سوسمار سبز خزری در منطقه کتول+تصاویر

به گزارش زرین نامه؛ با نهایت بی رحمی و با کش کشو (تیرکمان سنگی)، ماچکول ها را می کشتیم و عمرشان را به پایان می رساندیم که نهایت این کار یک ذوق بچه گانه و چند ثانیه ای بوده است.

تعداد سوسمارها خیلی زیاد بود ولی با سرعت بالایی که داشتند در زیر چپرها، علف ها، کاه و هیزم ها پنهان می شدند ولی انگار می دانستند که ما همبازی شان هستیم و بعد از چند لحظه سرشان را بالا می آوردند و ما را نگاه می کردند و با نهایت شجاعت و غرور از جلوی چشم ما بچه ها که باکش کشو که تا دهان مسلح بودیم، رد می شدند و ترسی هم به دل خود راه نمی دادند، البته گاهی هم با جدا کردن دم خود ما را گمراه می کردند تا فکر کنیم او را کشته ایم که  آن هم از راه های اغفال و فرار سوسمار (ماچوکل) است.

اما متاسفانه به علت تخریب طبیعت و سمپاشی های بی رویه باغات و علفزارها، نسل این سوسمارها در حال انقراض می باشد و در سال های اخیر تعدادشان به شدت کاهش یافته است. 

در اواسط روز سوسمار سبزی را دیدم که از شکاف دیوار کهنه گلی بیرون آمده و دنبال آب و غذا می گردد. تا مرا را دید به سرعت از نظرها پنهان شد اما بعد از چند دقیقه مجدداَ آشکار شد وقتی عکس العملی از من ندید و با احساس امنیت، آزادانه در آن حوالی به دنبال غذا گشت.

فردای آنروز با قرار دادن چند حشره و هزار پا جلوی لانه اش نظرش را به خودم جلب کردم. این کار را به مدت چند روز تکرار کردم تا اینکه توانستم از نزدیک این سوسمار زیبا ببینم.

پس ما انسان ها می توانیم با رفتار و برخورد درست با حیوانات اطراف زندگی مان، چرخه طبیعت و زیست محیطی را در مسیر عادی هدایت کنیم.

در نظر داشته باشیم که حیوانات هم احساس دارند و حق دارند برای بقا و زنده ماندن از خود دفاع کنند و اطمینان داشته باشید که دوست و دشمن را از هم تشخیص می دهند. مثل همین سوسمار که اظهار لطف از چشمانش می بارد.

نوشته محمدرضا افراز- مزرعه کتول