استخدام از ما بهترون!/کلیدها را به چه کسی بسپاریم؟
زرین نامه؛ صفحه حوادث روزنامه ها را که ورق می زنیم پر شده اند از اخبار مربوط به سرقت، قتل، تجاوز به عنف، نزاع و درگیری، خودکشی و اخباری از این دست که همه روزه در اقصی نقاط مملکت به وقوع می پیوندند.
هر چند با وجود برخی مشکلات و معضلات اجتماعی در کشور بروز بزه طبیعی است و این امر در همه کشور های دنیا به مراتب بیشتر از کشور ما دیده می شود، اما بدون تعارف کشور ما یکی از امن ترین کشور های جهان می باشد و این یک واقعیت انکار ناپذیر است.
از سویی در کشوری اسلامی با قدمت تاریخی چند هزار ساله و تمدن و فرهنگ غنی، بروز همین مقدار بزه و جنایت هم قابل تحمل نیست و فراگیر بودن پدیده جرم و جنایت در سطح دنیا نباید باعث شود که ما در کشور خودمان از مسائل تربیتی و آموزشی غافل شویم و تبهکاران را به حال خود رها کنیم؛ به هر حال این را نیز باید بپذیریم که نهاد و سرشت برخی افراد با خلاف عجین شده است و به قول شاعر «تربیت نا اهل را چو گردکان بر گنبد است.»
اما گاهی اوقات اخباری در این خصوص می خوانیم یا می شنویم که باعث حیرت انسان می شود. چندی قبل در خبر ها آمده بود که کارمند صندوق امانات یکی از بانک های دولتی و معتبر در تهران با کلید یدک به این صندوق دستبرد زده است و برخی از طلا و جواهرات مشتریان را به سرقت برده است!
هر چند ما از مال دنیا چیزی نداریم که در صندوق امانات جاساز کنیم و به قولی «ما کوخ نشینان غم سیلاب نداریم»؛ ولی تا جایی که در فیلم ها و حتی تبلیغات صندوق امانات بانک ها دیده ایم این صندوق ها یکی از امن ترین ترین مکان هایی هستند که مردم می توانند اسناد و مدارک مهم، طلاجات و اشیاء گران قیمت خود را نگه داری کنند و فقط خودشان به این صندوق دسترسی داشته باشند، حالا چطور در تهران کارمند بانک با کلید یدکی، اموال موجود در صندوق امانات را به سرقت می برد، الله و اعلم ...
شما اگر در تهران و یا هر شهر دیگری جویای کار باشید حتی در پائین ترین نقاط شهر و معمولی ترین مغازه ها، تا شما را نشناسند و از چند نفر معتمد درباره شما پرس و جو نکنند و یک ضامن معتبر نداشته باشید، امکان به خدمت گرفتن شما، حتی به عنوان پادو و شاگرد مغازه هم امکان ندارد.
حال چطور است که در پایتخت کشوری با داشتن 16 درصد جمعیت کشور و دارا بودن 12 میلیون نفر، کلید یدک صندوق امانات بانک را -که به زعم بانک امن ترین جا برای نگهداری اسناد و اشیا گران قیمت است – به یک دزد می سپارند!
به راستی نقش گزینش و اداره حراست در این بانک ها چیست؟ اگر می فرمایید حواسشان بیشتر به بیت المال است تا کسی نگاه چپ به بیت المال نداشته باشد که بعد از اختلاس کبیر روی تمام اختلاس گران قبلی سفید شد و حتی به برخی از آنها انگ آفتابه دزدی زده شد!
اگر گزینشی در کار نیست و مسئولین حراست در زندگی خصوصی کارمندان دخالت نمی کنند، پس تکلیف محافظت از بیت المال و اموال شخصی مردم بر عهده کیست؟
به راستی ملاک استخدام در بانک ها و موسسات مالی و اعتباری چیست؟ آیا فقط قبول شدن در آزمون استخدامی و داشتن مدرک تحصیلی و نداشتن سوء پیشینه کافی است؟
چند ماه قبل هم خبری از همکاری یک کارمند موسسه مالی و اعتباری با یک گروه که با اسلحه پلاستیکی اقدام به سرقت از همان موسسه مالی کرده بودند، در جراید آمده بود و یا سرقت از بانک توسط آبدارچی بانک در سال گذشته و...
هر چند داشتن نگاه تیز بینانه در استخدام افراد امین و با وجدان و دارای اصالت خانوادگی در همه ادارات خصوصی و دولتی امری ضروری و لازم است ولی این را بپذیریم که استخدام در بانک ها و موسسات مالی از حساسیت بیشتری برخوردار است و مسئولین امر باید پاسخگوی استخدام افرادی باشند که با اعمال و رفتار خود زحمات صادقانه و بی شائبه کارمندانی را زیر سوال می بردند که در سخت ترین شرایط نگاه آلوده به بیت المال ندارند و حتی حاضر نیستند لقمه ای غیر از نان غیر حلال، زینت بخش سفره شان شود.
وحید حاج سعیدی طنز پرداز و مقاله نویس زرین نامه
.jpg)
ارسال دیدگاه