بنی اسرائیل بنی آدم را اعضای هیچ پیکری نمی داند/ «روز قدس» یوم الانتقام است

به گزارش زرین نامه؛ افسوس! دنیا باید امروز با شنیدن کلمه «اسرائیل» به یاد قلب رئوف یعقوب نبی (ع) بیفتد، اما به لطف این قصابان، امروز اسرائیل همه را به یاد خون می‌اندازد. بنی‌اسرائیل بنی‌آدم را اعضای هیچ پیکری نمی‌دانند. دلم برای «اسرائیل واقعی» می‌سوزد که این «فرزندان گرگ‌دندان» نامش را یدک می‌کشند.

دلم می‌سوزد برای کودکان غزه که تنها جرمشان نفس کشیدن در زمینی است که خدا وعده‌اش را به هیچکس نداده، اما دلسوزی فقط کافی نیست. برای آرامش این دل‌سوخته فریاد باید زد. ایمان دارم که فریادهای ما التیام‌ بخش زخم‌هایی است که این رژیم جعلی بر پیکر کودکان بی‌پناه فلسطینی نقاشی کرده است. اما روز قدس تنها روز مبارزه با اسرائیل نیست، بلکه روز مبارزه با تمام فتنه‌هایی است که سر از آخور خاخام‌های خام مغز درمی‌آورد. باید مقابل ایدئولوژی کثیف اسرائیل قیام کرد.

باید با فریادها انتقام گرفت، باید انتقام گرفت از دجال‌های یهودی که همه یوسف‌ها را در چاه می‌خواهند. چه یوسف صدیق(ع) باشد، چه یوسف فاطمه(عج). مرگ بر اسرائیل مرگ بر کسانی است که «یقتلون النبیین بغیر حق» شامل حالشان می‌شود. مرگ بر اسرائیل، مرگ بر هر حواری خائنی است که مسیحا نفسان را بر صلیب می‌خواهد.

باید انتقام گرفت با فریادها، فریاد‌های مرگ بر اسرائیل ما هر قدر برای عنکبوتخانه این رژیم غاصب ویرانگر باشد، به همان اندازه کاخ‌های امرای شکم‌ پرست عربی را هم خواهد لرزاند.

مرگ بر اسرائیل، مرگ بر تمام کسانی است که به خیال باطل خود بیداری اسلامی را به خواب غفلت تبدیل کردند تا مبادا اسرائیل عزیزتر از جانشان را خطری تهدید کند. باید انتقام گرفت با فریاد‌ها. انتقام تمام قربانیان ترور را با فریادهای مرگ بر اسرائیل باید گرفت، فریاد باید زد.

فریادهای روز قدس فریاد بر سر مادر تمام تروریست‌های جهان است. مرگ بر اسرائیل مرگ بر «علت قتل خنده‌های روشن علیرضا» است. مرگ بر اسرائیل، مرگ بر طالبان، القاعده، داعش و... است.

این گروه‌های تروریستی به وجود آمده‌اند تا مسلمانان سرشان گرم خودشان باشد و اصلا نفهمند نتانیاهو در الشجاعیه چه غلطی می‌کند، اگرنه با نابودی اسرائیل فلسفه وجودی تروریست‌ها هم از بین می‌رود.

با این حال روز قدس بیش از همه برای قدس است، برای مردم فلسطین است و برای حمایت از کودکانی است که در خط مقدم مقاومت شهید می‌شوند. روز فریادهایی است به نیت کر کردن گوش مدعیان حقوق بشر، گوش‌هایی که صدای ناله مظلوم را نشوند همان بهتر که برای همیشه کر باشند و هیچ صدایی را نشنوند.

جمعه صبح حرکت باید کرد. پای پیاده، بعد از دعای ندبه و بعد از دعا برای ظهور مصلح واقعی که نامش مهدی است، نه «ماشیح بن دیوید» دروغینی که شرط آمدنش قتل‌عام کودکان بی‌دفاع فلسطینی است.

آری! سکوت امروز گناه کبیره است، جمعه آنقدر مرگ بر اسرائیل را فریاد خواهیم زد تا صدایمان به گوش رزمندگان القسام برسد. باید با فریادهایمان رزمندگان جبهه مقاومت را دلگرم کنیم تا در مصرف موشک صرفه‌جویی نکنند.

به خاخام‌های خام مغز بگویید بی‌جهت انتظار آرماگدون را نَکِشند. آرماگدون جمعه آخر ماه رمضان هر سال است و هر سال هم امت حزب‌الله پیروز است، چرا که هر سال رژیم صهیونیستی ذلیل‌تر و خفیف‌تر از سال قبل می‌شود، آن قدر ذلیل و خفیف خواهد شد تا نتانیاهو مجبور شود بین نیل و فرات یکی را انتخاب کند برای غرق شدن.

اشتباه استراتژیک صهیونیست‌ها این است که دلشان را به معبد سلیمان خوش کرده‌اند در حالی که خدای سلیمان با ماست.

آری! ما قدس را آزاد خواهیم کرد با همین فریادها، با همین مشت‌های گره‌کرده‌ای که هر کدامشان کار همان سطل‌های آبی را می‌کنند که مدنظر پیر جماران بود.

به قلم: سید مصطفی میرزا باقری برزی

انتهای پیام/