تعرفه خدمات پرستاری وعده ای برای ساخت یک رویا!!

به گزارش خبرنگار زرین نامه؛ حرفه پرستاری از جمله مشاغلی است که نه تنها تحمل فشار کاری و فیزیکی در آن صعب و دشوار است، بلکه تبعات منفی و روحی آن نیز به جهت شرایط خاص محیط کار به اندازه ای است که معمولاً آن را در زمره پر استرس ترین و سخت ترین مشاغل دنیا طبقه بندی می کنند.

علاوه بر موارد فوق باید موارد مرارت آور دیگری نظیر عدم رعایت حق و حقوق واقعی پرستاران، شیفت های سنگین و خارج از استاندارد، حمله به پرستاران و ایجاد ضرب و جرح توسط برخی از همراهان بیماران، افسردگی ناشی از مشاهده صحنه های رقت بار، فرسودگی شغلی، احتمال سرایت برخی بیماری های خونی و عفونی و ... را نیز اضافه کرد.

اما با وجود چنین تبعات زجرآور و بی مهری ها در حق پرستاران باز هم این قشر خدوم صبورانه در کاستن تالمات و رنج بیماران می کوشند و همچنان منتظر نگاه شایسته مسئولان به جایگاه پرستاری در نظام سلامت کشور هستند. بر اساس استاندارد بین المللی باید به ازای هر 1000 نفر سه پرستار وجود داشته باشد که در کشور های اروپایی این عدد به 7 یا 8 می رسد. اما در کشور ما این رقم به طور متوسط 3/1 می باشد که هنوز تا استاندارد های جهانی فاصله بسیاری دارد. این عدد نشان دهنده فشار مضاعف روی پرستاران است که باید با گذراندن شیفت های نا متعارفف جبران مافات کنند.

البته در سال های اخیر بخشنامه و دستور العمل های فراوانی در خصوص حمایت از پرستاران، بهبود اوضاع معیشت آنان، تعرفه خدمات پرستاری، کاهش ساعات کاری و جذب نیرو به منظور کاستن فشار از روی پرسنل فعلی صادر شد ولی در عمل تغییر چندانی حاصل نشد و علی رغم اجرایی شدن تعداد معدودی از این بخشنامه ها به صورت نصفه و نیمه، هنوز هم شرایط کار پرستاران همچنان دشوار و غیر استاندارد است.

رییس سازمان نظام پرستاری در آخرین اظهاراتش در خصوص حمایت از پرستاران با بیان اینکه تاکنون سازوکار مربوط به اجرای تعرفه ها به خوبی پیش رفته است، عنوان کرد: آخرین مصوبات کمیسیون تخصصی شورای عالی مربوط به تقسیم کردن خدمات پرستاری به دو بخش سرپایی و بستری و تصویب بسته های خدمتی در این دو بخش بود.

بر این اساس میانگینی برای خدمات پرستاری معمولی در نظر گرفته می شود. اکنون هر پرستار در قبال حقوق و مزایایی که دریافت می کند موظف به اجرای چند بسته خدمتی است. پس از اجرای تعرفه ها، اگر هر پرستار بیش از این موظفی، خدمت ارائه کرد باید بر مبنای عملکردش برای او محاسبه شود.

وی درباره سقف و کف دریافتی پرستاران پس از تعرفه گذاری خدمات پرستاری اظهار کرد: این میزان دریافتی متفاوت است. در سال 83، یک پرستار شاغل در بخش دولتی که 12 سال سابقه خدمت دارد، 130 هزار تومان حقوق می گرفت که در آن زمان از کم ترین حقوق کشور هم پایین تر بود.

میرزابیگی اضافه کرد: اکنون دریافتی یک پرستار شاغل در بخش دولتی با 12 سال سابقه خدمت، به طور میانگین یک میلیون تومان است که البته ممکن است بسته به میزان ارائه خدمت کمی بیشتر یا کمتر شود. البته در بخش خصوصی وضعیت پرداختی ها مطلوب نیست و به حدود 400 تا 500 هزار تومان در ماه می رسد.( به نقل از جام جم)

نا گفته نماند که اجرای قانون «تعرفه گذاری خدمات پرستاری» که هفت سال پیش به تصویب هیات وزیران رسیده است، هر سال به دلایل مختلف به زمان دیگری موکول می شود تا جایی که عده ای از پرستاران از اجرای کامل آن قطع امید کرده اند!

مهاجرت، ماحصل عدم توجه به حرفه پرستاری

هر چند عرق ملی و حب وطن اصلی ترین مانع در مهاجرت ایرانیان محسوب می شود ولی ذکر این نکته ضروری است که در سال های اخیر به دلیل بی مهری هایی که در خصوص پرستاران روا شده است، عده ای از پرستاران علی رغم میل باطنی تلخی غربت را به جان خریدند و جلای وطن نموده و به کشور های غربی یا حتی عربی مهاجرت نموده اند.

صدیقه سالمی، معاون فنی سازمان نظام پرستاری در خصوص میزان درآمد پرستاران در خارج از کشور گفته است: «هفت سال پیش، یک مدیر پرستاری در کالیفرنیا سالانه ۱۸۶ هزار دلار دریافتی داشته است و کمترین میزان درآمد مربوط به پرستار با مدرک دیپلم بهیاری است که در سال ۴۲ هزار و ۵۰۰ دلار بوده است. اما در ایران یک پرستار با ۴۱ سال سابقه کار ماهی ۷۸۰ هزار تومان حقوق می گیرد.میانگین فعلی حقوق پرستاران در سال ۲۰۱۲ امریکا هم ۶۵ هزار دلار به صورت سالانه است این در حالی است که در امارات هم میزان حقوق یک پرستار در ابتدای کار حدود ۱۹ هزار دلار و در کانادا ۴۵ هزار دلار است.» ( به نقل از جام جم)

بی شک ساعت کار کمتر، در آمد بیشتر و زندگی راحت تر انگیزه ای قوی برای مهاجرت محسوب می شود ولی این واقعیت را نیز بپذیریم که اگر قدر داشته ها را ندانیم، خودمان آب به آسیاب مهاجرت ریخته ایم و نیرویی را حداقل 15 میلیون تومان برای آموزش وی هزینه شده از دست می دهیم.

خواسته های صنفی پرستاران

علی رغم حساسیت های که در خصوص آموزش و بهداشت در کشور وجود دارد، متاسفانه بودجه محدود کشور در دو بخش «آموزش» و «بهداشت» این دو وزارتخانه را در زمره کم درآمد ترین وزارتخانه قرار داده است و مسئولان نظام سلامت کشور عملاً در اجرای کامل قانون تعرفه خدمات پرستاری موفق نیستند؛ ولی با کمی تدبیر و برنامه ریزی می توان به بخشی از خواسته هیا صنفی آنها جامه عمل پوشاند و دست کم فشار کاری را از روی دوش این فرشتگان سپید جامه برداشت.

ایجاد معاونت پرستاری در وزارت بهداشت و درمان که اخیراً مطرح شده است، اجرای ماده دو قانون تشکیل سازمان نظام پرستاری که بر تلاش برای حفظ حقوق مردم در قبال خدمات پرستاری تأکید شده است،تلاش در جهت محقق ساختن شعار پیشگیری بهتر از درمان است، آموزش مداوم و آگاهی بخشی به شهروندان و آشنا ساختن آنها از اصول اولیه مراقبت از خود، فعال تر ساختن بخش خصوصی، برگزاری تور های مسافرتی و مسابقات منطقه ای، استانی و ملی شاید در کاستن فرسودگی شغلی و بهبودی نسبی آلام روحی پرستاران موثر باشد.

ولی آنچه که از مسئولان نظام سلامت انتظار می رود در وهله اول نگاه شایسته و در خور به قشر خدوم پرستار و در وهله دوم تلاش در جهت اجرای کامل قانون تعرفه خدمات پرستاری است. شاید این کمترین خدمتی است که می توان به این قشر فرهیخته و زحمتکش کرد و اندکی از زحمات بی دریغشان را پاس داشت. شاید...

نویسنده: وحید حاج سعیدی