ابتکار:وقت تنگ است، باید تکلیف صنعت موشکی را مشخص کنیم

در دولت اول روحانی، هر وقت درباره عملکرد دولت سوال می شد، مقامات دولتی و اصلاح طلبان می گفتند که در حال آواربرداری هستیم و میوه و محصول دولت روحانی در دوره دوم به ثمر خواهد رسید.

 ابتکار: وقت تنگ است، باید تکلیف صنعت موشکی را مشخص کنیم

روزنامه ابتکار در یادداشتی با عنوان «وقت تنگ ایران و آمریکا» به قلم «جلال خوش چهره» نوشت:«وقت تنگ است؛ هم برای تهران و هم واشنگتن. دو طرف تا زمان باقی است باید تکلیف پرونده اختلاف‌ها و دشمنی‌های خود را روشن کنند».

روزنامه سازندگی نیز در یادداشتی به قلم «عبدالرضا هاشم زایی» نماینده عضو فراکسیون امید مجلس نوشت:«به اعتقاد من مشکلات اقتصادی که در حال حاضر گریبانگیر کشور شده و حتی بخش زیادی از مشکلات سیاسی که از قضا ناشی از همین مشکلات اقتصادی است، همه به روابط بین الملل و اصلاح سیاست خارجه برمی گردد؛ چرا که بدون تن دادن به قواعد عام بین المللی و قواعد بازی در خارج از مرزهای کشور، باید خود را در محیط ایزوله ای تصور کنیم که برای بقای خود فقط و فقط به روابط داخلی خودش چشم دارد. امری که قطعا ممکن نیست».

همچنین «قاسم محبعلی» از مدیران وزارت خارجه در دولت اصلاحات در مصاحبه با شماره امروز روزنامه آرمان گفت:«انتظارات ایران از ایالات متحده مبنی بر برداشتن کامل تحریم‌ها، بازگشت به برجام و بعد مذاکره، با توجه به شرایط و اتفاقات روز انتظار چندان واقع بینانه‌ای نیست و در عمل امکان تحقق آن بسیار اندک است».

درباره فضاسازی رسانه های اصلاح طلب چند نکته قابل ذکر است:

اول اینکه اصلاح طلبان در رویکردی تأمل برانگیز، مسئله ایران و آمریکا را صرفا به اختلاف و تنش بین دو کشور که هر دو به یک میزان در ایجاد این اختلاف مقصر هستند، جا می زنند. این در حالی است که مسئله میان ایران و آمریکا این است که یک کشور خواهان غارتگری و سلطه گری و رفتار ارباب و رعیتی است و کشور دیگر خواهان استقلال در مقابل این خوی وحشی گری است. رویکردی که تاکنون نتایج قابل توجهی داشته است.

دوم اینکه، ایران، دومین کشور دارای توانایی ساخت دریچه قلب در جهان است؛ دومین کشور در درمان تالاسمی با شیوه پیوند مغز استخوان؛ سومین تولیدکننده دکل‌های انتقال برق؛ رتبه دهم جهانی در فناوری لیزر؛ مقام دوم جهان در زمینه تولید نانو دارو؛ چهارمین کشور در تولید اتانول در دنیا؛ رتبه سوم جهان در صنعت سدسازی؛ نهمین کشور دارای چرخه کامل فناوری فضایی؛ دومین کشور دارای فناوری تولید پهپاد رادارگریز؛ اولین کشور تولیدکننده صنعتی بیوایمپلنت؛ چهارمین قدرت موشکی جهان؛ جزو 10 کشور سازنده زیردریایی در جهان؛ تولیدکننده سریعترین اژدر رادارگریز در جهان؛ دارای مولفه استراتژیک خودکفایی در بنزین؛ پنجمین کشور برتر سازنده ربات انسان نما؛ چهارمین کشور صاحب فناوری ساخت نیروگاه خورشیدی در جهان؛ اولین سازنده استارتر هواپیما در غرب آسیا؛ چهارمین قدرت دریایی جهان و... اینها تنها بخشی از توانمندی‌های غرورآفرین و افتخارآمیز جمهوری اسلامی ایران است.

سوم اینکه، خیلی از ما ایرانی‌ها از این توانمندی‌های غرورآفرین بی‌اطلاع هستیم؛ به قول معروف این ویژگی‌های حیرت انگیز «به چشم‌مان نیامده است». علت اینکه این توانمندی‌های غرورآفرین «به چشممان نمی‌آید» مربوط به تقصیرها و قصورهایی است که در داخل کشور و در بخشی از حوزه‌ها مانند «اقتصاد» و همچنین برخی از صنایع از جمله «خودروسازی» رخ داده است.
تقصیرها و قصورهایی که نتیجه اعتماد به دولت‌های خارجی زورگو و بدعهد و بی‌اعتمادی به جوانان نخبه، مومن و انقلابی و یقین نداشتن به وعده الهی و عافیت‌طلبی و فقدان خودباوری است.

چهارم اینکه، پرونده برجام، تجربه بسیار مهم و البته تلخ و پرهزینه در مقابل دیدگان افکار عمومی قرار داد. ایران بدون واسطه با آمریکا مذاکره کرد و به توافق رسید. به واسطه برجام صنعت هسته ای تقریبا تعطیل شد، اما در سوی مقابل علیرغم وعده های فراوان دولتمردان و اصلاح طلبان، نه گشایش اقتصادی ایجاد شد و نه تحریم ها لغو شد.

پنجم اینکه، حالا اصلاح طلبان با توهین به فهم مردم، ادعا می کنند که باید تکلیف پرونده اختلاف ها را روشن کنیم. آمریکا و اروپا صراحتا اعلام کرده اند که خواسته فعلی آنها کلیدزدن مذاکرات موشکی و ایجاد محدودیت گسترده در صنعت موشکی و توان دفاعی و همچنین قدرت منطقه ای ایران است. خواسته ایران نیز لغو تحریم هاست، اما اصلاح طلبان پیشاپیش تاکید کرده اند که انتظار لغو تحریم ها واقع بینانه نیست! به نظر شما آیا اصلاح طلبان با بدیهی ترین و ابتدایی ترین اصول منافع ملی و روابط بین الملل آشنایی دارند؟!

** وضعیت فعلی اقتصادی تقصیر دولت قبل است

«داریوش قنبری» نماینده سابق مجلس و فعل سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«در خصوص مسائل اقتصادی و نابسامانی‌ها باید ذهنیت مردم را در ارتباط با مسائلی که در کشور وجود دارد روشن کرد. آنچه هست جریان رقیب در مورد عملکرد دولت سوءاستفاده سیاسی می‌کند و تلاش دارد از نمد مشکلات اقتصادی برای خود کلاهی ببافد».

قنبری در ادامه گفت:«اگر سهم دولت و جریان رقیب را در این اتفاقات ارزیابی کنیم خواهیم دید که سهم دولت شاید به اندازه یک دهم یا یک صدم جریان رقیب نیز نباشد و به نظر من دولت در این شرایط اقتصادی هیچ تاثیری ندارد که بخواهیم دولت را سرزنش کنیم. همه می‌دانند در زمانی که طیف تند و افراطی دولت را در اختیار داشت زمینه برقراری این تحریم‌ها چیده شد که آقای روحانی برای مدتی آن را متوقف کرد، اما در نتیجه کارشکنی‌های ترامپ و همسویی برخی متغیرهای داخلی و جریان دلواپس، تحریم‌ها بازگشت».

در حال حاضر، دولت چند ماهی است که وارد هفتمین سال فعالیت خود شده است. در دولت اول روحانی، هر وقت درباره عملکرد دولت سوال می شد، مقامات دولتی و اصلاح طلبان می گفتند که در حال آواربرداری هستیم و میوه و محصول دولت روحانی در دوره دوم به ثمر خواهد رسید.

حالا علیرغم اینکه 2 سال و اندی از دولت دوم روحانی نیز سپری شده، این طیف مدعی است که همچنان در وضعیت آواربرداری هستیم و مشکلات فعلی تقصیر دولت قبل است.

چندی پیش «ابراهیم اصغرزاده» از فعالین اصلاح طلب گفته بود:«برخورداری از نتیجه ملموس برای دولت دوم روحانی بسیار حیاتی است و دیگر نمی‌شود با مردم گفتاردرمانی کرد و با بیان توجیهات و اینکه ما می‌خواستیم آنها نگذاشتند، اعتماد آنها را مجدداً کسب کرد... مردم خواهند گفت که کاندیداهای اصلاح‌طلب در سال ۱۴۰۰ هم از جنس همین‌ها هستند. به‌همین دلیل از حالا باید خود را بازنده رقابت ۱۴۰۰ تلقی کنیم».

** اگر FATF تصویب نشود، مردم ایران بدبخت می‌شوند

روزنامه ایران در گزارشی با عنوان «"اف ای تی اف" در برزخ؛ 80 میلیون ایرانی در معرض تحریم های جدید» نوشت:«در یک مثال ساده، سازوکار FATF درست مانند فیفا است، یعنی یک نهاد بین‌المللی (و نه بین الدولی) که از کشورها می‌خواهد برای عضویت در این فدراسیون (و اینجا FATF یک فدراسیون مالی است) مقررات و ضوابط آن را در کشور خود اجرا کنند. اگر اجرا شد، شما عضو این نهاد هستید و اگر نه، بیرون از این نهاد خواهید ماند. آیا ایران می‌تواند سازوکارهای فیفا را اجرا نکند؟ در این صورت، رابطه فوتبال ایران با فوتبال جهان در همه زمینه‌ها قطع می‌شود».

ارگان رسانه ای دولت در ادامه نوشت:«این مسأله درباره FATF هم صادق است. FATF به‌عنوان یک فدراسیون جهانی مالی، از ما نمی‌خواهد اطلاعات خود را، رایگان و به سادگی به هر کشوری که خواست بدهیم، بلکه فقط می‌خواهد استانداردهای مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم را در کشور خود اجرا کنیم، درست مانند فیفا که درباره فوتبال هر کشور، استانداردهایی دارد. در ایران اما، مسأله FATF سیاسی شده است».

روزنامه ایران در این گزارش تاکید کرد:«اگر کشوری توصیه‌ها و استانداردهای مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم را عملیاتی نکند، همه اجزای اقتصاد و همه مراودات اقتصادی آن زیر سؤال می‌رود. البته نکته این است که هنوز هم ما با دنیا ارتباط بانکی داریم، اما اگر وارد فهرست سیاه FATF شویم، پیامدهای آن فقط به روابط بانکی محدود نمی‌ماند و همه روابط مالی و تجاری، اعم از بخش خصوصی و دولتی را دربر می‌گیرد».

حامیان FATF مدعی هستند که عملکرد این سازمان بین دولتی شبیه FIFA  است. برخلاف این ادعا، این گونه نیست که FATF مقررات روشن و مشخصی داشته باشد که برای همه کشورها به یکسان جاری و ساری باشد. مصداق واضحی که این عدم «عمومیت» را به خوبی نشان می‌دهد، این است که از کل کشورهای دنیا، تنها دو کشور «ایران» و «کره شمالی» (دقیقا دو کشوری که ترامپ با آنها در چالش است) در لیست «اقدامات متقابل» (که با لفظ عوامانه لیست سیاه FATF معروف شده) قرار دارند، ولی مثلا کشوری مثل «سومالی» که عملا دولت آن فروپاشیده است و توسط دزدان دریایی اداره می‌شود و هیچ سازوکار مالی ندارد، در این لیست قرار ندارد. پس مشخص است. حتی آل سعود که هیچ‌گونه گزارشی از ساز و کارهای مالی آن وجود ندارد و دهه‌هاست که پول هنگفت نفت آن صرف‌اشاعه وهابیت تکفیری و تشکیل و تجهیز و پشتیبانی گروه‌های تروریستی چون القاعده، داعش، جبهه النصره و...می‌شود، در لیست سیاه FATF نیست.

FATF  می‌گوید که بانک‌های ایران باید بر طبق لیست تحریم وزارت خزانه‌داری آمریکا عمل کنند. در این لیست‌اشخاصی همچون سردار قاسم سلیمانی و دکتر فریدون عباسی-دانشمند هسته‌ای- و بسیاری دیگر از متخصصان ایرانی در حوزه‌های مختلف قرار دارند.