازی درجا زده ایم، منظورم هر سه قوه است.

وی خاطرنشان کرد: در حوزه عملکردی دو ضعف جدی داریم؛ یک ضعف ساختاری و دو ضعف مدیریتی که دومی در اولویت است.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه امروز گرفتار جنگ اقتصادی هستیم و ارز هر روز یک قیمت دارد، تصریح کرد: اگر مقایسه ای با دهه اول انقلاب انجام دهیم می‌بینیم که آن زمان هم خیلی شرایط قابل پیش‌بینی نبود.

قالیباف ادامه داد: مشکلات کشور راه‌حل‌های روشن دارد؛ راه‌حل‌هایی که وعده نمی‌دهد که سه سال بعد آثارش مشخص شود بلکه راه‌حل‌هایی که سه ماه بعد مردم تاثیر آن را ببینند.

وی تصریح کرد: می‌توان کاری کرد که قیمت ارز در یک نقطه متوقف شود. آیا واقعاً تأمین کالاهای مورد نیاز مردم شدنی نیست؟ آیا پوشک مورد نیاز را نمی‌توان تأمین کرد؟ آیا در کوتاه مدت نمی‌توان راهی برای جلوگیری از له شدن خانواده های ضعیف تدوین کرد؟

قالیباف افزود: البته که می‌شود نهایتاً تا آخر همین امسال حداکثر راه‌حل‌هایی برای سامان دادن وضع موجود تدوین کرد.

وی با بیان اینکه در بانکها بیش از ۴۰۰ میلیون حساب وجود دارد در حالی که جمعیت ما ۸۰ میلیون است، خاطرنشان کرد: بیش از ۷۰ درصد سودهای سپرده های بانکی به ۴ درصد از مردم صاحبان حسابها تعلق می‌گیرد.

قالیباف ادامه داد: از یک جوان تولیدکننده مالیات می‌گیریم اما از سودهای لجام گسیخته به چند درصد مالیات اخذ نمی‌شود.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرد: در مالیات، صادرات، واردات، قاچاق کالا و... تا آخر عمر همین دولت می‌توان ساماندهی انجام داد.

شهردار سابق تهران با بیان اینکه ۴ درصدی‌ها هم قادرند قانون بنویسند و هم مصوبه تصویب کنند، تصریح کرد: آن‌ها می‌توانند ۲۵۶ میلیون یورو ارز دولتی بگیرند و در بازار آزاد بفروشند و به هیچکس هم پاسخگو نباشند.

قالیباف ادامه داد: همه اینها در کوتاه مدت قابل اصلاح است. یکی از راه‌ها سوق دادن نقدینگی به سمت طرح‌های نیمه تمام مزیت‌دار است.

وی افزود: با همه فشارها و تحریم‌ها قادریم که در سال ۱۴۰۰ یک ثبات ایجاد کنیم. من این بحث را مکتوب کرده ام و برای دوستانی که لازم بود فرستادم.

وی ادامه داد: اما چرا این ساماندهی انجام نمی شود؟ چون یک نگاه است که می گوید اقتصاد راه حل سیاسی دارد.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: امروز وظیفه ما و هرکسی که ایران و اسلام دوست دارد این است که از دولت برای حل مشکلات اقتصادی حمایت کنیم . بنده که مواضع سیاسی ام نسبت به این دولت شفاف و روشن بوده است ، اما باید همه دست به دست هم دهیم و این دولت را کمک کنیم و نباید رفتار سیاسی کنیم

وی اظهار داشت: اما دولت باید واقعا دنبال راه حل اقتصادی برای مشکلات کشور باشد ، نه اینکه در ظاهر به دنبال راههای اقتصادی باشد اما در واقع راه حلهای سیاسی را دنبال کند.

شهردار سابق تهران اضهار داشت: ما نباید مثل کسانی باشیم که یک زمان از دولت حمایت می کنند و زمانی که دولت در فشار است دست از حمایت می کشند، این جوانمردی نیست.

* زارعی: آموزش‌های کنونی در دانشگاه‌ها تولید مهارت نمی‌کند

مجتبی زارعی رییس سازمان بسیج اساتید هم در ادامه این اجلاس با اشاره به اینکه ما در دانشگاه ها باید به چند رابطه مهم توجه کنیم اظهار کرد اگر از روابطه ها و بسته های استاد با جامعه. بسیج اساتید و جامعه. استاد استاد. استاد دانشجو . نهاد سیاستگذاری و استاد. استاد مسجد. نسبت استاد دولت. نسبت استاد و بین الملل . استاد و تشکیلات به نفع انقلاب اسلامی و ایرانیان استفاده نکنیم صحنه را به دیگری واگذار کرده‌ایم .

وی افزود: می‌توان با روش شناسی بر پایه علمی رابطه ها را در راستای موفقیت کشور کشف و اصلاح کرد تا با قدرت بیشتری مسیر تمدن اتقلاب اسلامی را براساس فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی به نفع ایران و اسلام و انقلاب اسلامی طی کرد.

رئیس سازمان بسیج اساتید کشور گفت: ما به نسبت آموزش و آمایش در رویکرد وزارت علوم انتقاد داریم چراکه آموزش ها تولید مهارت نمی کنند و این نوع آموزش نمی تواند در جامعه علمی موثر و موفق عمل کند.

وی ادامه داد ما باید در جنگ نرم و حوزه های علمی و فناوری به سراغ مردم برویم و حل مسئله کنیم .

زارعی با اشاره به اینکه باید احترام به اساتید پیشکسوت را در هیچ برهه ای فراموش نکنیم عنوان کرد ما باید در تمامی زمینه ها رویکرد جوانگرایی داشته باشیم و نسل جوان را با مسائل روز کشور آشنا و درگیر کنیم.

رئیس سازمان بسیج اساتید کشور با تذکر و مخاطب قرار دادن مدیران و مسئولان دفاتر استانی بسیج اساتید گفت نباید منتظر مرکز بسیج اساتید بمانید و باید اجتهاد منطقه ای داشته باشند و مرکز را نیز با برنامه ها و طرح های خود راهنمایی و یاری کنند.

* انتصاب دبیر ستاد راهبردنگاری دهه پنجم انقلاب اسلامی

در بخشی از این اجلاس، با حکم مجتبی زارعی رئیس سازمان بسیج اساتید کشور سیدمصطفی مصلح زاده به عنوان دبیر ستاد راهبردنگاری دهه پنجم انقلاب اسلامی منصوب شد.

گفتنی است حکم مسئولیت مصلح‌زاده امروز با حضور محمدباقر قالیباف و زارعی در هجدهمین اجلاس سالیانه بسیج اساتید به وی تحویل داده شد.

ستاد راهبردنگاری دهه پنجم انقلاب اسلامی با کمک و همراهی صاحب نظران دانشگاهی و حوزوی ایجاد شده تا به گفته رئیس بسیج اساتید از همه ظرفیت ‏های جغرافیایی، سیاسی، اقتصادی، نظامی، فرهنگی، علمی و سرمایه‏­ های ­انسانی داخل و خارج از کشور بدون تنگ نظری ‏های حزبی، قومی و مذهبی برای فعلیت تمدنی آن استفاده شود.

لازم به ذکر است امروز از ستاد راهبردنگاری دهه پنجم انقلاب اسلامی در اجلاس بسیج اساتید رونمایی شد.

* ناکارآمدی نسخۀ «غرب‌مَدار» و «برون‌گرا» مشخص شده است

به گزارش فارس، اساتید بسیجی دانشگاه‌های کشور در پایان این اجلاس با انتشار یک بیانیه تحلیلی-راهبردی به کار خود پایان دادند.

متن این بیانیه در ادامه آمده است:

« در چهلمین سالگرد انقلاب کبیر اسلامی و همزمان با فتوحات منطقه ای بی نظیر نظام اسلامی در همراهی با جبهه مقاومت و در آستانه ورود به دهه پنجم و شکوفایی انقلاب اسلامی، از آنجا که جریان نفوذ و استحاله قصد دارد تصویری مغشوش، ناکارآمد و واژگون از واقعیات کشور ارائه دهد، استادان بسیجی کشور وظیفه خود می دانند نکاتی را با مدیران اجرائی، تقنینی و مسئولان فرهنگی- اجتماعی کشور و همه نخبگان دانشگاهی و حوزوی در میان گذاشته و از باب «انّ الذکری تنفع المؤمنین» مسائلی را یادآوری و بازگویی کنند.

جمهوری اسلامی ایران بی تردید در یک وضعیّت خطیر جنگ اقتصادی قرار دارد. به کارگیری واژه «جنگ» برای توصیف موقعیّت اقتصادی فی مابین یک یا چند دولت ملّت اگر تا پیش از خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم های همه جانبۀ اخیر بر ایران از نظر برخی تحلیل گران داخلی همچنان اغراق آلود می نمود اما در شرایط کنونی واقعیّتی مورد اذعان و اجماع ملّی است.

این درجه از صف آرایی و منازعۀ اقتصادی در مقیاس جهانی تاریخ تنش ها و هماوردی های اقتصادی دولت ملّت ها هم یک وضعیّت بی نظیر و بی سابقه را نشان می دهد. بالابردن درجۀ تحریم اقتصاد یک کشور به حداکثری ترین صورت قابل تصور از تحریم اقتصادی را با هیچ استعاره ای جز جنگ نمی توان توضیح داد. هرچند که رهبری معظم انقلاب اسلامی مدتها پیش از شرایط اجماع کنونی بر سر جنگ اقتصادی از استعارۀ جنگ برای توصیف هماوردی اقتصادی ایران و آمریکا استفاده کرده اند با اینحال فراگیر شدن درک جنگی از شرایط اقتصادی کشور علاوه بر روندتصاعدی و حداکثری تحریم های خارجی به علل دیگری هم مربوط است:

فرایندهای مرسوم امتیازدهی و امتیاز گیری های دیپلماتیک با حداکثری‌ترین حدّ انعطاف قابل تصور از جانب یک کشور هیچ گشایش سیاسی یا اقتصادی را برای ایران در بر نداشته است و در نتیجه نوعی اجماع ملّی شکل گرفته است که حلّ و فصل جنگ اقتصادی دیگر از طریق پروژۀ صلح و یا حتّی آتش بس اقتصادی موقّت هم ممکن نیست. به عبارت دیگر رنگ باختن رؤیای صلح اقتصادی به زمینه ای برای پذیرش و درک واقعی تری از امر جنگ اقتصادی تبدیل شده است. تاکید متأخر رهبر انقلاب مبنی بر آنکه هرگز مذاکره ای در کار نیست این انگاره را قطعیت بخشیده است.

عدم باور به موقعیّت جنگی یا عدم باور به حلّ و فصل جنگ اقتصادی متأخّر از طریق پروژۀ صلح اقتصادی طی سالهای گذشته موجب شده که فرایند مقاوم سازی اقتصاد ملّی و آمادگی های اجرایی و اقتصادی متناسب با شرایط جنگی نیز به تأخیر بیفتد و جمهوری اسلامی خصوصا قوه مجریّه علی رغم شکل گیری اجماع حاکمیّتی-مردمی بر سر جنگ اقتصادی و لزوم اتخاذ راهبردهای مقاومتی و پدافندی اما تا حدود زیادی در انفعال مدیریّت و تصمیم گیری قرار داشته باشد. برآیند این وضعیّت انفعالی تشدید تخریب های اقتصادی و در نتیجه تشدید شرایط جنگی به بالاترین درجات آن است.

جمهوری اسلامی ایران علی رغم تجارب چهاردهه‌ای از هماوردی تحریمی با دشمن خصوصا در عرصه های اقتصادی و پیش بینی تشدید و پیچیدگی این شرایط اما به جهت بررسی‌های آینده پژوهانه در خصوص تطوّرات تحریمی دشمن دچار کم کاری بوده و دانش رمزگشایی او از تحریم های اقتصادی و راه های مقابله با آن به اندازۀ دانش رمزگذاری تحریمی دشمن رشد نکرده است. در حالیکه در طرف دشمن علی رغم موقعیّت مسلّط تر اقتصادی شاهد طراحی های جدید و پیشرفته کردن روندهای تحریمی هستیم در طرف خود روندهای مواجهه و تحلیل همچنان مبتنی بر سنّت های رمزگشایانۀ دهه‌های گذشته است.

در سطح وجوه نمادین و رسانه ای جنگ اقتصادی نیز علی رغم تحوّلات چشمگیری که جبهه دشمن به وجود آمده و نیز نفوذ بسیار وسیعتری که از طریق شبکه های اجتماعی در افکار عمومی ایران پیدا کرده اما نظامات مواجهه همچنان کلاسیک و مبتنی بر شگردهای مرسوم روابط عمومی ادارات ایرانی باقی مانده است.

این ناکارآمدی مزمن در نظام مواجهۀ نمادین نظام با حملات نمادین دشمن به پیامدهای واقعی و اقتصادی جنگ اقتصادی ضریب روانی داده است. به نحوی که در بخش عمده ای از فضای افکار عمومی و نیز تلقّی نخبگانی کشور هم تصور اغراق آلودی نسبت به قدرت ضربه زنی دشمن پدید آمده و هم انگارۀ بسیار ضعیفی از توان مقاومت ملّی شکل گرفته است. این واقعیّت منجر شده که در برخی سطوح و لایه های افکار عمومی حتّی تلقّی قحطی اقتصادی و غذایی به وجود آید. در این چارچوب پذیرش شایعۀ قحطی آب و غذا و مواد لبنی و مواد شوینده را در برخی شهرهای بزرگ از سوی بدنه های مردمی و هجوم به خرید و ذخیره سازی این نوع از کالاها خصوصا آب معدنی را باید به عنوان یکی از نشانه های آسیب پذیری همه جانبۀ افکار عمومی در ایران در شرایط اخیر جنگ اقتصادی درک کرد.

پیرو فرمایشات امام خامنه ای مبنی بر اولویت توجه به جنگ اقتصادی در شرایط پیچیده اخیر کشور لازم است همه مسئولین به خود آرایش جنگی گرفته و خود را مهیای نبرد اقتصادی همه جانبه نمایند.

دچار «بن‌بست» نشده‌ایم و نباید «بحران کارآمدی» را به نظام نسبت داد؛ چون هیچ بن‌بستی وجود ندارد و نظام، همچنان از عهدۀ حلّ مسأله‌ها و مشکلات برمی‌آید. باید میان ناکارآمدی اصل و کلّیّت حاکمیّت از یک‌سو، و وجود اختلال کارکردی در برخی نهادها و زیرمجموعه‌های آن، تفاوت قائل شد. این تفکیک و تمایز، نکتۀ دقیقی‌ست که رهبر انقلاب نیز در تحلیل خویش، از آن غفلت نکرده است؛ چنان‌که هر چند صدور فرمان آتش‌به‌اختیار خطاب به نیروهای مؤمن انقلابی را مستند به این امر کردند که بخش‌هایی از حاکمیّت دچار اختلال و تعطیلی هستند، اما تصریح کردند که حرکت عمومی و کلّی انقلاب و نظام، پیشروانه و تکاملی است.

در جایی دیگر، ایشان تذکّر داده‌اند که چنانچه پاره‌ها و بخش‌هایی از نظام، حرکت و تلاش خود را با حرکت جهش‌وار نظام، هماهنگ نکنند، افکار عمومی، نقص و ضعف آنها را به پای نظام خواهند نوشت و چنین امری، ظلم و جفا به نظام اسلامی است.

ضمناً دچار «گسست میان مردم و نظام» نشده‌ایم و مردم از انقلاب، «عبور» نکرده‌ و به این نتیجه نرسیده‌اند که باید انقلاب و نظام را برانداخت؛ چنان‌که حتّی اگر بخش‌های از مردم، تجمع کنند و شعارهای تند سَر دهند و با از خود خشونت نشان دهند نیز نباید تصوّر کرد که خروش و خشم‌شان، ناظر به اصل انقلاب و نظام است؛ چون اعتراض جدّی و خشن نسبت به «ساخت دیوان‌سالاری نظام و برخی نهادها و مجموعه‌ها»، هرگز به معنی نفی «اصل انقلاب و نظام» نیست.

همچنین باید گفت دچار «فروپاشی اجتماعی» نشده‌ایم؛ زیرا همچنان عناصر مقوّم جهان اجتماعی ما، حضور تعیین‌کننده دارند و آن را مستحکم و زنده نگاه داشته‌اند، و این وضع، در برخی مواقع حساس و خاص، خودنمایی می‌کند.

علیرغم افول اعتبار اجتماعی برخی مسؤولین اجرائی کشور نزد افکار عمومی و بدبینی بخشی از مردم به اینکه مسؤلین ارشد توانایی مدیریّت کشور برای برون رفت از بحران خطیر اخیر را دارند، اما پیمایش های معتبر ملّی نشان می دهد که درجۀ اعتماد عمومی به رهبری جمهوری اسلامی با فاصلۀ بسیار معنی داری نسبت به سایر مسؤلین جمهوری اسلامی همچنان بالای 80 درصد است. این ظرفیّت عظیم از همگرایی رهبری و مردم در بدترین شرایط اقتصادی قابل تصور از تحریم خارجی و ناکارامدی داخلی همچنان پایۀ معتبر و سرمایۀ فراوانی را برای اعتماد به نفس ملّی در عبور از بحران و امید به آینده است.

با وجود پیشرفتهای چهل ساله انقلاب اسلامی متاسفانه ناکارآمدی دولت دوازدهم باعث ایجاد نارضایتی‌های اجتماعی در لایه هایی از مردم شده است و باید گفت التهاب و نارضایتی اجتماعی، یک «واقعیّت» است و آنچه که مسبب این وضع شده، «احساس» نیست، بلکه «وجود بیرونی و عینی» دارد.

واقعیّت این است که گذران معیشت برای بخش‌های بزرگی از مردم، دشوار و مشقّت‌بار شده است، و این وضع، اگرچه تا حدّی در گذشته نیز وجود داشته، اما در ماه‌های اخیر، شدّت و غلظت آنچنانی یافته است و به‌صورت «ضربه‌های لحظه‌ای و دفعی» که تکانه‌ها و تنش‌های تهدیدکننده می‌آفریند، درآمده است. بنابراین، نه توقعات/ انتظارات/ مطالبات/ خواسته‌های مردم، «تخیلی» و «احساس محض» است، نه محرومیّت/ ضعف‌ها/ خلاءها/ کمبودها.

نارضایتی اجتماعی که اکنون شکل گرفته، ریشه‌ها و سرچشمه‌های حقیقی دارد، و «برساخته» و «تلقینی» و «صوری» نیست. آری، جنگ روانی جبهۀ دشمن، قابل انکار نیست؛ این‌که افکار عمومی، میل به مبالغه و تعمیم دارند، روشن است؛ و همچنین وجود روحیّۀ حرص و طمع و زیاده‌خواهی در برخی افراد، برداشت موجّهی است، اما سخن در این است که در کنار این واقعیّت‌ها، معضلات و چالش‌های اقتصادی و معیشتی مردافکن نیز، بخشی از واقعیّت است.

این وضع اجتماعی، حاصل «سوء‌تدبیر» بخش‌هایی از حاکمیّت است، به این معنی که برخی اجزاء حاکمیّتی، مبتلا به «نقص کارکردی» هستند و در حوزۀ وظایف و مسئولیّت‌های خویش، ضعف‌ها و نقصان‌های آنچنانی دارند. پس آنچه که در سطح سیاسی رخ داده است، اثرات و نتایج تخریبی و بازدارندۀ در سطح اجتماعی نهاده است. این ربط علّی وثیق، موجب گشته پرداختن به دولت در تحلیل اجتماعی ما، منزلت پُر رنگ داشته باشد و به نوعی، «دولت‌محوری» در آن به چشم بخورد.

مطالعۀ تجربۀ حاکمیّتی در دورۀ پساانقلاب تاکنون نشان می‌دهد که ما همواره گرفتار ضریبی از «اختلال کارکردی» در لایۀ حاکمیّتی بوده‎‌ایم که گاه، عادی و معمول بوده، و گاه، غیر عادی و فرساینده. سخن در اینجا بر سر آن سنخ از اختلالات کارکردی در سطح حاکمیّتی است که باید «نابهنجار» و «فرساینده» تلقّی شوند، و موجبات شکل‌گیری «نارضایتی اجتماعی» را فراهم می‌کنند.

علّت بنیادی و اکثری پدید آمدن اختلال کارکردی در حاکمیّت، حضور و نفوذ «نیروهای تجدُّدی» در آن است؛ نیروهایی که اگرچه سوابق و مدعیّات و ظواهر انقلابی دارند، اما دلبسته و شیفتۀ تجدُّد هستند و معتقدند باید به ارزش‌های غربی، تن در داد و تسلیم غرب شد.

در واقع، نیروهای انقلابی به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ یکی کسانی‌که با وجود نقش‌آفرینی در وقوع انقلاب و دورۀ پس از آن، از گفتمان اصیل انقلاب و امام خمینی فاصله گرفته و به سوی ایدئولوژی لیبرالیستی گرایش پیدا کرده‌اند، و دیگری عدّه‌ای که گذر زمانه و تحوّلات سیاسی، خللی در فکر و روحیّۀ انقلابی‌شان ایجاد نکرده و آنان با همان شدّت عهد اولیّۀ انقلاب، دل در گرو ارزش‌ها و اصالت‌های انقلابی دارند و حاضر نیستند از موضع عمل‌گرایانه و منفعت‌اندیشانه، به انقلاب بنگرند و با بهانه‌ها و توجیهات مختلف، از انقلاب و انقلابی‌گری عبور کنند.

اختلال کارکردی در حاکمیّت، به سیاست اقتصادی نیروهای تکنوکرات بازمی‌گردد که در حقیقت، سیاست «بی‌سیاستی‌«ست؛ چون آنها می‌خواهند مسألۀ اقتصاد را در جایی «بیرون از حوزۀ اقتصاد»، حلّ کنند. به عبارت دیگر، آنها قصد دارند با «سازوکارهای غیر اقتصادی»، دردها و امراض اقتصادی را برطرف سازند، به این‌صورت که از طریق «مذاکره و عقب‌نشینی از مواضع انقلاب»، «تحریم‌های اقتصادی» را برطرف کنند تا امکان «سرمایه‌گذاری خارجی» فراهم گردد. به این ترتیب، آنها معتقدند که ما از نظر درونی، «ظرفیّت‌ها» و «استعدادها»ی کافی برای رشد و شکوفایی اقتصادی نداریم و نمی‌توانیم بدون سرمایه‌گذاری خارجی، گرهی را بگشاییم. در این حال، آیت‌الله خامنه‌ای با این‌که از آغاز، با چنین راه حلّی موافق نبود، بلکه حتّی نسبت به تحقق آن نیز خوش‌بین نبود، مسیر را در برابر چنین فکری، مسدود نکرد و مجال داد تا نسخۀ یاد شده، به اجرا گذارده شود.

امروز مشخص گردیده که این نسخۀ «غرب‌مَدار» و «برون‌گرا»، راه به جایی نخواهد نبرد و حتّی عملی نیز نخواهد شد تا دست کم، برخی پیشرفت‌های صوری و برون‌زا، پدید آید. از طرف دیگر، معطّل و معوّق نگاه داشتن اقتصاد و گره زدن آن به سرنوشت مذاکرات و توافقات، موجب گردید نه‌فقط در طول این مدّت، «رکود» اقتصادی بی‌سابقه به‌وجود آید، بلکه با رفع نشدن تحریم‌های غربی و خارج شدن ایالات متحدۀ امریکا از توافق، «شوک» و «تنش» آنچنانی به اقتصاد وارد شود و معیشت روزمرۀ مردم، بسیار بیشتر از گذشته، در سراشیبی قرار گیرد. به این ترتیب، وضع معیشتی ناگوار و دشوار کنونی مردم، حاصل مستقیم «بی‌برنامگی و بی‌عملی اقتصادی» و «تکیه کردن بر نتیجۀ مذاکرات و توافقات» است.

آنچه که در اینجا، اهمّیّت فراوان دارد، تنبّه و توجّه یافتن نسبت به ربط علّی یاد شده است؛ چراکه «هزینه‌ها و خسارت‌های اقتصادی و اجتماعی» که تاکنون بر ما تحمیل شده و تنگنای معیشتی که امروز با آن دست به گریبان هستیم، ریشه در چنین فکر و ایدۀ ناصواب و زیان‌بار دارد. متأسّفانه، با وجود این‌که انتظار می‌رود نیروهای تکنوکرات، از مردم برای وعده‌های خام و نسنجیده‌ای که دادند و صنعت هسته‌ای را متوقف کردند و اقتصاد و معیشت‌شان را از چاله به چاه افکندند، عذرخواهی و اظهار پشیمانی کنند، به افکار عمومی القاء می‌کنند که باید مسیر مذاکره و گفتگو را همچنان گشوده نهاد و به آن امید بست. آیا قرار است هزینه‌ای بیش از این بر اقتصاد ملّی ما تحمیل شود و معیشت روزمرۀ مردم، گرفتار چالش‌های دشواری‌تر شود و عزّت و حیثیّت اسلامی و ملّی ما، بیشتر مخدوش گردد؟

استادان بسیجی بر اساس وظیفه پرسشگری و مطالبه گری خود سوالاتی را با مدیران کشور در میان می گذارند و منتظر پاسخهای آنان می مانند. اساتید بسیجی آمادگی دارند در ارائه راه حلها، مدیران کشور را یاری نمایند.

الف) سوالات و مطالباتی که در حوزه فرهنگ، دین و آزادی وجود دارد:

آیا مسئولان و مدیران دربارة «هدایت فرهنگی جامعه»، احساس وظیفه شرعی و حاکمیتی می‌کنند؟

آیا «موانع» و «مزاحمات» را برطرف می‌کنند و «عناصر مخرّب و مُفسد» را از پیکر فرهنگ، می‌زدایند؟

آیا مسئولان و مدیران به گونه‌ای اقدام می‌کنند که مردم، «متدیّن» شوند؟

برنامۀ مسئولان فرهنگی برای «صیانت از فرهنگ اسلامی و انقلابی» چیست؟

آیا مسئولان فرهنگی به «تقویّت جناح فرهنگی مؤمن» کمک می‌کنند؟

برنامۀ مسئولان فرهنگی برای مراقبت فرهنگی از جامعه در قالب «تولید کالای فرهنگی مفید» و «جلوگیری از کالای فرهنگی مُضر» چیست؟

از نظر نهادهای فرهنگی رسمی، «مسئلۀ اصلی» چیست؟

چرا عدّه‌ای مرتکب این «خطای بزرگ» می‌شوند که همواره می‌کوشند از طریق «دور زدن قوانین نظام اسلامی»، «اقتضائات غلط و انحرافی فرهنگ غربی» را در جامعۀ ما برقرار کنند؟

آیا دولت خود را مقید به بسط سبک زندگی دینی در برابر سبک زندگی غربی می داند؟

ب) سوالات و مطالباتی که در حوزه آرمانها و اصول انقلاب اسلامی وجود دارد:

چرا بعضى‌ها با شعار «اعتدال» و «پرهیز از افراط»، سعى می‌کنند «نیروهای مؤمن» را که در خطرها، زودتر از همه، سینه سپر می‌کند، کنار بزنند؟

چرا عدّه‌ای وانمود می‌کنند که «آرمان‌خواهی»، مخالف «واقع‌گرایی» است، در حالی‌که «آرمان‌خواهی»، مخالف «محافظه‌کاری» است، نه مخالف «واقع‌گرایی»؟

چرا مسئولان از «ادبیّات سیاسی دشمن» استفاده می‌کنند؟

آیا «انقلابی‌گری» به معنای «افراطی بودن» است؟

آیا «عقلانیّت»، نقطۀ مقابل «انقلابی‌گری» است؟

آیا مسئلۀ حقیقی مسئولان، «روحیّۀ انقلابی» و «جهت‌گیری انقلابی» است، نه حاشیه‌ها و چیزهای کوچک و جزئی؟

چرا به طرف «اشرافی‌گری» حرکت می‌کنیم؟

چرا به‌جای «توجّه به طبقۀ ضعیف»، دل‌سپردۀ طبقات مرفّه و زیاده‌خواه شدیم؟

چرا به‌جای «تکیۀ به مردم»، به خارجی‌ها تکیه کردیم و امیدمان را به بیگانه‌ها بستیم؟

آیا خصوصیّات «تدیّن»، «انقلابی بودن»، «کارآمدی»، «پُرکاری» و «جهادی عمل کردن» در انتخاب مدیران در نظر گرفته می‌شود؟

چرا «طرح تحوّل آموزش و پرورش» و «نقشۀ جامع علمی کشور»، همچنان به نتیجه نرسیده است.؟

چرا به دانش‌آموزان، فرصت فراغتی برای پرداختن به «تفکّر انقلابی» و «کار انقلابی» داده نمی‌شود؟

چرا بر «اسلام رحمانی» اصرار می‌شود؟

ج) سوالات و مطالباتی که در حوزه اقتصاد و معیشت مردم وجود دارد:

چرا دولت اولویت خود را به حوزه اقتصاد و معیشت و زندگی مردم نمی دهد؟

آسیب‌های ناشی از «مستی اشرافی‌گری» چه هستند؟

چرا جلوی «اشرافی‌گری» گرفته نمی‌شود؟

آیا رفتار و گفتار مسئولان، «ضدّ اشرافی‌گری» است؟

چرا «رعایت قشرهای ضعیف و توجّه به روستاها و مناطق فقیر»، اولویت ندارد؟

چرا مسئولان به میان مردم نمی‌روند، و با مردم، «بی‌واسطه» مرتبط نمی‌شوند، و از مردم نمی‌شنوند؟

چرا دولت در پی «ارتباط نزدیک با مردم به‌منظور درک بهتر واقعیّات زندگی آنها» و «حفظ و تقویت روحیّۀ مردمی و پرهیز از اَشرافی‌گری» نیست؟

چرا حرف مردم، که شکایت از «فساد» و «تبعیض» است، شنیده نمی‌شود؟

چرا «اشرافی‌گری»، «امتیازطلبی»، «بی‌مبالاتی نسبت به بیت‌المال» و «بی‌اعتنائی به طبقۀ مستضعف» در میان مسئولان، وجود دارد؟

چرا متن «مردم» را بر «حزب» و «جناح» و مانند اینها، ترجیح داده نمی‌شوند؟

چرا «مستضعفان» و «مناطق مظلوم و دورافتاده» را، بر «مرفّهان» ترجیح نمی‌دهند؟

چرا با فاسد، «مبارزۀ جدّی و پیگیر» نمی‌شود؟ چرا گفته می‌شود و سروصدایی به راه انداخته می‌شود، اما پس از چندی، خاموش می‌گردد؟

د) سوالات و مطالباتی که در حوزه عملکردی و کارکردی دولت و قوا وجود دارد:

چرا بعضی از «دستگاه‌های دولتی» در بعضی از زمینه‌ها، دچار «ناامیدی» می‌شوند و می‌گویند «نمی‌شود»؟

چرا عدّه‌ای روی کمبودها و ضعف‌ها انگشت می‌گذارند و دربارۀ آنها مبالغه و اغراق می‌کنند؟

چرا رئیس‌جمهور محترم در صحبت‌شان، به کارهایی که باید در زمینۀ اقتصاد انجام بگیرد، اشاره می‌کنند، اما توجه ندارند که مخاطب غالب این بایدهای کاری، «خود ایشان» هستند؟

چرا کسانی‌ که امروز، همۀ «امکانات مدیریّتی کشور» در اختیارشان است، نقش «اپوزیسیون» و «مدّعی» به خودشان می‌گیرند؟ چرا بر «ضدّ کشور» حرف می‌زنند؟ چرا «پاسخگو» نیستند؟

چرا مسئولان، «مشکلات و گلایه‌های مردم» را نادیده می‌گیرند؟

چرا مدیریّت‌‌ها همراه با «شفّافیّت»، «نظارت» و «پیگیری» نیست؟

چرا «مدیریّت جهادی» را بر «دیوان‌سالاری‌های فرسوده» ترجیح نمی‌دهند؟

مسئولان توجه دارند که «بسیاری از مردم» از لحاظ اقتصادی، «در فشار» هستند و گرانی‌ها را با همۀ وجودشان لمس می‌کنند؟

آیا «حاشیه»‌ای که امروز بیشتر از «متن»، ما را به خودش سرگرم کرده، «فضای مجازی» و «پیام‌رسان‌ها» نیست؟

چرا برخی، جامعه را «دوقطبی» و مردم را به «دو دسته» تقسیم می‌کنند؟

چرا برخی به دنبال «التهاب‌آفرینی» و «ایجاد دودستگی‌های مُضر» هستند؟

هـ) سوالات و مطالباتی که در حوزه سیاست خارجی وجود دارد:

چرا کسانی برای «نفی استقلال»، تئوری‌سازی می‌کنند؟

آیا مشکل اقتصادی کشور، با نسخه‌های غربی درست خواهد شد؟

چرا مسئولان، تسلیم «معاهدات بین‌المللی» می‌شوند؟

چرا کسانی به‌عنوان «عقل» و «نگاه عقلانی»، «سازش و تسلیم در مقابل دشمن» را القاء می‌کنند؟

آیا اگر «برجام» نبود، وقوع جنگ نظامی در ایران، حتمی بود؟

آیا جنگ واقعی، «جنگ اقتصادی» و «جنگ فرهنگی» است، یا جنگ نظامی؟

آیا «هزینۀ تسلیم شدن» در برابر قدرت‌های زورگو، به‌مراتب بیشتر از «هزینۀ ایستادگی» در مقابل آنها نیست؟

آیا «هزینۀ تسلیم شدن»، به‌مراتب بیشتر از «هزینۀ مقاومت کردن» است؟

آیا «تکیۀ به بیگانه»، خطرناک است؟

آیا ممکن است از بیگانه باید بهره بُرد و استفاده کرد، ولی «تکیه» و «اعتماد» به او نکرد؟

آیا این تصوّر که چنانچه ما با آمریکا توافق کنیم، خواهیم توانست که مشکلات را حلّ کنیم، مبتنی بر «توهم» است یا «واقعیّت»؟

آیا عناصر نفوذی، به شکلی وارد ارکان نظام شده‌اند؟

چرا برنامۀ «نفوذ» در کشور، «برنامۀ جدّی آمریکا» است؟

آیا مسئولان مراقب هستند که «نفوذی دشمن»، در «دستگاه‌های تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر» وارد نشوند؟

چرا تاکنون همۀ ظرفیّت‌ها و امکانات بومی به‌کار گرفته‌ نشده است؟

دلیل «باور نداشتن یا بها ندادن بعضی از مسئولان به ظرفیّت‌های درونی» چیست؟

چرا در مذاکرات هسته‌ای، به طرف مقابل «اعتماد» کردیم، اما از اعتمادمان، «سودی نبردیم»؟

آیا «انعطاف» در مقابل این دشمن، به‌خاطر «مصلحت‌سنجی‌های موسمی»، تیغ دشمنی او را کُند خواهد کرد؟

اصرار بر گره زدن حلّ مسائل کشور به برجام و امثال برجام و مسائل خارجی، به چه دلیل است؟

آیا اقتصاد کشور از راه برجام اروپایی، درست خواهد شد؟

بسیج اساتید، افق آینده انقلاب اسلامی را هم بر اساس وعده های لا یتغیر الهی و هم بر اساس محاسبات و مشاهدات عینی کشور و جهان اسلام افقی روشن، بلند، موفق و کارآمد می داند و امیدوار است توفیق داشته باشد در فرایند تمدن سازی نوین و عظیم اسلامی نقش آفرین باشد.»

انتهای پیام/