تعاونی دغلکار "وحدت" و "بهمن ایثار" (قسمت اول)

به گزارش زرین نامه: در اواسط دهه 80 دو تعاونی اعتباری در گرگان روی کار آمدند که رنگ و بوی اسلامی داشتند و بعد از انقلاب تنها نهادهای بانکی بودند که وام قرض الحسنه با بهره کم به مردمی نیازمند می دادند .
نکته دیگری که این دو تعاونی را در نزد مردم گرگان و استان محبوب کرد بومی بودن مدیران عامل و کارکنان این پرسنل بود که نزدیک به 5000 جوان گلستانی در این تعاونی مشغول بکار شدند و توانستند برای خود خانواده تشکیل دهند و به اینده شغلی خود امیدوار باشند .
این دو تعاونی چنان کار کردند که در مدت کوتاهی شعباتی متعدد در سطح شهر ایجاد کردند و حتی در شعاع 1 کیلومتری سه شعبه ایجاد کردند اما باز هم مشتری و اعتبارات لازم را توانستند جذب کنند که این مرهون دو عامل است : یکی اینکه درصد بهره این وام ها در مقایسه با سایر بانک ها کم بود و از طرفی در مورد ضامن و روال درخواست و دریافت وام خیلی مراعات ارباب رجوع صورت می گرفت .
یکی دیگر از نکات مثبت وجود این تعاونی ها مشکل گشایی از مردمی بود که به وام ها خرد نیاز داشتند و با دریافت وام بین 1 تا 5 میلیون مشکل آنها حل می شد .
این دو تعاونی اعتباری آنقدر خوب کار کردند که خیلی زود توانستند سخن هر نقل و مجلسی شوند و هر جا که در مورد زمین و بانک و اموال سخن می شد از این دو تعاونی به عنوان مشتری شماره یک نامبرده می شد و این تازه اغاز ماجرایی بود که خیلی زود مقاومتهایی از سمت اشخاص و نهادها که از رشد این دو تعاونی واهمه داشتند شروع شد .
اواخر دیماه سال 89 زمزمه هایی مبنی بر تعطیل شدن این دو تعاونی بر سر زبانها افتاد و خیلی زود این شایعات رنگ و بوی واقعی بخود گرفت و این تعاونی ها ماندند با حجم زیادی از مشتریان و پولهایی که در حساب داشتند و وام هایی که اماده واریز بودند و قسط هایی که هنوز دریافت نشده بودند .
سابقه بد قرض الحسنه اصفهان باعث شده بود مردم فکر کنند پول انها رفته و دیگر باز نمی گردد برای همین شدید ترین واکنش ها را از سمت مردمی شاهد بودیم که روزی برای وام 2/5 درصد سر کج می کردند و نمی گذاشتند یک روز از سر رسید درخواست وام بگذرد اما اوضاع که خراب شد کسی دیگری را نشناخت و همه به پول از دست رفته خود فکر می کردند .
گانه زنی ها هم جالب بود . یک عده می گفتند : کار بانکهاست جون اینها در انها را تخته کرده اند ، یکی دیگر می گفت : پولها را رفتند ملک و اموال خریدند و الان پول مردم را ندارند بدهند ف یکی دیگر می گفت : رفتند بانک خریده اند و خلاصه انواع و اقسام احتمالات در این بین زده شد و حتی برخی ها عنوان کردند این قضیه کاملا سیاسی است و آقای خاص که با بانک های خصوصی رابطه بسیار خوبی دارد خواسته که این تعاونی ها جمع شوند .
حال روز کارمندان آن روزهای وحدت و بهمن ایثار هم جالب بود . یادم می آید روزهای آخر که پول نداشتند فیوز برق را قطع می کردند و می گفتند سیستم ها قطع است در حالیکه همسایه برق داشت و یا اینکه می گفتند داریم تبدیل به بانک می شویم و پول ها را به عنوان ضمانت نزد بانک مرکزی گذاشتیم . خلاصه خالی بندی در هر سطحی که بخواهید انجام شد تا خشم مردم فروکش کند .
واکنش مردم هم جالب بود . برخی که متعادل تر بودند منطقی برخورد می کردند و برخی که با مشقت و سختی پول بدست آورده بودند با داد و بیداد پولشان را طلب می کردند .
جنس مردمی که به این دو تعاونی مراجعه می کردند هم جالب بود . آنقدر نحوه وام دهی و بهره کم وسوسه انگیز بود که طرف خانه اش ف طلا و ماشین را گاها می فروخت و پولش را در حساب می گذاشت و بعد از مثلا 6 ماه دو برابر وام می گرفت با کمترین بهره و این یعنی برد در این وضعیت اقتصادی . این طور بود که کسانی که ساخت و ساز می کردند ، نمایشگاه ماشین داشتند ، کامپیوتر و لب تاب و لوازم خانگی می فروختند خیلی زود جذب این تعاونی ها شدند .
خود این تعاونی ها نیز مشتری بانک بودند یعنی پولهایی که در طول روز از مردم می گرفتند ساعت 2 به بانک ها تحویل می دادند و جوری بود که روسای بانک برای کارمندان این تعاونی تسهیلات ویژه ای در نظر می گرفتند .
پایان قسمت اول : مطالب خواندنی را در قسمت های بعدی بخوانید – شهروندان گرگانی و استان اگر خاطره ای در این مورد دارند برای ما پیام بفرستند .
جابر تمسکنی