موتور سواران بی ادعا؛ پورشه سواران پر مدعا

به گزارش زرین نامه؛ فوتبال و فوتبالیست ها مدت هاست که تافته جدا بافته ورزش ایران هستند .مدت ها است که همه امکانات برای فوتبالیست ها است. از پاداش های میلیونی گرفته تا قراردادهای میلیاردی.

این در حالی است که همیشه ورزشکاران ایرانی در رشته های کشتی،وزنه برداری و والیبال و .. افتخار آفرینی بیشتری دارند.

به عنوان مثال به تازگی والیبالیست های ایرانی بعد از انجام ده بازی سنگین با تیم های بزرگ جهان و کسب شش برد طی این ده بازی ده میلیون تومان از سوی وزارت ورزش پاداش گرفتند.

اگر از اینکه بازیکنان تیم والیبال کشورمان برای اینکه بتواند در سطح اول دنیا بازی های خوب و با کیفیت بالا ارائه دهد و در برابر بزرگان حرفی برای گفتن داشته باشند چقدر زحمت و رنج کشیده اند ساده بگذریم اما نمی توان از پررنگ شدن نقش ایران در والیبال دنیا ساده گذشت.

با این حال اما وزارت ورزش برای کسب چنین نتایج درخشانی برای هر بازیکن پاداشی به ارزش تنها ده میلیون در نظر می گیرد. تا این سوال در ذهن مردم ایجاد شود که چرا برای بازیکنان فوتبال برای کسب یک تساوی و یک باخت ده هزار دلار پاداش در نظر گرفته شد اما برای والیبالیست ها با این افتخار آفرینی تنها 10 میلیون پاداش؟

به راستی چرا خون فوتبالیست ها از سایر ورزشکاران رشته های دیگر رنگین تر است؟ این مسئله زمانی بیشتر ذهن را آزار می دهد که با نگاه به گذشته و عقبه فوتبال حداقل در دو دهه گذشته چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی با وجود سرمایه گذاری فراوان از بیت المال خبر از هیچ موفقیت چشمگیری از سوی این رشته ورزشی نمی دهد.

چرا بازیکنی که عنوان بهترین مدافع لیگ جهانی را یدک می کشد باید وسیله نقلیه اش موتور سیکلت باشد و در عوض بازیکن درجه دو یا سه فوتبال ایران که هیچ تعهد یا پاسخی در برابر عملکرد خود ندارد باید خودرو چند صد میلیونی زیر پایش باشد.این تبعیض که با عنوان حرفه ای گری بین رشته های ورزشی ما حاصل شده از کجا نشات می گیرد.

به راستی چرا در فوتبال با وجود عملکرد نه چندان قابل قبول بودجه ی آنچنانی صرف می شود، چرا باید برای برگزاری یک سال لیگ برتر باید سیصد میلیارد تومان هزینه شود بازده این سیصد میلیار چیست، چه اتفاقی ویژه برای تیم ملی می افتد به غیر از یک امتیاز در سه بازی ؟

باشگاهها در آسیا در برابر دیگر تیم های آسیایی چه افتخاری کسب می کنند به غیر از اینکه در مرحله اول از دور مسابقات کنار روند؟ چند بازیکن جوان به ازای این سیصد میلیارد تومان در تیم ملی ستاره می شوند و به اروپا می رودند ؟

و به راستی غیر از اینکه عده ای سالانه چند صد میلیون به جیب بزنند و ماشین های آنچنانی سوار می شوند و روز به روز از پول بیت المال مرفه تر می شوند ، خرج این پول ها از جیب مردم چه سودی برای آنها دارند.