با اشاره به دستور اخیر رهبر معظم انقلاب درباره اجرای مشروط برجام به نظر می رسد فصل جدیدی در مورد برجام شکل گرفته است فصلی که چه به لحاظ خاستگاه دینی، قانونی و کارشناسی، فصلالخطاب است.
به گزارش زرین نامه به نقل از کلاس بیست ، «علیرضا حسنی» فرهنگی گلستانی و فعال سیاسی اجتماعی استان گلستان طی یادداشتی نوشت: با اشاره به دستور اخیر رهبر معظم انقلاب درباره اجرای مشروط برجام به نظر می رسد فصل جدیدی در مورد برجام شکل گرفته است فصلی که چه به لحاظ خاستگاه دینی، قانونی و کارشناسی، فصلالخطاب است اما در ادامه راه به ویژه بعد از اجرای برجام سوالاتی در ذهن مخاطبین به ویژه عام مردم نقش می بندد که عبارتند از :
اولا آیا مشکلات اقتصادی با رفع تحریم ها به کلی برطرف می شود؟
ثانیا مهمترین وظیفه دولت در مرحله پسا برجام چیست؟
ثالثا انتظار مردم از دولتمردان چیست؟
رابعا تا چه حد به وعده های طرف مقابل می شود اعتماد کرد؟
در پاسخ به پرسش نخست باید اذعان کرد که ایران یک صادر کننده نفت است و بیشتر سهم درآمد سالانه آن از نفت است و بر اساس برنامه بلند مدت بیست ساله باید هر سال درصدی از وابستگی به نفت کاسته شود تا زمانی که به صفر رسیده و فروش محصولات نفتی جایگزین خام فروشی شود لذا تحریم های نفتی به نوعی به پیشبرد این سیاست کمک کرده است اما صرف نظر از این موضوع باید پرسید در صورت رفع تحریم ها مشکلات اقتصادی کشور به کلی برطرف می شود که در پاسخ باید گفت خیر چرا که مشکلات اقتصادی کشور بیشتر به خاطر این است که سهم صادرات غیر نفتی در مقابل واردات بسیار ناچیز است به عبارتی دیگر ایران یک کشور مصرف کننده است و تا زمانی که تنها یک مصرف کننده باشیم و سهم صادرات غیر نفتی را در مقابل واردات افزایش ندهیم همیشه با کوچکترین نوسانی در قیمت نفت و یا تحریمی دوباره اقتصادی شکننده خواهیم داشت به عنوان مثال کشور فرانسه با تولید اورانیوم غنی شده برابر نیمی از صادرات نفتی ایران را عاید کشور خود می کند و این به عنوان الگویی می تواند دولتمردان را به فکر وادارد که جایگزین کردن صادرات غیر نفتی بجای نفت باید به یک سیاست بلند مدت تبدیل شود.
لذا چاره ای نداریم جز رفتن به سوی صادرات و آن محقق می شود با دوچیز ابتدا زیر ساختهای اقتصادی را به سمتی ببریم که بخش تولید تقویت شود و به یک تولید کننده قوی در منطقه و جهان مبدل شویم و ثانیا مردم با مصرف تولیدات داخلی به رونق آن کمک کنند هر چند که باید از یاد نبرد که کیفیت بخشی تولیدات داخلی نیز به این روند کمک بسیار خواهد کرد.
در پاسخ به پرسش دوم این است که باید دولت برنامه جامعی در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدیت برای پسا برجام داشته باشد که این موضوع در نامه رهبر معظم انقلاب به رییس جمهور بسیار مشهود بود و با تلاش برای آنکه رفع تحریم ها را به عنوان یک فرصت غنیمت شمرده و نباید بازار مملو از کالاهای خارجی شود و بخش تولید داخلی در این میان متضرر شود.
از طرفی بخش دیگری که دشمن روی آن بسیار هوشمندانه حساب باز کرده است بخش نفوذ است به ویژه نفوذ فرهنگی و سیاسی.از این رو دولت باید با تبعیت از رهنمودهای رهبری اجازه نفوذ را از دشمن گرفته و نقشه های آنها را نقش بر آب نماید. و نکته ظریف دیگر این است که دولتمردان در اظهار نظرهای خود دقت نموده و از اظهار شیفتگی به نتایج این مذاکرات پرهیز نموده دشمن را مایوس نمایندهر چند که درباره این موضوع مطالبی بسیار و در فرصتی دیگر را می طلبد.
در پاسخ به سوال سوم باید گفت که مردم نیز باید واقع بین باشند هر چند دولت بیشتر به دلیل آنکه پیروزی در این عرصه را یک پیروزی سیاسی در مقابل حریفان خود در داخل می داند و در اظهار نظرهای اقتصادی در نتایج برجام هم عجله نموده و به مخاطب درونی نوید حل مشکلات اقتصادی را در کوتاه مدت می دهد که این نیز خود جو روانی کاذبی را ایجاد کرده و در حقیقت بازار را به رکود می برد و هر روز منتظر پایین آمدن قیمتها می ماند و این یعنی اقتصاد حبابی و غیر واقعی و از طرف دیگر با شیفته نشان دادن خود به دشمن چنین می پندارد که باز هم می تواند از این دست تحریم ها استفاده کند و بعید هم نیست که دشمن در آینده از این حربه به بهانه های دیگر استفاده کند چرا که متاسفانه دولتمردان در این بخش بسیار بد عمل کرده و دشمن را امیدوار کرده است.
اما در مورد سوال آخر باید اذعان کرد که بد عهدی دشمن جای هیچ اعتمادی را برای ما باقی نگذاشته است لذا با کمال بی اعتمادی باید به این موضوع نگاه کرد و همیشه با چشمانی باز و هوشیار برنامه های آینده دشمن را رصد کرد و از طرفی دیگر طبق فرمایشات مقام معظم رهبری توافق ما با شش کشور بزرگ دنیا فقط برروی موضوع هسته ای است و به ویژه ایالات متحده آمریکا باید هیچگاه امید به توافق با ایران نداشته باشد و باید کاملا ناامید شود چرا که تا وقتی ماهیت استکباری ایالات متحده تغییر نکرده که قطعا تغییر نمی کند ما هیچگاه توافقی با آنها نخواهیم داشت و مصلحت ما نیز در آن نیست چرا که آمریکا هر جا پای گذاشته جز نکبت چیزی برای مردم آن کشور به ارمغان نبرده و حتی کشوری مثل ژاپن که برخی از آن به عنوان آمال و آرزوها نگاه می کنند دلیل آن را نیز حضور اقتصادی آمریکا می دانند باید گفت که اگر رونق اقتصادی را در ژاپن شاهد هستیم بیشتر سهم تلاش بی وقفه مردم آن باید دانست اما مردم ژاپن تاوان حضور آمریکا را در کشورشان به بهای از دست دادن استقلال سیاسی،نظامی و فرهنگی خود داده اند و ژاپن به حیاط خلوت آمریکا تبدیل شده است که این موضوع با وجود فرهنگ ذلت ناپذیری مردم ایران که برگرفته از فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی آنها با الهام از فرهنگ عاشورایی اباعبدالله الحسین علیه اسلام است تقریبا غیر ممکن است که ایرانی بخواهد برای آنکه لقمه نانش کمی چربتر شود حیثیت، آبرو و استقلال خود را از دست بدهد و شوق و شور مردم در عزاداری ایام محرم که هر سال بر شکوه و جلال آن افزوده می شود موید این موضوع است.
انتهای پیام/م
ارسال دیدگاه