پرونده رسیدگی به مشکل اشتغال جوانان گم شده است!

به گزارش زرین نامه؛ یک جوان ایرانی خطاب به دولت مردان کشورمان نوشت:

با سلام و عرض ادب و احترام خدمت همه ی دولتمردان ایران اسلامی

بنده به عنوان یه جوان ایرانی قصد دارم در این نامه به یکی از مشکلات جوانان اشاره کنم.

یکی از بزرگترین مشکلات ما جوانان ایرانی مسئله اشتغال است. می توان گفت این مسائله، مشکلی بسیار بزرگ در جامعه ی ایران اسلامی است چرا که بیکاری عامل اصلی ایجاد مشاغل کاذب و کم درآمد و فقر بوده و از طرفی فقر نیز خود عامل بسیاری از مشکلات از جمله فسادهای اخلاقی بین مردم و جامعه است. فسادهایی که امروزه دامن بسیاری از مردم بخصوص جوانان ما را آلوده خود کرده است.

البته بیکاری جوانان دلایلی دارد که یکی از این دلایل به گفته یک روانشناس و جامعه شناس فعال در این زمینه عدم همخوانی توانمندی افراد و انتخاب رشته دانشگاهی آن ها اعلام شده است.

وی می گوید: امروزه خروجی دانشگاه ها در اغلب رشته ها با توانمندی دانش پذیران همخوانی ندارد و معمولاً افرادی که به صورت تجربی خود را برای اشتغال در رشته ها آماده می سازند از افرادی که 4 سال وقت خود را در دانشگاه ها صرف کرده اند، سریعتر وارد بازار کار می شوند.حال یک جوان ایرانی پس از خروج از دانشگاه به دلیل تکمیل ظرفیت های شغلی در رشته تحصیلی مجبور به انتخاب مشاغل کاذب و به تدریج بیکاری و فقر می شود.

مسئولان و مدیران دانشگاه ها در این تفکرند که تنها وظیفه ی علم آموزی دارند و امر اشتغال تنها به عهده دولت است و این ناهماهنگی بین دانشگاه و بازار کار باعث بروز مشکل بیکاری می شود.

از آنجایی که کار و شغل مناسب تشکیل دهنده هویت و شخصیت اجتماعی فرد محسوب می شود، طبیعتاً عدم داشتن شغل مناسب تأثیرات منفی از جهت اقتصادی بر جامعه و از نظر روانی بر فرد می گذارد که این بار روانی ناشی از بیکاری باعث افزایش اختلالات روانی، افزایش اختلافات خانوادگی، به وجود آمدن مشکلات مالی عدیده، کاهش رضایتمندی از زندگی مشترک، احتمال وجود اختلاف نظر برای اداره زندگی، تنش در روابط زناشویی، افزایش اضطراب و استرس، کاهش عزت نفس و احتمال بروز رفتارهای پرخاش گرانه و احتمال ارتکاب به جرم می شود.

بنده از دولت و مسئولین محترم به عنوان یک جوان ایرانی می پرسم، آیا وقت تحقق شعار ها نشده؟ آیا باید وضع جامعه بدتراز این بشود تا اقدامی صورت گیرد؟ آیا آرمان های امام راحل اینگونه فرجامی داشت؟

عاجزانه تقاضای رسیدگی به مشکل بیکاری را دارم هر چند میدانم که من و بقیه جوانان تنها خود را خسته می کنیم ولی این خستگی زمانی لذت بخش است که تأثیر مثبتی داشته باشد. به امید داشتن ایرانی آباد تر و بهتر برای همه ی ایرانیان/ یاعلی

دانش خاجونی

انتهای پیام/