من یک چند شغله هستم!

به گزارش زرین نامه: یکی از خدمتگزاران شهرستان در نامه ای خطاب به مسئولان آموزش و پرورش نوشت: 

 سلام و عرض ادب خدمت مدیر وظیفه دان دبستان ... تشکر از تذکرات بجا و شایسته حضرتعالی نقل به مضمون بخشنامه های اداره آموزش و پرورش  

حتما اوامر شما و دستورات واصله را اجرا خواهیم نمود ... 

... و اما بعد 

بی تردید شما هم حتماَ در جریان هستید که تمام بزرگان دینی و اخلاق بما آموختند که در برابر ظلم و تبعیض سکوت نکنیم. فلذا بر خود واجب می دانم نکاتی را در خصوص اجحاف در حق خدمتگزاران مدارس بیان نمایم.

طبق اطلاعات واصله در اکثر ادارات و نهادها نیروهای خدماتی به دو دسته خدمتگزار و سرایدار تقسیم میشوند که وظیفه سرایدار حراست و نگهبانی از اموال ارگان یا سازمان مربوطه در شب و ساعات غیر اداری می باشد 

برای این منظور اداره یا نهاد مربوطه یک دستگاه خانه در همان محل کار به ایشان تحویل می دهند و تمام هزینه های آب ، برق ، گاز ، تلفن ، تعمیرات ساختمان و .....‌ منزل مربوطه را اداره مطبوع می پردازند. فرد سرایدار بابت این کار حقوق ماهانه با مزایا ، حق سرایداری ، پول لباس و ...... دریافت می کند و چون شب نگهبانی و حراست از اموال محل کار را قبول می کند ، روزها استراحت می کند تا بتواند با انرژی کامل در شیفت خودش زیر نظر مدیر مربوطه کار کند.  اما وظیفه خدمتگزار در ادارات نظافت محیط کار ،  پذیرایی در حد معمول، انجام برخی امورات دیگر  و ....... زیر نظر مدیر مربوطه می باشد .

....... اما در وزارت آموزش و پرورش داستان فرق می کند 

چون به نیروی خدماتی ، یک واحد خانه متوسط ۶۰ یا ۷۰ متری می دهند و این آغاز ماجرا است! این نیرو در ساعات اداری خدمتگزار و ساعات غیر اداری سرایدار هست؛ سرایدار قصه ما به جز نظافت و امورات محوله روزمره، عموماً نقش جوشکار، نجار، بنا، باغبان، سمپاش، تاسیسات چی، عمله، کارگر، دزدگیر ، پاسبان و ... را نیز بازی می کند! از زمان دولت کریمه ی دکتر احمدی نژاد عزیز تا دولت تدبیر و امید ،  در راستای بهره وری بیشتر،  پاداش پایان سال بازنشستگی، حق مسلم سرایداری، ،حق امتحانات ، حق لباس ، و ..‌‌‌‌‌‌...... را قطع نمودند و بجای آن هزینه های کلان ، تعمیرات ساختمان، آب، ، برق ، گاز، تلفن و ....‌.‌.... را نیز بر عهده ی خود خدمتگزار نهادند!

مسئولین محترم و بزرگوار 

بارها در جلسات بی ثمر خدمتگزاران این موضوعوات مطرح شده است و بار دیگر هم می گوییم که ما تحمل این همه لطف شما را نداریم! چندسالی هم هست الطاف جدید اضافه میشود ، مثلا یک خدمتگزار باید در دو یا سه مدرسه کار کند!تا زبان به اعتراض بگشاییم می گویند ، خانه مفت نشستی ، نمیتونی پاشو خییییییلی ها با همین شرایط قبول می کنند و حاضرند خانه به ایشان خانه مفتی بدهیم و مدرسه را با زبان شان تمیز کنند! سال هاست که منت خانه سرایداری را چونان پتک بر سر ما می کوبند . شکر خدا دوستانی که می شناسند میدانند که این مرقومه ی عریض و طویل را برای خودم نمینویسم و به لطف پروردگار خییییلی نیازمند نیستم. اما هستند کسانی که از سر اجبار این ظلم را می پذیرند و سکوت می کنند 

حرف ناگفته زیاد است ولی میگذریم ....  فقط در پایان باید گفت حال که ما را امیدی به مسئولان دور اندیش وزارتخانه در این «کشتی بی لنگر که هی کژ میشد و مژ  شد» نیست، خدا کند در این ایام نوروز سارقان دور مدارس را خط بکشند تا سرایداران و خدمتگزاران مجبور نشوند این مختصر حقوق را که به سختی به کف می آورند، بابت خسارت بپردازند! چون مختصر پس انداز شان هم در صندوق ذخیره فرهنگیان، پتروشیمی، بانک سرمایه ، بورس و..‌‌‌‌. به یغما رفته است!

امیدوارم این درد دل حقیر سبب رنجش خاطر عزیزی نشود... 

 گاهی برای تخلیه درون خودمان مطالبی را می نویسیم ...

 شما سنگ صبور باشید و به دل نگیرید!

با تقدیم احترام و ادب 

یک خدمتگزار