وحدت اسلامی، پیام جاوید انقلاب اسلامی
از ابتدای تابیدن خورشید رسالت پیامبر(ص)، بر کویر دل های مُشرکین و از آغازین روزهای تولّد تمدّن اسلامی ، ابزار و سلاح دشمنان این دین راستین ، تفرقهافکنی و ایجاد کینه و عداوت بین این « امّتِ تمدّن ساز» بوده است .
خداوندی که پیامبر اعظم ، رحمهٌ للعالمین حضرت محمّد بن عبدالله«صلّی الله علیه وآله وسلّم»را برای فرستادن پیام حیاتبخش خود برگزید،دین او و پیام خودرا « دین وحدت، همدلی و همبستگی» نامید .
تاکیدات فراوان آیات قرآن مجیدبر حفظ وحدت و اجتناب از تفرقه از طرف خداوند متعال و همچنین روایات نقل شده از آن پیامبر نیکی ها (ص) به مسلمانان نشان از اهمّیت این اصل فناناپذیر دارد .
با توجّه به فاصله زمانی میان۱۲ربیعالاول که سالروز ولادت پیامبر اسلام(بنابر روایات اهل سنت)تا ۱۷ ربیع الاول(بنابر روایات شیعه) با درایت و مسئله شناسی رهبرکبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(ره)به عنوان«هفته وحدت »نامگذاری شده و در واقع با این حرکت پیشدستانه ، مسألهای که میتوانست عاملی برای تشدید اختلاف میان مسلمانان شیعه و سنّی باشد،موجب« وحدت آفرینی » بیشتر میان مسلمانان شد.
برخلاف تصوّر و تبلیغ دستگاه پروپاگاندای استکبار جهانی ؛ وحدت اسلامی به معنای یکی شدن مذاهب نیست ، بلکه وحدت به معنای اتّحاد و همبستگی پیروان مذاهب مختلف اسلامی است.
آنچه برای امام راحل عظیم الشّأن (ره) در نامگذاری این هفته مطرح بود « توجّه مُسلمین به وجود دُشمن مُشترک » بود وحفظ وحدت و همدلی میان مسلمانان،همواره مورد تاکید امام خمینی(ره) و خلف شایسته ایشان مقام معظّم رهبری حضرت آیت الله العُظمی امام خامنه ای(حفظه الله)بوده ، به طوری که همه مسولان از صدر تا ذیل پیوسته بروحدت میان مسلمانان ، تأکیدداشته و معتقدند « باید عوامل ایجاد تفرقه خشکانده شود.»و با توجّه به تفرقه افکنیهای دشمنان اسلام، بیشتر علمای سنی و شیعه نیز بر « وحدت اسلامی» تأکید کرده اند.
آن راحل عظیم الشّأن و بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ، در سخنانی درجمع دیدار کنندگان شیعه و اهل تسنّن خود درباره اهمیّت و جایگاه هفته وحدت و به طورکلّی همدلی و دوری از تفرقه در میان مسلمانان فرمودند: « اختلافاتی که درعراق، ایران و دیگر ممالکِ اسلامی ایجاد می کنند، باید سران دولت های اسلامی توجّه داشته باشند به این معنا که این اختلافات؛ اختلافاتی است که هستی آنها را به باد میدهد. باید با عقل، با تدبیر، توجّه داشته باشند، به این مَعنا که به اسم مذهب و به اسم اسلام میخواهند اسلام را از بین ببرند. دستهای ناپاکی که بین شیعه و سنی در این ممالک اختلاف میاندازد اینها نه شیعه هستند ونه سنّی؛ اینها دستهای اَیادی استعمار هستند که میخواهند ممالک اسلامی را از دست آنها بگیرند؛ ذخایر را از دست آنها بگیرند؛ بازار سیاه برای ممالک به اصطلاح مترقی درست کنند.»
ایده نخست نامگذاری هفتهای بهنام وحدت و شکل گیری« هفته وحدت برخلاف آنچه در برخی منابع آمده مربوط به دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نیست.آیتالله العُظمی امام خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی ۲۵ مهر۱۳۹۰خورشیدی در ارتباط با چگونگی این نامگذاری پیش از انقلاب می فرمایند: « یکی از ابزارهای همیشه مورد استفاده دشمنان ملّت های مسلمان برای اختلاف، مساله اختلافات مذهبی، شیعه و سنّی و از این قبیل بوده. دعوا درست کنند، اختلاف ایجاد کنند، برادران را به جان هم بیندازند، اختلافات را بزرگ کنند، برجسته کنند، موارد اشتراک و اتحاد را ضعیف کنند، کمرنگ کنند، یک چیز کوچک را بزرگ کنند، برجسته کنند؛ این همه نقاط اشتراک را که بین برادران سنی و شیعه هست، کوچک کنند، ضعیف کنند؛ این کاری است که دائم انجام گرفته است، الان هم دارد انجام می گیرد. جمهوری اسلامی از اولین روز در مقابل این توطئه ایستاده است؛ علّت هم این است که ما ملاحظه کسی را نمی کنیم؛ این عقیده ماست. قبل از اینکه نظام اسلامی تشکیل بشود، برادران ما، بزرگان نهضت، بزرگان مبارزه انقلابی در آن روز که هنوز خبری از حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی نبود در جهت وحدت شیعه و سنی تلاش می کردند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم. از آن زمان تا حالا با علمای سنی حنفی شهرهای بلوچستان ایرانشهر و چابهار و سراوان و زاهدان با آنهایی که بحمدالله زنده هستند، رفیقیم، نزدیکیم، صمیمی هستیم. من آنجا تبعیدی بودم، دستگاهها نمی خواستند بگذارند تلاشی از سوی ما انجام بگیرد؛ امّا در عین حال ما گفتیم بیایید کاری کنیم که یک نشانهای از اتحاد شیعه و سنی را در این شهر نشان بدهیم؛ که این مساله هفته وحدت - ولادت نبی اکرم در ۱۲ ربیعالاول به روایت اهل سنت و در ۱۷ ربیعالاول به روایت شیعه آن روز به ذهن ما رسید و در ایرانشهر آن را عمل کردیم؛ یعنی از ۱۲ تا ۱۷ جشن گرفتیم. این یک فکر عمیقی بوده است، مال امروز و دیروز نیست.»
عوامل ایجاد تفرقه و کینه توزی در بین فِرق اسلامی ، خود تابع هیچیک از این فِرق نبوده و فقط اهداف استکبار جهانی را تعقیب می کنند . امام راحل عظیم الشّأن و بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی در اینباره می فرمایند :« آنهایی که میخواهند بین اهل سنّت و اهل تشیّع فاصله ایجاد کنند نه سنّی هستند نه شیعه. اینها اصلًا به اسلام کار ندارند. و الّا کسی که به اسلام اعتقاد داشته باشد، در یک زمانی که با وحدت همه مسلمین باید پیشروی کنیم و پیروز بشویم ان شاء اللَّه، این نمیآید دامنبزند به اختلاف و مسائل اختلافی را طرح کند، اینها نیست جز اینکه اشارهای از خارج هست.
و قدرت های بزرگ فهمیدند که آن چیزی که آنها را عقب زده است اسلام است و وحدت مسلمین و برادری بین همه گروههای اسلامی، از این جهت، از اینجا شروع کردند که اینها را به هم بزنند.»
مقام معظم رهبری نیز تعبیرات مشابهی در همین خصوص دارند .
تحوّلات جدیدی که در منطقه غرب آسیا اتّفاق افتاده ، حوادثی نظیر عراق ، سوریه و لبنان به خوبی مویّد این مطلب است که استکبار جهانی چقدر از ایجاد تفرقه بین فِرق اسلامی سود می بَرد و چه میزان از اخوّت وبرادری و همبستگی بین شیعه وسنّی احساس نارحتی می کند .
استکبار جهانی به سَرکردگی امریکای غارتگر ، برای رسیدن به هدف شومشان در غارت و چپاول منطقه غرب آسیا ابزاری موثّر تر و کارآمد تر از « تفرقه بین شیعه وسُنی» سراغ ندارند این زالوهای بین المللی برای این هدف شوم ، به هر ابزار ومستمسکی متوسّل می شوند .
تولید و ایجاد گروه های تُند روسَلفی و تکفیری ، هم در بین اهل تسنّن وهم در بین شیعیان ( نظیر القاعده ، طالبان ، داعش ، سپاه جنگهوی در بین اهل تسنّن و فرقه شیرازی و... در بین شیعیان ) ایجاد و تقویت کشورهای حامی این جریان (نظیر عربستان سعودی ، امارات و...)و حتّی مرجع سازی و بازسازی جریان های تاریخ مصرف گذشته نظیر اخوان در مصر ، تندروهای افریقا و شرق آسیا گوشه ای از توطئه های این شیاطین جهانی است .
در نقطه مقابل این جریان استعماری ، جمهوری اسلامی با درایت امام راحل عظیم الشّأن (ره)و تداوم راه ایشان توسّط مقام معظّم رهبری ، در سخن ، بیانات ،پیام ها و حتّی ایجاد ساز وکارهای رسمی وغیر رسمی به دُنبال تقویت روحیه برادری و همبستگی امّت اسلامی در همه شئون و مراحل حاکمیّتی و .... بوده و هستند .
نظام جمهوری اسلامی با تمام توان برای مقابله با «جریان تفرقه افکنانه » تلاش نموده و حتّی دراین راه مقدّس شهدای گرانقدری را نیز فدا نموده است .
کمک به کشور و ملّت بزرگ عراق در مقابله با جریان تفرقه افکن تکفیری _ سلفی داعش و حفظ کشور یکپارچه عراق ، کمک به ملّت مظلوم وستمدیده افغانستان برای نجات از ناأمنی های ناشی از حضور بیگانگان و مقابله با عوامل استکبار جهانی ، ارائه مشاوره نظامی و راهبردی به کشور و ملّت برادر سوریه ( که هنوز هم ادامه دارد ) و ... گوشه ای از خدمات نظام جمهوری اسلامی در راستای اشائه و توسعه وحدت وبرادری امّت مسلمان است .
در راستای اقدامات رسمی نیز سازمانی با نام « مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی » در حال فعّالیت است که هر ساله در هفته وحدت، « کنفرانسهای بینالمللی وحدت اسلامی» را برگزار میکند. در این کنفرانسها، علمای بزرگ از کشورهای مختلف دور هم جمع شُده و به ارائه نظرات و دیدگاه های خود در راستای تحقّق هرچه بیشتر این عطیّه الهی می پردازند .
در بُعد داخلی نیز آنچه هر چه بیشتر مورد تأکید امام راحل عظیم الشّأن (ره) بوده و رهبر معظم انقلاب اسلامی هم آنرا تداوم بخشیده اند و در همه مناطق سُنّی نشین از سوی ایشان و نمایندگان ایشان رعایت می شود ،«تقویت همگرایی و حفظ روحیه برادری و اخوّت » است .
اُستان زرخیز گلستان ، که موزاییکی از اقوام و مذاهب مختلف است نیز از این قاعده مستثنی نبوده و این روند و روش جاری به عنوان اُلگویی قابل بهره برداری برای همه ملل اسلامی است . هرچند بواسطه شیطنت استکبار جهانی ، در دوره هایی از تاریخ معاصر چالِش ها و تعارضاتی در این اُستان شکل گرفت ولی به مَدد حُسن خلق ، برادری ، اُخوّت ، زمانسنجی و دُشمن شناسی علماءبا درایت سُنّی و شیعه اُستان ، توطئه دشمنان خنثی و نقشه آنان باطل گردید .
حضور فرزندان شجاع و غیرتمند ترکمن سُنّی مذهب اُستان گلستان در دوران باشکوه دفاع مقدّس و دفاع از کیان کشور بزرگ و مقتدر ایران اسلامی و حتّی تقدیم شهیدان گرانقدری در این راه مقدّس ، باطل السّحر توطئه هاست .
اینک در گام دوّم انقلاب اسلامی و ورود به« دوران تمدّن سازی انقلاب اسلامی » اتّحاد ،برادری و همسنگری شیعه و سُنّی استان گلستان می تواند آموزه ای ناب برای جهانیان باشد .
آنچه در جریان سیل ویرانگر سال گذشته اتّفاق افتاد ، آستین های بالا زده هموطنان شیعه و فارس بود که به کمک ، همیاری ، امداد ، بازسازی و نوسازی شهرستان های سیل زده سُنّی و ترکمن نشین آمدند .دراین دوره آزمون ، صحنه هایی از حماسه و ایثار خلق شد که می تواند برای نسل های آینده کشور الگویی ناب وفراموش نشدنی باشد .
کاش ، قلم ها بر سفیدی کاغذ های بچرخند ، دوربین ها تصویر برداری کنند ، و نگارنده ها بنگارند تا آیندگان نیز این « تصویر زیبا و دلنشین برادری ، همبستگی و درک مشترک » را مشاهده کنند و چراغ راه آنان گردد .
ارسال دیدگاه