بی ثباتی بخشنامه ها مانعی بزرگ بر سر راه تحقق حماسه اقتصادی

به گزارش خبرنگار زرین نامه؛ علیرغم تاثیر شگفت شعار در خلق حماسه ها چه از نوع سیاسی و چه از نوع اقتصادی، باید گفت: "تنها شعار نمی تواند اثر گذار باشد".

متاسفانه برخی از مدیران و مسئولین دستگاه ها در رده های مختلف خدمتی که البته تعدادشان محدود اما تاثیر گذاری آنها گسترده است، از ریاست و میز مدیریت خود تنها غلطاندن خودکاری خوش رنگ بر کاغذ و مطالعه ی گذری همان چند خط مکتوبی که کارمندان زیر دست آماده کرده اند را آموخته اند و دریغ از استفاده ای مفید و کار آمد از تمام آنچه در اختیار دارند.

با نگاهی اجمالی به تمام سخنان مقام معظم رهبری در بحث های اقتصادی و نامگذاری های سالانه ایشان در چند سال اخیر که هرکدام به نوعی با اقتصاد و تولید در ارتباط است، می توان به عمق توجه ایشان به گسترش و پویایی اقتصاد، رشد تولیدات داخلی، اشتغالزایی و ایجاد تحول مثبت در اقتصاد کشور پی برد.

همین طور در چند سال اخیر به اهمیت لبیک به فرمان های مقام معظم رهبری و زیان های عدم توجه یا کم توجهی به منویات ایشان نیز برای همه مردم ایران اسلامی مشخص شده است.

اما در رده های مدیریتی ازمدیریت های کلان تا مدیریت های پایین تر در سطح استانی مشاهده می شود برخی از مسئولین و کارشناسان امر در بحث تحقق حماسه اقتصادی، پویایی اقتصاد، تلاش برای عدم وابستگی به کشورهای خارجی، رشد درصد اشتغالزایی و حمایت از سرمایه گذاران بخش خصوصی دچار نوعی کم توجهی و بعضا بی توجهی شده است.

ثابت شده ایجاد تحول و ایجاد اقتصاد پایداردر کشور نیازمند مشارکت تمام مردم در این امر می باشد و ورود و ماندگاری سرمایه گذاران بخش خصوصی برخواسته از طیف همین مردم نیازمند ارتباط قوی و توجه ویژه سازمان ها و دستگاه های دولتی در راستای سهولت و تسریع روند اداری برای اخذ مجوزها و جذب تسهیلات توسط این گروه است.

توجه به این امر در استان های محروم نظیر استان گلستان که سودای پیشرفت را در سر می پرورانند اما در بخش صنعت ضعیف و در بخش کشاورزی نیز نیازمند محبت است، اهمیت موضوع را دو چندان می کند.

اما در همین استان نیز علاقه مندی مدیران بلند پایه استانی تا پایین ترین رده ها سرمایه گذاران بخش خصوصی و سپردن فعالیت های تولیدی و اشتغالزا تنها به سخنرانی ها، همایش ها، شعارها و مسائل این چنینی بسنده شده و سرمایه گذاران یکی پس از دیگری بعد از چند سال تلاش و بر باد رفتن عمر، سرمایه و انگیزه قید اجرای طرح ها و پروژه های اقتصادی خود را می زنند.

پروژه کشتارگاه صنعتی شهرستان علی آباد کتول نیز از همان دست طرح هایی است که مدیران برای جذب سرمایه گذار جهت اجرای آن برنامه ها، مصاحبه ها و اطلاعیه ها منتشر کردند و در وقت پیدا شدن سرمایه گذار، باز همان خوش خطی ها و غلطاندن خودکارهای گرانقیمت بر کاغذهایی که واژه واژه اش می تواند سیر اقتصادی پروژه های سرمایه گذار را از اوج به زیر بکشاند شروع شد.

پروژه ای که این سومین و یا چهارمین یادداشت و گزارش در خصوص بی توجهی ها و بی مهری ها به آن است و هنوز هم نتوانست تلنگری بر قامت مدیریتی و خواب زده برخی مدیران و مسئولان کشوری و استانی بزند که اگر این پروژه ها تنها روند گرفتن مجوزها و تسهیلات بانکی اش سه سال طول نمی کشید، خود امتیازی ویژه برای تبلیغ حمایت از سرمایه گذاران در این استان و شهرستان بود.

عدم محاسبه هزینه های ساخت و ساز بنای کشتارگاه قبل از تایید اعطای تسهیلات به پروژه به عنوان سهم آورده سرمایه گذار و صدور بخشنامه های پی در پی که هر بار قانونی را رقم می زند و موجب کاهش نرخ تسهیلات و ایجاد بسیاری از مشکلات سرمایه گذاران استان شده، دو مشکل اساسی این کشتارگاه و چند پروژه دیگر استانی که در گیر و دار ارسال و دریافت طرح پروژه از استان به تهران و بالعکس برای دریافت تسهیلات است که روند رو به رشد صنعت را به سخره گرفته است.

در این زمان پایانی تنها می توان خطاب به تمام مدیران به این نکته اشاره کرد که در زمان مسئولیت خودکارهای خود را بگونه ای بچرخانید و اعمال خود را به گونه ای انجام دهید که زمینه ساز تحقق اهداف نظام اسلامی باشد، زیرا خدایی در این نزدیکی است به رگ گردن تو که در آخرتی که آن نیز نزدیک است باید پاسخگوی تمام این بی توجهی ها و هدر رفتن ها باشی.

مهتاب محمدی