تصمیمات شخصی و سوءمدیریت، پاشنه آشیل سیستم بانکی کشور

به گزارش زرین نامه؛ اگر این تجمعات (که حتماً برنامه ریزی شده است و خودجوش نیست!) روزانه جلوی موسسات اعتباری ادامه پیدا کند و این دومینو به بانک های خصوصی برسد، ممکن است اوضاع غیرقابل کنترل شود و تر و خشک سیستم بانکی را با هم بسوزاند. در این طور مواقع هیجان بر منطق غلبه می کند و بحران شکل میگیرد و حتی ضد نظام هم از این موقعیت همانند سالل 88 بهترین بهره را می تواند ببرد.

موسسات اعتباری بازوی نظام بانکی کشور هستند و رقیب بانک ها به شمار نمی آیند. این موسسات می توانند همسو با بانک ها به نیازهای موجود در کشور پاسخ دهند و از این جهت مسئولان مربوطه باید در این فضاهای ملتهب، از اظهار نظرهای هیجانی و استرس زا‌ پرهیز کنند و هر مشکلی مدیریت شود.

صداوسیما، رسانه ها و شبکه های اجتماعی هم باید توجه داشته باشند که دامن زدن به هیجان در این موارد حکم «آتش زدن بازار امیر برای یک دستمال» را دارد.

البته باید اذغان به این واقعیت کرد که ریشه اصلی در بانک مرکزی و تصمیمات شخصی و سلیقه ای است؛ موضوعی که بسیاری از دست اندرکاران بانکی هم به آن باور دارند.

متاسفانه بانک مرکزی به جای سیاستگذاری، عملاً اداره بانک ها را در دست گرفته که به وضوح با سیاست های برون سپاری کوچک کردن دولت مغایر است. ورود مستقیم و مصرانه بانک مرکزی به اساسنامه بانک ها، از جمله مصادیق این دخالت به شمار می رود و خلاصه در اینکه بانک مرکزی خود مقصر به وجود آمدن این وضعیت است، تردیدی نیست.

برخی مشکلات کوچک در این سیستم مانند یک بهمن می ماند که از یک جایی شروع می شود و در آینده کل سیستم بانکی را درگیر می کند، پس بهتر است با دیدی باز و مدیریتی کارآمد، به جای حذف این موسسات، آن ها را تقویت و مدیریت کرد.

سیستم بانکی مشکل دارد و زیان می سازد، ولی شرایط طوری نیست که قابل مدیریت و کنترل نباشد، لذا نباید هیجانی رفتار کرد.

به قلم: سید مصطفی میرزاباقری

انتهای پیام/