ساعت خویش ببین و گذر عمر نگر!

 به گزارش خرنگار زرین نامه؛ اصل داستان به روایت جراید... «ساعت دیجیتالی مچی جدیدی ساخته شده است که بنا بر ادعای سازندگان آن، می تواند به کاربر کمک کند زمان باقیمانده از عمر خود را محاسبه کنند.

افرادی که ساعت «تیکر» را به مچ خود می بندند باید به پرسشنامه شخصی در مورد سابقه سلامت، سن، سبک زندگی و سابقه بیماری در خانواده اش پاسخ دهند. پاسخ دادن به این سوالات موجب می شود تایمر این ساعت به طور دقیق ثانیه، دقایق، روزها و سال های باقی مانده از زندگی فرد را نشان دهد.

هدف طراحان از ساخت این ساعت این بوده است که با نشان دادن زمان باقیمانده از عمر به این شکل به افراد در مورد تلف کردن وقت هشدار دهند.

«فردریک کولتینک» مبتکر ساعت تیکر می گوید فکر می کنم اگر بدانیم چه قدر از عمر و زمانمان باقی است، می توانیم زندگی و انتخاب های بهتری داشته باشیم. این شیوه می تواند به ما آینده نگری بدهد و در این حالت مسایل کوچک دیگر برایمان خیلی مهم نمی شوند. به همین دلیل است که ساعت تیکر را ساعت شادی می دانم.»( جام جم آنلاین)

البته دانستن زمان مردن چندان هم به کار کسی نمی آید و به قول فردوسی« چو دانست کامد به نزدیک مرگ . . . بپژمرد خواهد همی برگ سبز» و حالش به این است که آدم زمان وفاتش را نداند و تا لحظه آخر دست از کار و تلاش بر ندارد.

اما چه کنیم که اقتصاد و تجارت شوخی بردار نیست. علی ای حال با عنایت به اینکه تا چند وقت دیگر باید شاهد فروش این قبیل ساعت از طریق اینترنت در کنار سایر محصولات نظیر پرپشت کننده مژه در 30 ثانیه، لیزر پونتر 7 کیلو متری، دستگاه کوچک کننده بینی و ... باشیم این نکته را خدمت خریداران این ساعت اعلام کنیم که دنیای دیجیتال چندان هم قابل اعتماد نیست.

نمونه اش همین دستگاه روز شمار که در کنار برخی ساختمان های دولتی در حال ساخت نصب می شود؛ هر وقت دلش بخواهد حرکت می کند و هر وقت دلش بخواهد می ایستد. در ضمن به قول جناب کاکائی « چراغ قرمز فرصت کوتاهی ست تا در آینه ی ماشین خیره شوی به سپیدی موهایت... مرگ از آنچه در آینه می بینید به شما نزدیک تر است!»

نویسنده: وحید حاج سعیدی