خالق "نینوا" شوالیه نشد تا ایرانی بماند

به گزارش زرین نامه؛ از هفته های گذشته که موضوع اهدای نشان شوالیه به حسین علیزاده آهنگ ساز ایرانی مطرح شده بود، گمانه زنی هایی صورت گرفت که این استاد موسیقی ایرانی نشان شوالیه را دریافت نخواهد کرد.

این مسئله که علیزاده نشان شوالیه که از طرف دولت فرانسه اهدا می شود را دریافت نمی کند با توجه به شناختی که از روحیات این استاد موسیقی ایران وجود دارد، مطرح شده بود.

با این حال بسیاری از منتقدان عرصه موسیقی ایران و جمع کثیری از مردم در رسانه ها و فضای مجازی ضمن حمایت از اقدام احتمالی علیزاده خواستار این شده بودند که علیزاده این نشان را دریافت نکند.

در نهایت حسین علیزاده این استاد موسیقی ایرانی نشان داد که ایرانی بودن خود را افتخار می داند و تاکید دارد که این نشان دولت فرانسه را دریافت نکند.

علیزاده با انتشار یادداشتی اعلام کرد که این نشان را دریافت نمی کند.

وی در یادداشت خود نوشته است:

به نام آنکه هنر را آفرید

شاید نوشتن این نامه، دشوار ترین و زیباترین لحظه عمرم را رقم می زند.

از روزهایی دور، از کوچه پس کوچه های خیابان خیام تا دبستان حافظ.از خیابان خواجه نظام الملک تا هنرستان موسیقی. از خیابان درختی تا مسیر دانشگاه تهران، از مسیری تا مسیری سیر شد...

از صدها کوچه و شهر و دیار گذشتم اما به شوق هفت شهر عشق در خم کوچه ای به انتظار ماندم و می مانم. چه با شکوه است یاد مادرم و یاد پدرم که برایم خودآموز عشق اند. و چه با شکوه است ستایش آموزگارانی که واژه مقدس هنر را در من دمیدند. سالهاست به پاس حق شناسی شان دل می نوازم و چه بزرگ مردمی که دل می دهند، می سازند و می پرورانند هنرمندشان را.

هنر فراتر از هر مرزی حکایتی است آشنا برای هر انسان. پیام آور عشق ، صلح، دوستی، برادری و برابری. نقشی است تا ابد برای هر دلی که می تپد در دیار من و دیاری دگر. هنرمند در دیار خود ساخته می شود تا بپروراند جهانی را.

موسیقی کهن ایران، طنین تاریخ مردمی است با شکوه. عشق، شجاعت و ایثار از تک تک نغمه هایش جاری است. و افتخار واژه ایست که مردم به هنرمند هدیه می دهند؛ همان طور که ما به هنرمندان بزرگ خود و جهان افتخار می کنیم، مردم هنردوست جهان نیز به بزرگان ما افتخار می کنند. مرا مردم هنردوست و هموطنان عزیز و بزرگم بارها به اوج افتخار رسانده اند. افتخاری که در بلندای وجود و در دستان گرمشان بود و حالا...

نغمه عشق و محبت و سپاس از دیاری دگر با عنوان و معنی خاص. نه در ستایش من، بلکه در ستایش هنر و هنرمند و چه زیباست نام ایران بر بال هنر، در پرواز از دیاری به دیاری و از مردمی به مردمی. اگر سیاهی جنگ و کینه و نابرابری در دنیای قدرت حاکم است، نغمه های عشق در دل مردم جهان فراتر و با قدرتی جاودانه نیز حاکم است. اگر سفیر سیاسی و فرهنگی کشور فرانسه، هدیه ملت با فرهنگ فرانسه را به سینه هنرمندان بزرگ ما نصب می کند، آن را ارج می نهیم و ما نیز ستایش می کنیم ستارگان پر افتخار تاریخ خود را.

شاید اگر در دیار ما توجه و درک از هنر والای موسیقی همان طور که نزد مردم است، نزد مسئولان - که باید خدمتگزاران تاریخ و فرهنگ و هنر باشند- می بود، یک هدیه و عنوان غیر خودی این همه انعکاس نداشت.

وقتی در فضای هنری نور کافی نباشد، چراغی کوچک خورشید می شود.

و اما من ضمن قدردانی از مسئولین کشور و سفارت فرانسه، به احترام مردم هنر پرور و هنر دوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده و تا آخر عمر به آن پیشوند و یا پسوندی نخواهم افزود.

در آخر ضمن تبریک به تمام بزرگان ایران و جهان که نشان با ارزش شوالیه را دریافت کرده اند، خود را بی نیاز از دریافت هر نشانی دانسته، همچنان اندر خم کوی دوست و به شوق عشق تا آخر عمر خواهم ایستاد.

با سپاس از تمام مردم هنردوست ایران و جهان

حسین علیزاده

لقب سردار موسیقی ایران برازنده علیزاده

در شرایطی که دولت فرانسه بارها رویکرد ضد ایرانی خود را اعلام کرده و در طی سالیان اخیر با انجام دادن اقدامات فراوانی همسو با کشورهایی که دشمنان تاریخی ملت ایران محسوب می شوند، مردم ایران را تحت فشار قرار داده است، امتناع علیزاده از دریافت نشان شوالیه بیانگر این است که این استاد موسیقی از شرایط روز به خوبی آگاه است.

آگاهی و بصیرت موضوعی است که از واجبات فعالیت هنرمندان و فعالان ایران حوزه است. علیزاده نشان داد که بصیرتش در این موضوع بالاست و یک ایرانی تمام عیار است که می داند چه زمان باید چه کاری انجام بدهد.

در این شرایط است که بایستی لقب سردار موسیقی ایران را به این استاد موسیقی بدهیم زیرا این بصیرت در حوزه هنر را تنها سرداران ایرانی در جبهه های فرهنگی، هنری و ... دارند./راه دانا